.
Ο Ερασίστρατος ήταν από τους πιο φημισμένους ιατρούς και ανατόμους της αρχαιότητας.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Ιουλίδα της Κέας[1][2] ή στην Κω[3] ή στην Χίο[4] ή τη Σάμο.[5] Κατά τον Πλίνιο ήταν εγγονός του Αριστοτέλη από την θυγατέρα του την Πυθία,[6] χωρίς να έχουμε άλλους ιστορικούς που να το επιβεβαιώνουν. Ο Σουίδας αναφέρει ότι γονείς του ήταν ο Κλεόμβροτος και η Κρητόξενη, αδελφή του ιατρού Μέδιου. Το κείμενο όμως δεν είναι σαφές στο σημείο, αν ο Κλεόμβροτος ήταν πατέρα του ή θείος του.
Ο Ερασίστρατος ήταν μαθητής του Χρύσιππου του Κνιδίου,[7][8][9] του Μετρόδορου[10] και ίσως και του Θεόφραστου.[11]
Εγκαταστάθηκε για ένα διάστημα στην αυλή του Σέλευκου Νικάτωρα, βασιλιά της Συρίας, όπου και απόκτησε μεγάλη φήμη όταν το 294 π.Χ. διέγνωσε σωστά την ασθένεια του Αντίοχου, πρωτότοκου γιου του Σέλευκου.
Εγκαταστάθηκε επίσης στην Αλεξάνδρεια, της οποίας η φήμη άρχιζε να εξαπλώνεται εκείνη την εποχή. Συνέχισε να μελετάει ανατομία και εξασκεί την ιατρική μέχρι μεγάλης ηλικίας.
Πιθανόν να πέθανε στη Μικρά Ασία, ενώ ο Σουίδας αναφέρει ότι ο τάφος του είναι στο όρος Μύκαλε στην Ιωνία. Πότε ακριβώς πέθανε δεν είναι γνωστό. Σύμφωνα με τον Ευσέβιο βρίσκονταν εν ζωή το 258 π.Χ., περίπου σαράντα χρόνια μετά τον γάμο του Αντίοχου και της Στρατονίκης.
Επιδόσεις
Ο Ερασίστρατος είναι ο τελευταίος μεγάλος ιατρός της αρχαιότητας.
Απόκτησε πολλούς μαθητές και συντρόφους, και μια ιατρική σχολή στην Σμύρνη της Ιωνίας που ονομάστηκε από αυτόν συνέχισε να λειτουργεί μέχρι την εποχή του Στράβωνα.
Οι πιο φημισμένοι του μαθητές ήταν: ο Αποεμάντης, ο Απολλώνιος Μεμφίτης, ο Απολλοφάνης, ο Αρτεμίδωρος, ο Χαρίδημος, ο Χρύσιππος, ο Ηρακλείδης, ο Ερμογένης, ο Ηκέσιος, ο Μαρτιάλης, ο Μηνόδωρος, ο Πτολεμαίος, ο Στράτος και ο Ξενοφών.
Έγραψε πλήθος ιατρικών συγγραμμάτων περί ανατομίας, πρακτικής ιατρικής και φαρμακολογίας. Διασώζονται μόνο οι τίτλοι τους, ενώ μικρά αποσπάσματα διασώζονται διαμέσου του Γαλήνιου, του Caelius Aurelianus και άλλων αρχαίων συγγραφέων.
Μερικά από τα επιτεύγματά του ήταν πιθανώς η ανακάλυψη του κυκλοφοριακού συστήματος, αφού σε ένα σύγγραμμά του περιγράφει τη λειτουργία της καρδιάς. Ανακάλυψε και περιέγραψε το νευρικό σύστημα και το κατέταξε σε δύο διαφορετικά, το αισθητήριο και το κινητικό νευρικό σύστημα. Περιέγραψε επίσης τις διαφορές του εγκεφάλου μεταξύ ανθρώπου και ζώων.
Μελέτησε επίσης το πεπτικό σύστημα και τα αποτελέσματα της διατροφής και διατύπωσε τη θεωρία πως η διατροφή, τα νεύρα και ο εγκέφαλος επιδρούν στις νοητικές ασθένειες.
