.
Ο Γιάννης Πλαπούτας (1912- 11 Μαΐου 1996) ήταν Έλληνας συνδικαλιστής, αγωνιστής της Αντίστασης και πολιτικός. Ήταν πολιτευτής με την ΕΔΑ.
Ξεκίνησε τη συνδικαλιστική του δράση τη δεκαετία του 1930, από το χώρο των μυλεργατών στην Πάτρα. Για τη δράση του υπέστη φυλακίσεις και διώξεις. Το 1946 ήταν αντιπρόσωπος στο συνέδριο της ΓΣΕΕ.
Εξελέγη μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της ΕΔΑ. Το 1958 εξελέγη βουλευτής στην Αχαΐα με την ΕΔΑ, ωστόσο με δικαστική απόφαση στερήθηκε τη βουλευτική του ιδιότητα, τον Ιούνιο του 1958.
Στη διάρκεια της χούντας, έζησε εξόριστος στο Παρθένι Λέρου. Αργότερα ανέπτυξε αντιδικτατορική δράση, μέσω της εφημερίδας "Φωνή των Εργαζόμενων" και της Ενιαίας Συνδικαλιστικής Αντιδικτατορικής Κίνησης (ΕΣΑΚ). Το 1974 κατήλθε υποψήφιος στις εκλογές στην Αχαϊα με την "Ενωμένη Αριστερά", αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί, συγκεντρώνοντας 5.383 ψήφους[1].
Πηγές
Άρθρο στην εφημερίδα "Ριζοσπάστης" για το θάνατό του, 12/5/1996.
Παραπομπές
↑ ΕΚΛΟΓΕΣ 1974 - ΟΙ 1.438 ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
