.
Εύηνος ο Πάριος ήταν αρχαίος Έλληνας ποιητής, ο γνωστότερος από τους εκπροσώπους της ελεγειακής ποίησης του 5ου αιώνα π.Χ. (γεννήθηκε το 460 π.Χ.).
Στα χρόνια του Ευήνου, όλοι σχεδόν οι άνθρωποι του πνεύματος συνέθεταν ελεγεία, επειδή η ποίηση αυτή προσαρμοζόταν σε όλα τα συναισθήματα και τα θέματα: μπορούσε να είναι άλλοτε αφηγηματική, άλλοτε φιλοσοφική, εγκωμιαστική ή επικριτική, κλπ. Το εύκολο αυτό είδος κατάντησε έτσι γρήγορα τετριμμένο και ανάξιο ιδιαίτερης προσοχής.
Ο Εύηνος ο Πάριος υπήρξε φημισμένος ποιητής, όσο και σοφιστής. Τα λίγα αποσπάσματα ποιημάτων του που διασώθηκαν διακρίνονται από καλλιέπεια, χάρη και λεπτότητα, όχι όμως και από σαφήνεια ή πάθος. Αρεσκόταν στην ηθικολογία. Γενικώς το έργο του, όπως και το «Συμπόσιο» του Ξενοφώντα, αντικαθρεφτίζουν τη λεγόμενη «καλή κοινωνία» των Αθηνών της κλασικής εποχής.
Πηγή
Ιωάννη Κακαβούλια: «Ελληνική Γραμματολογία (αρχαία και βυζαντινή)», εκδ. Νικόδημος, Αθήνα
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