Ο Ερασίστρατος έκανε και σημαντικές ιατρικές ανακαλύψεις, οι οποίες σήμερα μας φαίνονται αφάνταστες. Μεταξύ των άλλων ανακάλυψε τον καθετήρα για την τεχνητή εκκένωση της ουροδόχου κύστης.
Η ασθένεια του Αντίοχου
Ο ασθενής Αντίοχος
Ο Σέλευκος είχε παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία τη Στρατονίκη, αδελφή του Δημήτριου Πολιορκητή, η οποία του είχε χαρίσει έναν απόγονο.[12][13] Ο Αντίοχος ερωτεύτηκε παράφορα τη μητριά του, αλλά κρατούσε το πάθος του μυστικό και έτσι έπαθε μελαγχολία από τον πόθο. Οι γιατροί που τον εξέτασαν, δεν μπορούσαν να βρουν την αιτία. Ο Ερασίσταρχος απόκλεισε τις σωματικές ασθένειες και υπέθεσε μια πνευματική νόσο. Εξετάζοντάς τον κατέγραψε τις παρατηρήσεις του, οι οποίες έδειξαν σημαντική διαφορά των παλμών της καρδιάς, του σφυγμού του και του χρώματος της επιδερμίδας του, όποτε ο Αντίοχος βρισκόταν κοντά στην Στρατονίκη. Kατέγραψε επίσης ότι τα συμπτώματα αυτά δεν εμφανίζονταν σε καμιά άλλη περίπτωση.
Λόγω της λεπτότητας της περίστασης, ο Ερασίστρατος χρησιμοποίησε ένα τέχνασμα για να αποκαλύψει την ασθένεια του πρίγκηπα. Πήγε λοιπόν στον Σέλευκο και του είπε ότι η ασθένεια του γιου του είναι αθεράπευτη, αφού είναι ερωτευμένος με μια γυναίκα που δεν μπορεί ποτέ να την αποκτήσει. Ο Σέλευκος τον ρώτησε ποια είναι αυτή η θνητή που δεν μπορεί να αποκτήσει ο γιος του. Τότε ο Ερασίστρατος προσποιήθηκε ότι πρόκειται για την δική του σύζυγο. Ο Σέλευκος άρχισε να του τάζει όλο και μεγαλύτερα δώρα για να τον πείσει να παραχωρήσει την γυναίκα του στον Αντίοχο. Ο Ερασίστρατος έμενε κάθε φορά ανένδοτος λέγοντας: «μα, αφού είναι δική μου η γυναίκα». Όταν η πίεση του Σέλευκου είχε γίνει αφόρητη, τότε ο Ερασίστρατος τον ρώτησε: «τι θα έκανες εσύ αν ήταν η δική σου γυναίκα;» «θα του την έδινα!» απάντησε ο Σέλευκος. Τότε ο Ερασίστρατος του αποκάλυψε την αλήθεια. Ο Σέλευκος κράτησε τον λόγο του και παραχώρησε τη γυναίκα του στον γιο του. Η ιστορία αυτή διασώζεται σε πλήθος κείμενα.
Παραπομπές
↑ Suidas, s.v. Ερασίστρ.
↑ Stab. x. 5, p. 389, ed. Tuchn.
↑ Στέφανος Βυζάντιος, Κως
↑ Galen of Chios, Introd. c. 4. vol. xiv p. 683
↑ Αυτοκράτωρ Ιουλιανός, Misopog. p. 347
↑ H N, xxix 3
↑ Διογ. Λαέρτ. vii. 7 §10, p. 186
↑ Plin. H.N. xxix. 3
↑ Galen, de Ven, Sect. adv. Erasistr. c. 7, vol. xi. p. 171
↑ Sext. Empir. c. Mathem. i. 12, p. 271, ed. Fabric
↑ Galen, de Sang. in Arter. c, 7, vol. iv. p. 729
↑ Plut. Demetr. c. 38
↑ Appian, de Rebus Syr. c. 59
Πηγές
Sir William Smith, επιμ. (1876) [1849] (στα Αγγλικά). Dictionary of Greek and Roman biography and mythology. Boston: C.C. Little, J. Brown and Co.. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2009.
Professor Dr. R. du Bois-Reymond und Oberst z.D. C .Schaefer (1908). Handbuch zur Geschichte der Naturwissenschaften und der Technik. (στα Γερμανικά). Verlag von Julius Springer. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2009.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
