Ο Ιωάννης Βαλυράκης (1904 [1] - 18 Μαΐου 1971), του Ιωσήφ, ήταν Έλληνας στρατιωτικός, αντιστασιακός και πολιτικός. Υπηρέτησε ως βουλευτής.
Βιογραφικά στοιχεία
Σταδιοδρόμησε ως αξιωματικός του Στρατού, πολεμώντας στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο και την περίοδο της Κατοχής ανάπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση, πολεμώντας με τον ΕΛΑΣ.[1] Όπως ανέφερε σε συνέντευξή του ο ίδιος, πολέμησε στο ΕΑΜ με τον βαθμό του Λοχαγού εναντίον των Γερμανών και όχι ως μέλος οποιασδήποτε κομματικής παράταξης.[2]
Εξελέγη βουλευτής Χανίων, το 1964 με την Ένωση Κέντρου.[3]
Το 1965 απέρριψε πρόταση να στηρίξει την κυβέρνηση του Στέφανου Στεφανόπουλου, κάτι που κατήγγειλε ο ίδιος στη Βουλή μαζί με τον βουλευτή Πιερίας Θεόφιλο Καμπερίδη.[4][2]
Κατά την περίοδο της χούντας διώχθηκε και φυλακίστηκε, μαζί με άλλους αντιστασιακούς.
Πέθανε σε ηλικία 67 ετών έπειτα από καρδιακό νόσημα, στο νοσοκομείο των Χανίων, το 1971.[5]
Ο γιος του, Σήφης Βαλυράκης, εξελέγη αργότερα βουλευτής και έγινε υπουργός στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Παραπομπές
ΒΑΛΥΡΑΚΗΣ, e-sfakia.gr, 4-6-2010, ανάκτηση 17-7-2017.
Μεσημβρινή, Έχει στοιχεία και θα καταθέσει στον εισαγγελέα, λέγη ο κύριος Βαλυράκης, 15-4-1966, σελ. 1.
Ελληνικόν Who's Who, 1965, σελ. 54.
Τα Νέα, 14-4-1966, σελ. 1.
Απογευματινή, 19-5-1971, σελ. 1.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
