Ο Γιάννης Κανδήλας (1932 - 1988) ήταν Έλληνας ηθοποιός, σεναριογράφος και θεατρικός συγγραφέας.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στο Αγρίνιο και πέθανε στην Αθήνα. Σπούδασε θέατρο στη δραματική σχολή του Δημήτρη Ροντήρη. Την περίοδο της στρατιωτικής θητείας του παρουσίασε εκπομπές λόγου στην ΕΡΤ Καβάλας, τότε Στρατιωτικό Ραδιοφωνικό Σταθμό Καβάλας, σε συνεργασία με τις μετέπειτα ηθοποιούς Βούλα Αβραμίδου και Βέτα Προέδρου. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην ταινία Η Δούκισσα της Πλακεντίας της Μαρίας Πλυτά το 1956, όπου ερμήνευσε το ρόλο του πρίγκιπα 'Οθωνα. Aπό τους πρώτους πρωταγωνιστικούς ρόλους που έχει ερμηνεύσει στο θέατρο ήταν ο ρόλος του Φον Δημητράκη στο ομώνυμο έργο του Δημήτρη Ψαθά,[1] το 1958. Έπαιξε στο θέατρο, στο ραδιόφωνο και στον κινηματογράφο. Διασκεύασε βιβλία λογοτεχνίας για την τηλεόραση. Έγραψε σενάρια για τηλεοπτικά σήριαλ, για το ραδιόφωνο, για τον κινηματογράφο και θεατρικά έργα.
Κινηματογράφος
Ως ηθοποιός
Η δούκισσα της Πλακεντίας και ο λήσταρχος Μπιμπίσης (1956, ως πρίγκιπας Όθωνας)
Επικίνδυνη αποστολή (1961, ως Γερμανός αξιωματικός)[2]
Η Κύπρος στις φλόγες (1964)
Προξενήτρα πράκτωρ 017 (1966)
Ο Λαμπίρης εναντίον των παρανόμων (1967, ως ένας παράνομος)
Άδικη κατάρα (1967, ως Πέτρος)
Αδυναμίες (1969, ως Αμερικανός)
Στη μάχη της Κρήτης (1970, ως Γερμανός αξιωματικός)
Μια γυναίκα στην αντίσταση (1970, ως Γερμανός αξιωματικός)
Μάρθα η γυναίκα του πόνου (1970, ως Γερμανός αξιωματικός)
Το μεθύσι της σάρκας (1970)
Δεν υπάρχουν λιποτάκτες (1970, ως Γερμανός αξιωματικός)
Υπολοχαγός Νατάσσα (1970, ως Γερμανός αξιωματικός)
Οι απάνθρωποι (1972)
Αιχμάλωτοι του μίσους (1972)
Επιχείρηση Κράιπε, ο τάφος του Γ΄ Ράιχ, ή Το φρούριο των αθάνατων (1972, ως Γερμανός αξιωματικός)
Η Ρένα είναι όφ-σάιντ (1972, ως Νίκος)
Αιχμάλωτοι του μίσους (1972)
Η αμαρτία της ομορφιάς (1972)
Μέρες του '36 (1972, ως Κριεζής)[3]
Παύλος Μελάς (1974)
Τα λιονταράκια (1974)
Συνωμοσία στη Μεσόγειο (1975, ως κύριος Callahan)
Τα χρώματα της ίριδος (1975)
Δολοφονήστε τον Μακάριο (1975)
Καυτές διακοπές (1976)
Έξι διεστραμμένες ζητούν δολοφόνο (1976, ως Πωλ)
Επαγγελματίες ρεμάλια (1976, ως Κάρολος)
Παγίδα στην Ελλάδα (1982)
Το αίμα των αγαλμάτων (1982)
Η κόντρα (1983, ως Μπένος)
Ως σεναριογράφος
Μεγάλες αγάπες (1968)
Θύελλα στο σπίτι των ανέμων (1968)
Η ώρα της αλήθειας (1969)
Ζωή χωρίς χαμόγελο (1971) [έπαιξε και έναν ρόλο]
Τηλεόραση
Σειρές (ρόλοι, διασκευές)
Επικίνδυνα βήματα (1973, ΥΕΝΕΔ) [έγραψε το σενάριο και ερμήνευσε τον Γερμανό Κραφτ]
Βίβα Κατερίνα (1973 ΥΕΝΕΔ)[4]
Μενεξεδένια πολιτεία, του Άγγελου Τερζάκη (1975, ΕΙΡΤ)[5]
Βασίλισσα Αμαλία (1975, ΕΙΡΤ)
Λέσχη μυστηρίου: Τελευταία ειδοποίηση (1976, ΕΡΤ)
Γιούγκερμαν (1976, ΥΕΝΕΔ)
Πανθέοι (1977)
Έξοδος κινδύνου (1978, ΕΡΤ) [έγραψε μερικά επεισόδια και επαιξε ρόλους παράνομου]
