.
Ο Ισμαήλ πασάς Παπαδάκις ήταν ελληνικής καταγωγής στρατηγός του αιγυπτιακού στρατού επί τουρκοκρατίας.
Γεννήθηκε στη Κρήτη στο Ψυχρό του Λασιθίου το 1815. Κατά την ελληνική επανάσταση του 1821 αρπάχθηκε μαζί με τον αδελφό του Ανδρέα από τους Τούρκους και μεταφέρθηκαν στην Αλεξάνδρεια όπου και παραδόθηκαν στην αυλή του αντιβασιλέα Μεχμέτ Αλή ο οποίος και φρόντισε για τον εξισλαμισμό και την πλούσια ανατροφή τους.
Κατά την απόδοση των αιχμαλώτων, μετά από εντολή του Σουλτάνου της Κωνσταντινούπολης, ο Ισμαήλ αρνήθηκε ν΄ ακολουθήσει τον αδελφό του και παρέμεινε στην Αίγυπτο όπου και ανέλαβε διάφορα υπουργήματα μέχρι που τελικά εξελίχθηκε σπουδαίος στρατιωτικός και διοικητής προαχθείς στον ανώτερο βαθμό του αιγυπτιακού στρατού.
Το 1867 τέθηκε επικεφαλής όλου του αιγυπτιακού στρατού όπου και στάλθηκε από τον Χεδίφη Ισμαήλ προς ενίσχυση του τουρκικού στρατού στη Κρήτη προς κατάπνιξη της κρητικής επανάστασης που είχε εκδηλωθεί.
Ο Ισμαήλ πασάς Παπαδάκις φθάνοντας στη Κρήτη και μετά από μία σειρά μαχών έφθασε στη γενέτειρά του, όπου στη μάχη που δόθηκε εκεί στις 26 Μαΐου του 1867, η μοίρα του επεφύλαξε ένα άγριο τέλος, τραυματίσθηκε θανάσιμα και παρά τις προσπάθειες των γιατρών του επιτελείου του που τον είχαν μεταφέρει στο Καστέλι της Πεδιάδας μετά από λίγες ημέρες υπέκυψε στα τραύματά του.
Μεταφέρθηκε με ιδιαίτερες τιμές στην Αλεξάνδρεια όπου και ετάφη.
Πηγές
* "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη" τομ.ΙΓ΄, σελ.224
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
