.
Ο Γεώργιος Λουδοβίκος φον Μάουρερ, (γερμ. Georg Ludwig von Maurer, 1790-1872), ήταν επιφανής Βαυαρός νομομαθής, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μονάχου, μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας, ισόβιος σύμβουλος του κράτους της Βαυαρίας και μέλος της τριμελούς Αντιβασιλείας του Όθωνα στο νεοσύστατο Βασίλειο της Ελλάδος.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στο Ερποτζχάιμ, παρά το Ντυρκεχάιμ στις 2 Νοεμβρίου του 1790, ο πατέρας του ήταν προτεστάντης κληρικός (πάστορας). Τελειώνοντας το Γυμνάσιο της Χαϊδελβέργης, όπου είχαν καταφύγει οι γονείς του μετά την εισβολή του γαλλικού στρατού, σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης όπου και αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Αρχικά ασχολήθηκε με τη δικηγορία και στη συνέχεια μετέβη στο Παρίσι, (1812), για συνέχιση σπουδών. Μελετώντας εκεί επί διετία το γαλλικό Δίκαιο, επέστρεψε στη Βαυαρία όπου και εισήλθε στο δικαστικό κλάδο. Το 1814 διορίστηκε δικαστικός αντεπίτροπος του κράτους, (σημερινός αντιεισαγγελέας πρωτοδικών), το 1816 γενικός αντεπίτροπος του κράτους (αντιεισαγγελέας εφετών), και τον επόμενο χρόνο μέλος του εφετείου του αναθεωρητικού δικαστηρίου όπου και ανέλαβε δικαστικός επίτροπος του κράτους.
Ο Φον Μάουρερ παράλληλα με τα δικαστικά του καθήκοντα ασχολήθηκε και με τη συγγραφή ακαδημαϊκών μελετών εκδίδοντας το 1824 το περίφημο έργο του «Geschichte des altgermanischen, namentlich altbayrischen öffentlich-mündlichen Gerichtsverfahrens» με το οποίο άρχισε και η ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία με την ανακήρυξή του ως μέλους της Ακαδημίας των Επιστημών και τον διορισμό του ως καθηγητής της Ιστορίας του γερμανικού και γαλλικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Το 1829 ο Βασιλεύς της Βαυαρίας Λουδοβίκος Α΄ τον ανακήρυξε μυστικοσύμβουλο της Πολιτείας (Geheimer Hofrat und Staatsrat) και το 1831 του απένειμε τον τίτλο του Ιππότη ισόβιου συμβούλου.
Αντιβασιλεία Όθωνα
Την τελευταία θέση αυτή κατείχε ο φον Μάουρερ όταν ο Βασιλεύς τον κάλεσε να συμμετάσχει στην τριμελή επιτροπή αντιβασιλείας της Ελλάδος που θα συνόδευε τον νεαρό Βασιλέα Όθωνα στην Ελλάδα. Ο Μάουρερ αποδέχθηκε τον διορισμό και ήλθε στην Ελλάδα μαζί με τον Όθωνα, όπου από την πρώτη στιγμή, κατά την κατανομή των αρμοδιοτήτων διοίκησης της νέας χώρας, ανέλαβε με ιδιαίτερο ζήλο το πλέον δυσχερέστερο έργο, όπως ομολογήθηκε αργότερα, που ήταν η οργάνωση της Δικαιοσύνης, της Εκκλησίας και της Εκπαίδευσης.
Μετά από μια σειρά φαινομένων εχθρικής στάσης του προέδρου της Αντιβασιλείας Κόμη Άρμανσμπεργκ προς το πρόσωπο του Μάουρερ, που ήταν προϊόν των έντονων διαφωνιών του δεύτερου ως προς την άσκηση εξουσίας του πρώτου, ο Μάουρερ με διαταγή του Βασιλέως της Βαυαρίας ανακλήθηκε τον Ιούλιο του 1834, ενώ στις 21 Ιουλίου του ίδιου έτους δημοσιεύτηκε και το σχετικό βασιλικό διάταγμα της διακοπής του ως μέλος της Αντιβασιλείας.
Ανάκληση
Επιστρέφοντας ο Μάουρερ στη Βαυαρία ανέλαβε τα προηγούμενα καθήκοντά του και το 1847 ανέλαβε υπουργός στη κυβέρνηση του Άμπελ για λίγο όμως χρονικό διάστημα, μετά την παραίτηση της κυβέρνησης. Όταν επισκέφθηκε αργότερα την Ελλάδα, το 1858, στις εορτές της 25ετηρίδας της βασιλείας του Όθωνα, σύσσωμοι οι Έλληνες δικαστές τον τίμησαν με ειδικό χρυσό μετάλλιο που έφερε την προτομή του και ειδικό επίγραμμα σε ένδειξη ευγνωμοσύνης.
Ο φον Μάουρερ πέθανε στο Μόναχο στις 9 Μαΐου του 1872. Γιος του ήταν ο Κόνραντ φον Μάουρερ, επίσης καθηγητής πανεπιστημίου.
Συγγραφικό έργο
* Geschichte des altgermanischen, namentlich altbayrischen öffentlich-mündlichen Gerichtsverfahrens. Heidelberg 1824
* Einleitung zur Geschichte der Mark-, Hof-, Dorf- und Stadt-Verfaßung und der öffentlichen Gewalt. München: Kaiser 1854
* Geschichte der Markenverfassung in Deutschland. Erlangen 1856
* Geschichte der Fronhöfe, der Bauernhöfe und der Hofverfassung in Deutschland. 4. Bd. Erlangen 1862-63
* Geschichte der Dorfverfassung in Deutschland. 2. Bd. Erlangen 1865-66
* Geschichte der Städteverfassung in Deutschland. 4. Bd. Erlangen 1869-71
Πηγές
* "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ. ΙΣΤ΄, σελ. 655.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
