.
Ο Ιπποκράτης ο Γελαίος ήταν αρχαίος Έλληνας τύραννος της Γέλας της Σικελίας, που κυριάρχησε στα σικελικά πράγματα κατά τα έτη της ηγεμονίας του (498 π.Χ. έως 491 π.Χ.).
Ο Ιπποκράτης ήταν αδελφός του Κλεάνδρου, τον οποίο και διαδέχθηκε στην εξουσία, το 498 π.Χ.. Μετά από νικηφόρους πολέμους, ο Ιπποκράτης κατέλαβε τις Σικελικές πόλεις-αποικίες Καλλίπολη, Νάξο, Ζάγκλη και Λεοντίνους, τις οποίες κυβέρνησε με τοποτηρητές. Στη συνέχεια πολέμησε κατά των ντόπιων Σικελών και το 493 π.Χ. στράφηκε εναντίον των Συρακουσών, που σκόπευε να τις κάνει πρωτεύουσα του μεγάλου του κράτους. Τελικώς αποδέχθηκε τη μεσολάβηση της Κέρκυρας και της Κορίνθου, και αρκέσθηκε στην κατοχή της Καμαρίνης. Μετά από τις επιχειρήσεις αυτές, ο Ιπποκράτης στράφηκε και πάλι κατά των ιθαγενών ηγεμόνων της νήσου. Σκοτώθηκε πολεμώντας κοντά στην πόλη Μέγαρα Υβλαία το 491 π.Χ.. Ως διαδόχους του προόριζε τους γιους του Ευκλείδη και Κλέανδρο, αλλά σύντομα αυτοί αντικαταστάθηκαν από τον διοικητή του ιππικού, τον Γέλωνα, που έγινε ο πρώτος της δυναστείας των Δεινομενιδών.
Πηγή
Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (Χάρη Πάτση), τόμος 14, σελ. 252.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
