Γιάννης Κερδεμελίδης

Ο Γιάννης Κερδεμελίδης (1925 - 5 Σεπτεμβρίου 2014) ήταν Έλληνας ποδοσφαιριστής. Υπήρξε επίλεκτο μέλος της σπουδαίας ομάδας του Πανιωνίου που δημιουργήθηκε στα δύσκολα χρόνια της κατοχής και μεγαλούργησε μεταπολεμικά. Έπαιξε για επτά χρόνια στο σύλλογο στις θέσεις του δεξιού μέσου και του κεντρικού αμυντικού. Είχε τα παρατσούκλια «Κερδές» και «Καλλιτέχνης».

Εκτός από τη μπάλα η άλλη μεγάλη αγάπη του ήταν η ζωγραφική, αφού ήταν ένας εξαίρετος ζωγράφος με εκθέσεις στον Καναδά και στην Ελλάδα. Απεβίωσε στις 5 Σεπτεμβρίου 2014.

Το ξεκίνημα

Ο Γιάννης Κερδεμελίδης, γεννήθηκε το 1925 στην Γιάλτα της Σοβιετικής Ένωσης. Στην Ελλάδα ήρθε με την οικογένειά του σε ηλικία επτά ετών, το 1932, κι εγκαταστάθηκε στη Νέα Σμύρνη. Στο γυμνάσιο γράφτηκε στην Ευαγγελική Σχολή της Νέας Σμύρνης και στη σχολική ομάδα έπαιζε τερματοφύλακας.

Το 1941, σε ηλικία 16 ετών, εγγράφεται στον Πανιώνιο και σχεδόν αμέσως παίζει στην πρώτη ομάδα. Όμως, ο προπονητής του συλλόγου Γιώργος Ρουσσόπουλος, βλέποντας τα προσόντα του, τον προέτρεψε αντί για τερματοφύλακας να παίξει δεξιός μέσος, θέση στην οποία καθιερώθηκε. Ο Ρουσσόπουλος τον βοήθησε να βελτιωθεί στον τεχνικό τομέα και στις μεταβιβάσεις με κατάλληλη δουλειά στην προπόνηση.

Η καριέρα

Μέσα στο γήπεδο διακρινόταν για τις θαυμάσιες και ακριβείς μεταβιβάσεις του προς τους επιθετικούς, για τις εξαιρετικές σέντρες του, τις απευθείας εκτελέσεις φάουλ και τις εύστοχες εκτελέσεις πέναλτι, στα οποία ήταν σπεσιαλίστας. Ο ίδιος λέει: [1]

"Δεν είχα ποτέ αγωνία πριν από μια εκτέλεση πέναλτι. Φρόντιζα να σουτάρω πάντα δυνατά και τεχνικά πολύ κοντά στη γωνία. Θυμάμαι το πρώτο μου πέναλτι, σε ένα ματς με τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο της Λεωφόρου το 1945. Χάναμε 1-0, κερδίσαμε πέναλτι, αλλά κανείς δεν πήγαινε να το εκτελέσει. Έτρεξα, πήρα την μπάλα, την έστησα, και την έστειλα συρτά και με δύναμη στην γωνία του αντίπαλου τερματοφύλακα, του Μαθιού. Από εκεί και πέρα, μέχρι το τέλος της καριέρας μου στον Πανιώνιο το 1952, εκτελούσα όλα τα πέναλτι".

Ο «Κερδές», όπως ήταν το παρατσούκλι του, τη διετία 1950-1952 αγωνίστηκε ως σέντερ μπακ. Από το 1949 η ομάδα είχε έλλειψη κεντρικού αμυντικού, επειδή έχε αποχωρήσει ο Βενετσάνος. Ο Κερδεμελίδης ζήτησε να παίξει αυτός, όμως, ο προπονητής Κώστας Νεγρεπόντης δεν τον εμπιστεύτηκε. Τελικά, αφού δεν βρέθηκε λύση, την επόμενη χρόνια ο «καλλιτέχνης» μετατέθηκε στην άμυνα, όπου αγωνίστηκε για δύο σεζόν. Ήταν η διετία που ο Κερδεμελίδης πέτυχε με την ομάδα τις μεγαλύτερες διακρίσεις του.

Την περίοδο εκείνη ο Πανιώνιος διέθετε μια από τις πιο ζηλευτές ομάδες της ιστορίας του, τόσο σε αγωνιστική αξία όσο και σε ήθος. Είναι χαρακτηριστικό ότι επί πέντε συνεχείς περιόδους (1950-1955) κατακτούσε Κύπελλο Ήθους. Το 1950-51 έχασε το πρωτάθλημα Αθηνών από την ΑΕΚ, αν και ισοβάθμησε μαζί της στην πρώτη θέση. Όμως, τη σεζόν 1951-52 κατέκτησε το πρωτάθλημα Αθηνών τερματίζοντας με μεγάλη διαφορά μπροστά από τον Απόλλωνα, την ΑΕΚ, και τον Παναθηναϊκό και τερμάτισε δεύτερος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα πίσω από τον Ολυμπιακό. Την ίδια χρονιά αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Ο Πανιώνιος προηγήθηκε 2-1 αλλά ισοφαρίστηκε στο 90’ με 2-2, για να χάσει στον επαναληπτικό με 0-2. Στον κανονικό τελικό, ο Κερδεμελίδης ήταν από τους κορυφαίους του αγώνα, κάνοντας ίσως την καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του, σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής:

"Καλύτεροι των παικτών του Πανιωνίου οι Τσολιάς, Κερδεμελίδης και Ν. Ζαρκάδης. Ο Κερδεμελίδης, με θαυμασίας και αψόγους αποκρούσεις, εκ των πρωτεργατών της ωραίας εμφανίσεως του Πανιωνίου. Πολλάκις εξουδετερώνων δυσκόλους και επικινδύνους Ολυμπιακάς επιθέσεις εύρισκεν τον τρόπον να στείλη την μπάλα σε συναδελφικά πόδια. Αχρήστευσε και τους τρεις σέντερ φορ του Ολυμπιακού".

Ο ζωγράφος

Ο Γιάννης Κερδεμελίδης, σταμάτησε σχετικά νωρίς το ποδόσφαιρο, σε ηλικία 27 ετών το 1952. Έφυγε για σπουδές στο εξωτερικό κι εργάστηκε για πολλά χρόνια στον Καναδά. Το μεγάλο του πάθος είναι η ζωγραφική. Έχει συμμετάσχει σε κάνει εκθέσεις στο εξωτερικό και έχει κάνει ατομικές εκθέσεις στην Εστία Νέας Σμύρνης. Είχε τιμηθεί με το Χρυσό Σταυρό του Πανιωνίου, την ανώτατη διάκριση του συλλόγου.

Σημειώσεις

εφ. Πανιώνιος Κόσμος, φ. 7 (7/2/2009).

Πηγές

Γιάννης Κερδεμελίδης, Ο «ζωγράφος» του Πανιωνίου, εφ. Πανιώνιος Κόσμος, φ. 7 (7-2-2009).