.
Ο Εζεκίας Παπαϊωάννου ήταν Ελληνοκύπριος πολιτικός και Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στο χωριό Κελλάκι της επαρχίας Λεμεσού. Φοίτησε, με την οικονομική βοήθεια του αδερφού του, στην Αμερικανική Ακαδημία Λάρνακας (δευτεροβάθμια εκπαίδευση). Το τελευταίο έτος, λόγω προβλημάτων υγείας, μετακόμισε στη Λευκωσία, όπου και ολοκλήρωσε τη φοίτηση του στην Αγγλική Σχολή. Εργάστηκε σαν μεταλλωρύχος στη Σκουριώτισσα (Φουκάσα) και ως εργάτης στο λιμάνι του Πειραιά.[1]
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 μετακόμισε στο Λονδίνο όπου συμμετείχε ενεργά στο Κομμουνιστικό Κόμμα Μεγάλης Βρετανίας εναντίων διαφόρων φασιστικών ομάδων. Κατά την παραμονή του στη Βρετανία, συνελήφθη και φυλακίστηκε για τρεις μήνες από τις βρετανικές αρχές. Κατά την παραμονή του στη Βρετανία έγινε ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Κυπριακών Υποθέσεων (Association of Cypriot Affairs), ο οποίος ζητούσε την αποχώρηση των Βρετανών από την Κύπρο.[1]
Το 1936, ήταν μέρος ενός αγήματος 60 Κυπρίων αριστερών που προσφέρθηκαν εθελοντικά να πολεμήσουν στον Ισπανικό Εμφύλιο, στο πλαίσιο των Διεθνών Ταξιαρχιών (International Brigades). Οι 15 από τους εθελοντές έχασαν τη ζωή τους. Ο Παπαϊωάννου τραυματίστηκε και αναγκάστηκε να επιστρέψει στο Λονδίνο. Η Κύπρος είχε το μεγαλύτερο ποσοστό εθελοντών και νεκρών ανά κάτοικο από οποιαδήποτε χώρα στις μάχες εναντίων του δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο. [1]
Με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου προσπάθησε να στρατολογηθεί, αλλά απορρίφθηκε εξαιτίας των παλιών τραυματισμών του και της κακής του υγείας. Καθώς δεν μπορούσε να παραμείνει αδρανής, έσπευσε να καταταγεί εθελοντικά στην Αεράμυνα του Λονδίνου, όπου υπηρέτησε μέχρι το τέλος του πολέμου. Στη συνέχεια έγινε γραμματέας της Αντιαποικιακής για την Κύπρο Επιτροπής και της Τοπικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ. Το 1945 επιστρέφει στην Κύπρο, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του.[1]
Πολιτική σταδιοδρομία
Μετά την επιστροφή του, αμέσως αναμείχθηκε στην τοπική πολιτική ζωή και το 1946 έγινε αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Δημοκράτης» και το 1949 στο 6ο Συνέδριο του κόμματος εκλέγεται ως ο τρίτος Γενικός Γραμματέας του Ανορθωτικού Κόμματος Εργαζόμενου Λαού (ΑΚΕΛ), μια θέση την οποία κατείχε για περίπου 40 χρόνια, έως το θάνατο του.[1]
Κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών, εργάστηκε ασταμάτητα μαζί με το κόμμα του για τα δικαιώματα των εργαζομένων εναντίων της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Το ΑΚΕΛ κηρύχθηκε παράνομο από τις βρετανικές αρχές το 1955 και ο Παπαϊωάννου μαζί με άλλα 134 μέλη του κόμματος συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν.[2] Ο Παπαϊωάννου απέδρασε και συνέχισε τον αγώνα του μέχρι την ανεξαρτησία του 1959.[1]
Ο Παπαϊωάννου δεν συμφωνούσε με τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, υποστηρίζοντας ότι ήταν ανεφάρμοστες. Τις επόμενες δύο δεκαετίες εργάστηκε για την πρόληψη όλων ενεργειών των ακροδεξιών στοιχείων του νησιού και την προώθηση καλύτερων σχέσεων με τους Τουρκοκύπριους.[1]
Το 1960, μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου από τη Βρετανική Αυτοκρατορία, εξελέγη βουλευτής Λεμεσού. Επανεκλεγόταν επανειλημμένα και υπηρετούσε ως βουλευτής για 28 συνεχόμενα έτη, μέχρι το θάνατο του το 1988.[1]
Η οικία του Παπαϊωάννου βανδαλίστηκε το 2008, με αποτέλεσμα να καεί το αυτοκίνητό του[3]
Στη διαθήκη του, άφησε όλα τα περιουσιακά του στοιχεία στο κόμμα του, ΑΚΕΛ.[4] Το σπίτι του χρησιμοποιείται ως Μουσείο του κόμματος, όπου υπάρχει και προτομή του Εζεκία Παπαϊωάννου.[3]
Διαδοχή
Το 1968, ο Εζεκία Παπαϊωάννου επισκέφθηκε το Δίκωμο. Στο οίκημα των οργανώσεων του ΑΚΕΛ καφετζής ήταν ο πατέρας του Δημήτρη Χριστόφια, ο οποίος έκανε την προσφώνηση. Ο Παπαϊωάννου εντυπωσιάστηκε και είπε «Αυτό το παιδί να το σημαδέψετε, μου άρεσε πάρα πολύ».
Το 1987, ο Εζεκίας Παπαϊωάννου, όντας σχεδόν 80 ετών, προετοίμαζε την έξοδό του, επιλέγοντας τον Δημήτρη Χριστόφια ως διάδοχο του. Λίγους μήνες μετά, ο Εζεκίας Παπαϊωάννου πέθανε, χωρίς να ολοκληρώσει τη διαδικασία της διαδοχής του. Ωστόσο, η επιθυμία του έγινε σεβαστή και ο ως τότε εντελώς άγνωστος στο ευρύ κοινό, Δημήτρης Χριστόφιας εξελέγη από την Κεντρική Επιτροπή ως νέος γενικός γραμματέας.[5]
Παραπομπές
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Εζεκίας Παπαϊωάννου:Ζωή δοσμένη στο λαό. proodeftiki-athinas.gr. Απρίλης 2007. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2013.
↑ "Thorns Among the Laurels". Time Magazine. 26 Δεκεμβρίου 1955. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2013.
↑ 3,0 3,1 ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΓΙΩΡΓΟΥ (11 Μαΐου 2009). Βανδαλισμοί στο σπίτι του Εζεκία Παπαϊωάννου. sigmalive.com. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2013.
↑ Λάρκου, Λάρκος (Ιανουάριος 2008). ΔΕΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟY.
↑ Δρουσιώτης, Μακάριος (17 Φεβρουαρίου 2008). Ο αστός, ο λαϊκός και ο ατίθασος. makarios.eu. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2013.
Πηγές
Εγκυκλοπαίδεια Υδρόγειος. Εγκυκλοπαίδεια Υδρόγειος. ΚΥΠΡΟΣ. σσ. 353.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Βιντεοαφιέρωμα του ΑΚΕΛ για τον Εζεκία Παπαϊωάννου
Γενικοί Γραμματείς ΑΚΕΛ
Πλουτής Σέρβας · Φιφής Ιωάννου · Εζεκίας Παπαϊωάννου · Δημήτρης Χριστόφιας · Άνδρος Κυπριανού
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
