.
Ο Ιωάννης Μαυρομιχάλης, ο λεγόμενος Κατσής, ήταν αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Βιογραφικά στοιχεία
Αδελφός του ήταν ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης. Τρίτος κατά σειρά αδελφός του Πετρόμπεη, από τον οποίο μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία, προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες στην Εθνεγερσία. Φημιζόταν για την ανδρική του ωραιότητα και είχε μεγάλη επιρροή στη Μάνη. Λένε δε ότι όταν το 1815 ο Θεοδωρόμπεης Γρηγοράκης έχασε την εύνοια του Σουλτάνου και την ηγεμονία της Μάνης, ο Καπουδάν Πασάς προσέφερε καταρχάς το μπεηλίκι στον Ιωάννη Κατσή Μαυρομιχάλη, αλλά ο Ιωάννης αρνήθηκε το αξίωμα διότι όπως είπε, είχε μεγαλύτερο αδερφό τον Πετρόμπεη και ήταν έθιμο στη Λακωνία να επιβάλλεται σεβασμός στην οικογενειακή ιεραρχία. Έτσι διορίστηκε ο Πετρόμπεης μπέης της Μάνης.
Συνόδευσε τον ανιψιό του, Ηλία, καθώς και τους αδελφούς του, Αντώνη και Κωνσταντίνο, κατά την είσοδο και απελευθέρωση της Καλαμάτας. Έλαβε μέρος στις πολιορκίες των κάστρων Μεθώνης και Κορώνης, στη μάχη του Βαλτετσίου, όπου και διακρίθηκε, στην πολιορκία και άλωση της Μονεμβασιάς καθώς και στις γιγαντομαχίες Βέργας Διρού ( 22-26/6 1826) και του Πολυάραβου (28-30/8 1826), όπου ο Ιμπραήμ Πασάς έχασε τα 2/3 του στρατού του, σε πεσόντες και λαβωμένους, και δεν τόλμησε να δώσει άλλη μάχη.
Ο Ιωάννης απόφευγε όμως μακρές απουσίες του από τη Μάνη, γιατί είχε την ευθύνη συγκεντρώσεως, διανομής και αποστολής όλων των εφοδίων στα μαχόμενα μανιάτικα σώματα, έτσι παραμένει στη Μάνη και διευθύνει τις οικογενειακές υποθέσεις. Εκτός της διαχείρισης των εφοδίων διατήρησε την εσωτερική γαλήνη, συνοχή, ομοψυχία και διοικητική στρατιωτική εξουσία στη Μάνη. Γι’ αυτό και τον αποκαλούσαν, με αφορμή την μόνιμη απουσία του αδερφού του Πετρόμπεη, "Βασιλιά της Μάνης". Αργότερα τον συναντούμε να διευθύνει τις στρατολογικές και οικονομικές υπηρεσίες του αμυντικού στρατοπέδου της Θουρίας. Από την υπηρεσία του αυτή σώζεται αξιόλογο κομμάτι ημερολογίου.
Το 1830, επί Καποδίστρια, έδιωξε τα κυβερνητικά στρατιωτικά τμήματα από τη Μάνη και κληθείς από τον Κυβερνήτη στο Ναύπλιο για συνδιαλλαγή, φυλακίστηκε για 18 μήνες στο κάστρο τού Ιτς Καλέ, ενώ ο γιος του, Ηλίας Κατσάκος Μαυρομιχάλης, κρατήθηκε υπό επιτήρηση και κατ' οίκον περιορισμό στο Ναύπλιο. Με την ίδια αφορμή ο Καποδίστριας φυλάκισε και τον ίδιο τον Πετρόμπεη και έθεσε υπό επιτήρηση το γιο του Γεώργιο και τον αδελφό του Κωνσταντίνο, που τους κάλεσε και αυτούς για δήθεν συνδιαλλαγή. Δηλαδή πέντε Μαυρομιχαλαίοι ήταν όμηροι του Καποδίστρια.
Αργότερα, κατά τη Βαυαροκρατία στα χρόνια του Όθωνα, μετά τη δίκη και καταδίκη του Κολοκοτρώνη και του Πλαπούτα, έγινε αιματηρή στάση στη Μάνη κατά των Βαυαρών με σημαντικές απώλειες κυρίως εις βάρος των Βαυαρών. Και όταν στάλθηκαν δύο τάγματα Βαυαρών με αυστηρή εντολή να υποτάξουν τους Μανιάτες και να γκρεμίσουν τους πύργους της Μάνης, ένα ολόκληρο τάγμα Βαυαρών αιχμαλωτίστηκε από τους Μανιάτες. Η Αντιβασιλεία τότε ζήτησε διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των Βαυαρών στρατιωτών και για το ποια θα ήταν η ανταμοιβή των Μανιατών, οπότε ο Κατσής, θέλοντας να εξευτελίσει τους Βαυαρούς αξιωματικούς, εζήτησε: Μία δεκάρα για κάθε αξιωματικό και ένα τάληρο για κάθε στρατιώτη. Η σκληρή αυτή στάση των Μανιατών και οι διαδηλώσεις του λαού στο Ναύπλιο συνετέλεσαν στην αποφυγή εκτελέσεων των δύο καταδικασθέντων στρατηγών και έτσι ο Όθωνας με αφορμή και την ανάρρησή του στο θρόνο έδωσε χάρη και σώθηκαν οι δύο στρατηγοί από τη λαιμητόμο.
Πηγές
Γεώργιος Δροσίνης, επιμ. (1936). Ημερολόγιον της Μεγάλης Ελλάδος, Τόμος 15. Αθήνα: Ι. Ν. Σιδέρης, Τυπογραφείον «Εστία». Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2010.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
