Ο Γεώργιος Τροχάνης, ήταν προεστός και πρωτεργάτης της Επαναστάσεως του 1821. Η καταγωγή του, ήταν από το χωριό Άγιος Ιωάννης Αρκαδίας.
Βιογραφία
Ο Γεώργιος Τροχάνης, ήταν προεστός και πρόκριτος του Αγίου Ιωάννου. Το 1820, μυήθηκε στην Φιλική Εταιρία από τον Αναγνώστη Κονδάκη, μαζί με τον επίσης προεστό του Αγίου Ιωάννου, Πάνο Σαρηγιάννη και άλλους. Σημαντική ήταν και η προσφορά του στον αγώνα[1]. Τον Μάρτιο του 1821, με τη δημιουργία του στρατοπέδου στα Βέρβενα, διορίστηκε «φροντιστής» από τον Επίσκοπο Βρεσθένης Θεοδώρητο και τον Αναγνώστη Κονδάκη[2]. Ήταν επίσης συγγενής των αδερφών Ζαφειρόπουλων (Πάνος, Κωνσταντίνος και Ιωάννης).
Κατά τα έτη 1803 - 1804, παραιτήθηκε από ηγούμενος της Μονής Λουκούς ο πρώην αρχιερέας, Κωνστάντιος Μαρούδης ή Λυχνός και ο πανίσχυρος προεστός του Αγίου Ιωάννου, Αναγνώστης Παπάζογλου, ενοικίασε τα κτήματά της στους προύχοντες Γεώργιο Τροχάνη και Σταυριανό Διαμαντή Κουναβέλο. Οι ενοικιαστές όμως, έπαθαν πολλές καταστροφές και έπειτα παρουσιάστηκαν στον Παπάζογλου, ζητώντας του να τους απαλλάξει από αυτή την καταστροφική ενοικιάση - «εξεκληρίσαμε και εψωριάσαμε» του είπαν «από την ενοικίαση αυτή». Έτσι ο λαός του Αγίου Ιωάννη, συνέταξε την εξής σάτυρα, που βρίσκεται γραμμένη σε χειρόγραφο της Μονής Λουκούς[3]:
Κατακαημένη νερατζιά, που είσαι μπροστά στην πόρτα, μην είδες τον Νεόφυτο και τον Παπαγληγόρη ; Εψές - προψές τους είδαμε, στην ποταμιά πηγαίναν, για να μαζέψουνε βεργιά, να πλέξουνε κοφίνια. Ο Μπόρτζος πάει κ' έρχεται στον Αγιάννη μ' αγγούρια κι ο Γιώργης πήρε τη βλογιά και πάει στα Βλαχοχώρια[4]
Το 1834, οι μονές που είχαν κάτω από 6 μοναχούς, διαλύθηκαν με βασιλικό διάταγμα. Τότε, διαλύθηκε η Λουκού και η Μονή Θεολόγου, τα κτήματά και η κινητή τους περιουσία πωλήθηκαν και τα μοναστήρια λεηλατήθηκαν από τους κατοίκους των γύρω χωριών. Οι κάτοικοι, τα απέδωσαν στους προύχοντες του Αγίου Ιωάννη και συνέταξαν εις βάρος τους το εξής τραγούδι[5]:
Εσείς πουλιά της Ζάβιτσας κι' αηδόνια της Σωτήρας, μην ήδατε τον 'γούμενο και παπά-Γληγόρη; Εψές, προψές τον είδαμε και πάει το Θεολόγο πάει ν' αλατίσει το τυρί, τις έρμες τις μυτζήθρες. Γίνει ο Τροχάνης 'γούμενος και ο Τσάκωνας κελάρης κι ο Σταυριανίδης ειν' παπάς και τους 'ξομολογάει: το κρίμα να 'χει ο Τσάκωνας και τ' άδικο ο Τροχάνης και το μεγάλο αφορεσμό νάχει ο Σταυριανίδης, οπού εχαλάσαν τη Λουκού χαλάν το Θεολόγο[6]
Πηγές
Νικολάου Φλούδα - Θυρεατικά, τόμος Γ΄: Άγιος Ιωάννης, μητρόπολις οικισμών Θυρέας, Αθήνα 1983
Σημειώσεις
Κοντάκη Απομνημονεύματα, εκδόσεις Τσουκαλά, σελ. 28 και 34
Ἠ Κυνουρία κατά τήν Ἐλληνικήν Ἐπανάστασιν τοῦ 1821, της Επιτροπής Εορτασμού της Εκατονταετηρίδος στην Κυνουρία, σελ. 15
Νικολάου Ι. Φλούδα - Χρονικό της Λουκούς, σελ.5, υποσημείωση 1 του περιοδικού του «Το Φως», σελ. 187
νερατζιά - νερατζιά που βρισκόταν στην είσοδο της Μονής Λουκούς, Νεόφυτος - ο Νεόφυτος Τζαφέρης, ηγούμενος της Λουκους, Παπαγληγόρης - ηγούμενος της Μονής Θεολόγου, Μπόρτζος - παρατσούκλι του Σταυριανού Δ. Κουναβέλου, Γιώργης - Τροχάνης
Νικολάου Ι. Φλούδα, Περιοδικό «Το Φως», σελ. 162
Σωτήρα - μετόχι της Μονής Λουκούς, στο όρος Ζάβιτσα, γούμενος - Κωνστάντιος Κοράλλης, ηγούμενος της Μονής Λουκούς, Παπαγληγόρης - ηγούμενος της Μονής Θεολόγου, Τροχάνης - ο Γεώργιος Τροχάνης, προύχοντας, Σταυριανίδης - προύχοντας από τον Άγιο Ιωάννη, Τσάκωνας - Ιωάννης Τσάκωνας, προύχοντας του Αγίου Ιωάννη
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
