Η Φούλα Χατζιδάκη (1906 - 6 Δεκεμβρίου 1984) ήταν Ελληνίδα συγγραφέας, μεταφράστρια και κριτικός με συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση.
Βιογραφία
Γεννήθηκε το 1906. Ήταν κόρη του Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών Νικολάου Χατζιδάκι και ανιψιά του γλωσσολόγου Γεωργίου Χατζιδάκι.
Στα φοιτητικά της χρόνια συνδέθηκε με το κίνημα της Αριστεράς. Από το 1932 συμμετείχε στη επιτροπή σύνταξης του περιοδικού «Νέοι Πρωτοπόροι». Στο περιοδικό αυτό δημοσίευε άρθρα σχετικά με το μαρξισμό και την αισθητική. Κατά τη Δικτατορία της 4ης Αυγούστου εξορίστηκε αρχικά στη Φολέγανδρο, ενώ ήταν παντρεμένη με τον Μιλτιάδη Πορφυρογένη. Επίσης τέθηκε εξόριστη στη νήσο Κίμωλο. Με την κήρυξη του ελληνο-ιταλικού πολέμου όλοι οι εξόριστοι του νησιού με αίτησή τους ζήτησαν από το υπουργείο ασφάλειας να σταλούν στο μέτωπο, οι μεν άνδρες στην πρώτη γραμμή, οι δε γυναίκες ως νοσοκόμες σε προωθημένα ιατρεία[1]. Μετά την αρνητική απάντηση των κρατούντων και μπροστά στον κίνδυνο να τους παραδώσουν στους ναζί, οι εξόριστοι συνεδριάσαν και αποφάσισαν δραπέτευση, ομαδική, τμηματική ή και ατομική. Η Φούλα Χατζιδάκη δραπέτευσε μαζί με τον συζυγό της και κατέφυγε στην Κρήτη όπου ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση.[2][3][4]
Μετά την Απελευθέρωση της Ελλάδας συνεργάστηκε με πολλά πνευματικά έντυπα της Αριστεράς και κυρίως με τα «Ελεύθερα Γράμματα» του Σμυρναίου λογοτέχνη Δημήτρη Φωτιάδη. Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο βρέθηκε ως πολιτική πρόσφυγας στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία για 20 χρόνια[5]. Είχε ευρύτατες γλωσσικές γνώσεις που περιελάμβαναν γερμανικά, αγγλικά, δανέζικα, γαλλικά, ουγγρικά, ρωσικά και ιταλικά[6]. Το μεταφραστικό της έργο εκείνης της εποχής εκδόθηκε μετά την επιστροφή της. Ανάμεσα στις μεταφράσεις της είναι η «Αναγκαιότητα της τέχνης» του Φίσερ, τα «Γράμματα του Αντόνιο Γκράμσι», «Η ιστορία της Γκεστάπο» του Ζ. Ντεραρί κ.ά.[7][8]. Η Φούλα Χατζιδάκι επιμελήθηκε την ανθολογία «Τραγούδια της Αντίστασης» που κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 1951 από το «Εκδοτικό Νέα Ελλάδα».[9]
Επιστολή του Πωλ Ελυάρ προς τη Φούλα Χατζιδάκη γραμμένη το 1946, μετέφρασε ο Φίλιππος Ηλιού.[10][11]
Η Φούλα Χατζιδάκη πέθανε στις 6 Δεκεμβρίου 1984.[12]
Βιβλία
Η αναγκαιότητα της τέχνης
Τέχνη και ανθρωπισμός
Η απόλαυση του κειμένου
Γράμματα από τη φυλακή
Η ιστορία της Γκεστάπο
Μαρία Στιούαρτ
Ανθολογία αντιστασιακής ποίησης. (σε συνεργασία με την Έλλη Αλεξίου)
Παραπομπές
Ο κομμουνιστής ηγέτης για τις δύσκολες αποστολές - Μιλτιάδης Πορφυρογένης, 10.03.2018, Εφημερίδα των Συντακτών
Ιστορία της Αντίστασης 1940-45, εκδόσεις Αυλός Αθήνα 1979
Η Κίμωλος ως τόπος εξορίας - eikastikosperipatos.com
Εξόριστοι στην Κίμωλο - Ριζοσπάστης, Παρασκευή 31/5/96
Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες: καλή πατρίδα ... Ελληνικές κοινότητες πολιτικών προσφύγων στην Ανατολική Ευρώπη - Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία
Εταιρεία Συγγραφέων - Μνήμη εταίρων: Στάθης Δομάζος, Ασημάκης Πανσέληνος, Φούλα Χατζιδάκη, Νίκος Καρύδης
Γράμμα στη Φούλα - Οι αναζητήσεις του Ιάννη Ξενάκη όπως καταγράφονται σε μια ανέκδοτη επιστολή του τού 1954 στη Φούλα Χατζηδάκη
The Politics of Culture in Turkey, Greece & Cyprus: Performing the Left Since the Sixties - Edited by Leonidas Karakatsanis, Nikolaos Papadogiannis
"Αντίσταση" : Ο Ν. Καββαδίας για Κατοχή και Δεκεμβριανά. Ένα ποίημα του Νίκου Καββαδία αφιερωμένο στη Μέλπω Αξιώτη
Φ. Ηλιού: Ηξερε και να βλέπει και να δείχνει - Καθημερινή 13.06.2004
Άννα Ματθαίου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Θεσσαλίας: «Ένα γράμμα του Πωλ Ελυάρ στη Φούλα Χατζιδάκη (Ιούνιος-Ιούλιος 1946), σε συνεργασία με την Πόπη Πολέμη, π. Αρχειοτάξιο, τχ. 6 (2004), σ. 94-104
Δυο λόγια για τη Φούλα Χατζηδάκη - άρθρο του Κώστα Π. Παντελόγλου
Πηγές
Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, τόμος Α, 1918-1949, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2012
Ιστορία της Αντίστασης 1940-45, Εκδόσεις Αυλός, Αθήνα 1979
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
