Ο Γιώργος Δέλιος (1897 - 24 Ιουλίου 1980) ήταν Έλληνας λογοτέχνης από τη Βόρεια Ελλάδα, από τους πρώτους που καλλιέργησαν τον εσωτερικό μονόλογο στη λογοτεχνία.[1] Από το 1962 (οπότε ιδρύθηκε) ως το 1978 ήταν πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. [2]To 1975 τιμήθηκε με κρατικό λογοτεχνικό βραβείο για το δοκίμιό του "Φυσιογνωμίες του ξένου έντεχνου λόγου" (βραβείο κριτικής-δοκιμίου).[3]
Βιογραφία
Γεννήθηκε στη Βάβδο Χαλκιδικής και έκανε μαθήματα (ως ακροατής) στη νεοσύστατη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ . Εργάστηκε στους Σιδηροδρόμους ως υπάλληλος και στο δήμο. Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Άρη Θεσσαλονίκης.[1] Στη συνέχεια εργάστηκε στο ραδιοσταθμό της συμπρωτεύουσας. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1932, όταν ίδρυσε μαζί με τους Στ. Ξεφλούδα, Αλ. Γιαννόπουλο, Γ. Βαφόπουλο και Πέτρο Σπανδωνίδη, το περιοδικό "Μακεδονικές Ημέρες".[4] Έκτοτε δημοσίευσε πολλά διηγήματα και μυθιστορήματα. Μετά την Κατοχή εξέδωσε τη σειρά διηγημάτων "Μουσική δωματίου".[5] Πέθανε από καρκίνο τον Ιούλιο του 1980 στη Θεσσαλονίκη[2], όπου έζησε ολόκληρη τη ζωή του.
Επιλεγμένα έργα
"Νέοι Κόσμοι" (θεατρικό, 1932)
"Άνθρωποι που νοσταλγούν" (μυθιστόρημα , 1934)
"Στα ίχνη του άγνωστου θεού" (μυθιστόρημα, 1937)
"Μουσική δωματίου" (διηγήματα, 1947)
"Ο ήλιος και τ' αστέρια" (μυθιστόρημα)
"Οικογένεια" (μυθιστορήματα, 1957)
"Κασσανδρινή ακτή" (διηγήματα, 1967)
"Δοκιμασία" (μυθιστόρημα 1969)
"Επιλογή" (1978)
Παραπομπές
Βιογραφία στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, ανάκτηση 31-5-2015.
Μακεδονία, Πέθανε ο λογοτέχνης Γ. Δέλιος, 25-7-1980.σελ. 3
Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας και Παιδικού Βιβλίου, Εθνικό Κέντρο Βιβλίου.
Νέα Εστία, τχ. 1275, σελ. 1165.
Η νεοελληνική λογοτεχνία και το ΄40, 24-10-2014. /
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Γιώργος Δέλιος στον Πανδέκτη, του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
