.
Ο Ηλιόδωρος εκδιώκεται από το Ναό, Gérard de Lairesse, 1674
Ηλιόδωρος (υπουργός)
Ο Ηλιόδωρος ήταν ένας από τους υπουργούς ή τους συμβούλους του βασιλιά των Σελευκιδών Σέλευκου Δ' του Φιλοπάτορος γύρω στο 175 π.Χ. Ο βασιλιάς βρισκόταν σε οικονομική στενότητα εξαιτίας των βαριών όρων που του επέβαλαν οι Ρωμαίοι μετά την υπογραφή της Ειρήνης της Απάμειας ( 188 π.Χ. ) Για να ανταποκριθεί, διέταξε τον Ηλιόδωρο να πάει στην Ιερουσαλήμ και να καταχέσει το θησαυρό που βρισκόταν στο Ναό. Ο ανώτατος ιερέας Ονίας Γ' αρνήθηκε κατηγορηματικά να ικανοποιήσει την απαίτηση αυτή.
Σύμφωνα με τη βιβλική αφήγηση στα Βιβλία των Μακκαβαίων, μετά από προσευχή του ιερέα, ο Θεός έστειλε έναν έφιππο άντρα και δύο νεαρούς να εκδιώξουν τον Ηλιόδωρο από το Ναό. Η αφήγηση αυτή ενέπνευσε διάφορα έργα τέχνης, όπως αυτό του Ζεράρ ντε Λερές που φαίνεται παραπλεύρως, αλλά και την Εκδίωξη του Ηλιόδωρου από το Ναό που φιλοτέχνησε ο Ραφαήλ.
Μετά την αποτυχία του αυτή, ο Ηλιόδωρος επέστρεψε στην αυλή των Σελευκίδων. Λίγο αργότερα, το 175 π.Χ., δολοφονεί το Σέλευκο και αυτοανακηρύσσεται βασιλιάς. Ωστόσο ανατρέπεται και εκτελείται από τον Αντίοχο Δ', αδελφό του Σέλευκου.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
