Τζορτζ Ανάσταπλο

Ο Τζορτζ Ανάσταπλο (Γιώργος Αναστόπουλος) ήταν Έλληνας ομογενής ακαδημαϊκός, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Φιλοσοφίας και Πολιτικών Επιστημών, που έμεινε στην ιστορία ως ο άνθρωπος που κατά τη δεκαετία του 1950 επέλεξε να αντιδράσει δυναμικά στο "Καθεστώς του Κόκκινου Τρόμου" που επικρατούσε στις ΗΠΑ, με συνέπεια να του αφαιρεθεί το δικαίωμα να δικηγορεί. Γεννήθηκε στο Σαιντ Λούις του Μιζούρι το 1925 και πέθανε το Μάρτιο του 2014. Είχε προταθεί 13 φορές για το Νόμπελ Ειρήνης, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο Λογιόλα. Εργάσθηκε για περισσότερο από 50 χρόνια, κυρίως στο Σικάγο όπου και απόκτησε το προσωνύμιο "Σωκράτης", στο Ντάλας και σε άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Επισκεπτόταν συχνότατα την Ελλάδα όπου και πραγματοποιούσε μαζί με φοιτητές του, πολλαπλές εξορμήσεις και εκπαιδευτικές ξεναγήσεις σε αρχαιολογικούς χώρους. Το 1968 η δικτατορική κυβέρνηση ενοχλήθηκε από διάφορα άρθρα του εναντίον του καθεστώτος και του απαγόρευσε την είσοδο στη χώρα.

Προσωπική ζωή

Ο Γιώργος Αναστόπουλος ήταν παιδί Ελλήνων μεταναστών, του Θοδωρή Αναστόπουλου και της Μαργαρίτας Σπυριοπούλου, οι οποίοι κατάγονταν από ένα χωριό 50 χλμ. έξω από τη Σπάρτη και εγκαταστάθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες στις αρχές του 20ου αιώνα, αρχικά στις κεντροδυτικές Πολιτείες και εν συνεχεία στο Κάρτερβιλ του Ιλινόις, όπου ίδρυσαν μια οικογενειακή επιχείρηση. Ο Γ. Αναστόπουλος υπηρέτησε στην Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ως πιλότος βομβαρδιστικών σε επιχειρήσεις στη Βόρειο Αφρική. Επισκέφθηκε την Ελλάδα για πρώτη φορά το 1945, αναζητώντας τις ρίζες του. Ήταν νυμφευμένος με τη Σάρα Πρινς Ανάσταπλο, με την οποία απόκτησε τέσσερα παιδιά, την Έλεν Σ. Νιούλιν, τη Μίριαμ Ρέντλιφ, την Τεοντόρα Ανάσταπλο και τον Τζόρτζ Μάλκολμ Ντέιβιντσον Ανάσταπλο.
Η διαμάχη με το Μακαρθισμό

Το 1950 ο Γ. Αναστόπουλος αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου του Σικάγο και ακολούθως υπέβαλλε αίτηση για να ενταχθεί στον οικείο δικηγορικό σύλλογο, αφού είχε περάσει επιτυχώς τις απαιτούμενες εξετάσεις. Το πρόβλημα για αυτόν δημιουργήθηκε όταν οι απαντήσεις που έδωσε ενώπιον της "Υποεπιτροπής της Επιτροπής Χαρακτήρα και Καταλληλότητας", η οποία είχε αναλάβει την αξιολόγηση των υποψήφιων μελών του δικηγορικού συλλόγου, κρίθηκαν μη ικανοποιητικές, αφού ο Αναστόπουλος επικαλέσθηκε τις Τροποποιήσεις του Αμερικανικού Συντάγματος, προκειμένου να απαντήσει σε ερωτήματα σχετικά με το δικαίωμα των μελών του Κομμουνιστικού Κόμματος να γίνονται μέλη του δικηγορικού συλλόγου, αλλά και τις δικές του πολιτικές πεποιθήσεις. Η Υποεπιτροπή συνέχισε την εξέτασή του υποβάλλοντας ολοένα και πιο πιεστικά ερωτήματα και ο Αναστόπουλος προχώρησε σε μήνυση εναντίον της, κάτι που έκανε σε βάρος του και εκείνη. Για τα επόμενα δέκα χρόνια η δικαστική διαμάχη συνεχίσθηκε, έως ότου στα 1961 το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, αποτελούμενο από εννέα ανώτατους δικαστικούς και στο οποίο ο Αναστόπουλος εμφανίσθηκε μόνος και υπερασπίσθηκε τον εαυτό του, έκρινε ότι είχε άδικο, με ψήφους 5 εναντίον 4. Ωστόσο, το μέλος του δικαστηρίου Χιούγκο Μπλακ υπέβαλλε ένσταση σε βάρος της απόφασης. Πολλά χρόνια αργότερα, σε μια αναγνώριση του δίκαιου αιτήματός του, ο δικηγορικός σύλλογος ψήφισε υπέρ της εγγραφής του, αλλά ο ίδιος αρνήθηκε να υποβάλλει εκ νέου αίτηση, αφού όπως δήλωσε χαρακτηριστικά: "Η αίτησή μου εκκρεμεί εδώ και 40 έτη"
Ενδεικτική εργογραφία

Συνολικά ο Γ. Αναστόπουλος έχει συγγράψει 17 βιβλία, καλύπτοντας μια πολύ ευρεία θεματολογία. Ξεχωρίζουν τα πονήματά του για τον Όμηρο, το Σέξπιρ, τον Πλάτωνα, την Ηθική, το Αμερικανικό Σύνταγμα, τη Βίβλο κ.α.
Πηγή

Εφημερίδα "Εθνος της Κυριακής", φύλλο της 16 Μαρτίου 2014, σελίδες 46-47, "Τελευταίο Αντίο στο Θρύλο της Ομογένειας", συντάκτης: Χρήστος Στασινόπουλος.

Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων

WorldCat VIAF: 84449387 LCCN: n82050703 ISNI: 0000 0001 1449 9971 GND: 129277061 SELIBR: 292898 SUDOC: 033696578 BNF: cb12453759g (data) BIBSYS: 90169914 NKC: jx20090326002

(Αγγλικά) SNAC. w6df9d7j. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
Freebase Data Dumps. Google.
LIBRIS. 26 Μαρτίου 2018. libris.kb.se/katalogisering/qn2583p844p987z. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018.
Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) BnF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12453759g. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.