Ο Ιωάννης Δ. Ζήσης (Μάκρη Φθιώτιδας 1881 – Τουρκία, 1941) υπήρξε Υποστράτηγος του Ελληνικού Στρατού.

Κατά τη Μάχη των Οχυρών, τον Απρίλιο του 1941, υπηρέτησε ως Διοικητής της Ταξιαρχίας του Έβρου, η οποία είχε αναλάβει να είναι διατεταγμένη από τη λίμνη Βιστωνίδα μέχρι τον Έβρο ποταμό. Στις 7 Απριλίου 1941 και μετά την είσοδο των Γερμανών στη Θράκη, τα τμήματα προκαλύψεως της Ταξιαρχίας, λόγω του κινδύνου της αιχμαλωσίας από τους Γερμανούς, πέρασαν στο τουρκικό έδαφος όπου και αφοπλίστηκαν από τους Τούρκους στα Ύψαλα της Ανατολικής Θράκης. Γλύτωσε μόνο ένα μικρό τμήμα της Ταξιαρχίας, το οποίο, αφού συμπτύχθηκε στη Μάκρη, προωθήθηκε στο εσωτερικό της χώρας. Οι Έλληνες, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, παρέδωσαν τον οπλισμό τους και τότε οι Τούρκοι τους ανακοίνωσαν ότι θα παρέμεναν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μέχρι το τέλος του πολέμου. Ο Υποστράτηγος Ζήσης, βλέποντας ότι γλύτωσε τη μονάδα του από τη Γερμανική αιχμαλωσία αλλά αυτή οδηγήθηκε στην τουρκική, αποσύρθηκε και αυτοκτόνησε με περίστροφο, στις 9 Απριλίου.[1]

Το όνομά του δόθηκε σε στρατόπεδο της Αλεξανδρούπολης, το οποίο σήμερα ονομάζεται Στρατόπεδο "Ζήση".
Παραπομπή

https://radiomax.gr/η-θρακη-στο-εποσ-του-1940-1941-από-τον-ανθυπολο-2/

Πηγή

https://www.mixanitouxronou.gr/i-aftoktonia-tou-stratigou-ioanni-zisi-ston-deftero-pagkosmio-polemo-katefige-me-tous-andres-tou-stin-tourkia-ke-aftopirovolithike-otan-apetiche-to-schedio-tou-gia-antartopolemo/