Συνταγματάρχης Λιάπκιν (1979, ΥΕΝΕΔ) [ερμήνευσε το διευθυντή της Γεωργικής Σχολής Λάρισας]
Οι φρουροί της Αχαίας, του Τάσου Αθανασιάδη (1981, ΕΡΤ) [ελεύθερη διασκευή και έπαιξε έναν ρόλο]
Μαρία Πάρνη (1981)
Γυναικείες μορφές της ελληνικής ιστορίας (1982, ΕΡΤ) [έγραψε το σενάριο]
Ουράνιο τόξο (1983, ΕΡΤ ) [έγραψε το σενάριο μαζί με τον Πάνο Κοντέλη]
Κάθοδος (1983 ΕΡΤ) [ως Αργυριάδης]
Η κυρία Ντορεμί, της Λιλίκας Νάκου (1983, ΕΡΤ) [τιμήθηκε με το Κορφιατικό βραβείο για τη διασκευή]
Μετά το τσάι (1983, ΕΡΤ) [θεατρικό εργο]
Ιστορία γραμμένη με νότες (1983, ΕΡΤ)
Η εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη, του Γιάννη Μαρή (1985, ΕΡΤ) [διασκευή -ερμήνευσε και τον Γερμανό Ούρλιχ][6]* Η
Οι άνθρωποι που μας μοιάζουν (1986, ΕΡΤ) (ως εφοριακός)
Κερένια κούκλα, του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου (1987, ΕΤ2) [ελεύθερη διασκευή και έπαιξε έναν ρόλο]]
Η άλλη εκδοχή, του Φίλιππου Δ. Δρακονταειδή (1987, ΕΡΤ) [έκανε τη διασκευή]
Για μια καινούργια ζωή, της Λιλίκας Νάκου (1988, ΕΤ2) [έκανε τη διασκευή]
Τηλεοπτικό θέατρο
Η ηδονή της τιμιότητος, του Λουίτζι Πιραντέλο, στο «Θέατρο της Δευτέρας» (1976, ΕΡΤ)
Μαρία του Οκτώβρη (1976)
Μαύρη κωμωδία, του Πήτερ Σάφερ, στο «Θέατρο της Δευτέρας» (1976)[7]
Τσάι και συμπάθεια, του Τζιν Κερ, στο «Θέατρο της Δευτέρας» (1976)
Ρήγας Βελεστινλής (1977)
Ρομανσέρο, του Ζακ Ντεβάλ, στο «Θέατρο της Δευτέρας» (1977)
Τα καντηλέρια του επισκόπου, στο «Από το ελληνικό και ξένο μονόπρακτο» (1979, ΥΕΝΕΔ)
Μια λαμπερή μέρα (1979, ΕΡΤ)
Νυχτερινή επίσκεψη (1983, ΕΡΤ)
Ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε, του Βασίλη Μητσάκη, στο «Θέατρο της Δευτέρας» (1987)
Σενάρια
Ο Πλάθακας
Οι Επίγονοι
Θέατρο
Συγγραφή
Η χήρα ήταν παρθένα
Στη φωλιά της γκιόσας
Νικητής
Περιμένοντας το δεύτερο
Πίσω απ τη βιτρίνα
Πολιορκητές
Ως ηθοποιός
Ο Μπάμπης και ο Μπαμπίνος (1969)
Πλέι Στρίμπεργκ
Ερωτιάρης ... αλά ελληνικά (1972)
Ό,τι φάμε - ό,τι πιούμε (1985)
Ερωτα κλέφτη (1986)
Μεταγλωττισμένες παραγωγές
Το θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον (1983, ΕΡΤ)
Παραπομπές
Γεωργουσόπουλος, Κώστας (3 Νοεμβρίου 2013). «Ενας επίκαιρος δωσίλογος». Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. Ανακτήθηκε στις 27-09-2016.
«Τανίες: Επικίνδυνη αποστολή (1961)». cine.gr. Ανακτήθηκε στις 27-09-2016.
«Μέρες του ’36 (1972)». theoangelopoulos.gr. Ανακτήθηκε στις 27-09-2016.
Βλ. Βίβα Κατερίνα. retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 27-09-2016.
Κοσμάς Βίδος (8 Απριλίου 2012). «Το ασπρόμαυρο (σίριαλ) ξανάρχεται». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 27-09-2016.
Βλ. Άννα Παχή, «Τα σίριαλ της καρδιάς μας. Αναμνήσεις σε χρώμα». iart.gr. Ανακτήθηκε στις 27-09-2016.
Βλ. tvnea. Ανακτήθηκε στις 27-09-2016.
Πηγές
Έλληνες - Ελληνίδες ηθοποιοί
Θόδωρος έξαρχος: "Έλληνες ηθοποιοί - Αναζητώντας τις ρίζες", Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
