Ο Ντίνος Μιχαηλίδης ήταν Ελληνοκύπριος πολιτικός. Διετέλεσε πρόεδρος του ΑΔΗΚ,[1][2] Υπουργός Προεδρίας,[3] Υπουργός Εσωτερικών[4] και βουλευτής στην Εκλογική Περιφέρεια Λεμενού εκλεγμένος με το ΔΗΚΟ (1991-1993) και το ΑΔΗΚ (2001-2006).[1][2]

Ντίνος Μιχαηλίδης , Φωτογραφία : Αυγούστα Στυλιανού, ζωγράφος

Ο Koς Ντίνος Μιχαηλίδης, ήταν Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του
Προέδρου της Δημοκρατίας (1978-1980). Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής του
Υπουργείου παρά τω Προέδρω (1980-1982). Υπουργός παρά τω Προέδρω και
Υπουργός Εσωτερικών επί διακυβέρνησης Σπύρου Κυπριανού (1982-1988).Υπουργός
Εσωτερικών επί διακυβέρνησης Γλαύκου Κληρίδη (1993-1997).Αντιπρόεδρος του
Δημοκρατικού Συναγερμού (1996-1998). Υπουργός Εσωτερικών επί διακυβέρνησης
Γλαύκου Κληρίδη (1998-1999).
Ιδρυτής και Πρόεδρος του Πολιτικού κόμματος Α.Δ.Η.Κ 1999-

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Ντίνος Μιχαηλίδης γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 26 Δεκεμβρίου 1937 και μεγάλωσε στο Κοιλάνι.[2] Ομιλούσε, πέρα από την ελληνική, την αγγλική γλώσσα.[2] Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.[2] Εργαζόταν ως δικηγόρος, νομικός και σύμβουλος επιχειρήσεων.[2]

Ήταν νυμφευμένος με την Ολβία Φασουλιώτη και είχε μια κόρη και δύο υιούς.[2] Απεβίωσε στις 6 Απριλίου 2020.[5]

Πολιτική διαδρομή

Την περίοδο 1961-1982 εργαζόταν στη Διπλωματική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας.[2] Υπηρέτησε ως πρέσβης σε διάφορες πρεσβείες και θέσεις.[2]

Το 1976 ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του ΔΗΚΟ.[2] Διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, της Πολιτικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του κόμματος.[2] Επιπλέον, την περίοδο 1996-1998 διετέλεσε αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ.[2]

Στις 23 Σεπτεμβρίου 1982 διορίστηκε Υπουργός Προεδρίας στην κυβέρνηση Σπύρου Κυπριανού 1978.[2] Παρέμεινε στη θέση αυτή και στην Κυβέρνηση Σπύρου Κυπριανού 1983, έως τον Αύγουστο του 1985, όταν και διορίστηκε Υπουργός Εσωτερικών.[2][6] Η θητεία του ολοκληρώθηκε με την ολοκλήρωση της θητείας της κυβέρνησης.[7]

Στις βουλευτικές εκλογές του 1991 εκλέχτηκε βουλευτής στην Εκλογική Περιφέρεια Λεμεσού με το ΔΗΚΟ για την ΣΤ΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο.[8] Το 1993 αναλαμβάνει και πάλι καθήκοντα Υπουργού Εσωτερικών στην Κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη 1993.[2] Το 1997, λίγο πριν την ολοκλήρωση της θητείας της κυβέρνησης, το ΔΗΚΟ αποχωρεί από αυτήν.[7] Ωστόσο, ο Ντίνος Μιχαηλίδης, ο οποίος προερχόταν από το ΔΗΚΟ, δεν παραιτήθηκε.[7] Μετά από αντίδραση της αντιπολίτευσης λόγω εκλογών, διορίστηκε υπηρεσιακός υπουργός στο Υπουργείο Εσωτερικών που ήταν το αρμόδιο υπουργείο για τη διεξαγωγή των εκλογών.[7] Στις προεδρικές εκλογές του 1998 ο Γλαύκος Κληρίδης επανεκλέγεται και διορίζει τον Ντίνο Μιχαηλίδη ξανά στη θέση του Υπουργού Εσωτερικών στην Κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη 1998.[7] Παραιτήθηκε τον Μάρτιο του 1999.[9]

Ο Ντίνος Μιχαηλίδης είχε διαφωνήσει με την απόφαση του ΔΗΚΟ να αποχωρήσει από την κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη και να στηρίξει στις προεδρικές εκλογές του 1998 τον Γιώργο Ιακώβου, συνεργαζόμενο με το ΑΚΕΛ.[10] Για τον λόγο αυτό αποχώρησε από το ΔΗΚΟ το 1997.[10][11][12]

Στις 28 Μαρτίου 1999 ίδρυσε το Αγωνιστικό Δημοκρατικό Κίνημα (ΑΔΗΚ), του οποίου ανέλαβε την προεδρία.[11] Στις βουλευτικές εκλογές του 2001 εκλέχτηκε βουλευτής στην Εκλογική Περιφέρεια Λεμεσού με το ΑΔΗΚ για την Η΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο.[13]

Στις δύο θητείες του ως βουλευτής, διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Επιλογής, πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Συγκοινωνιών και Έργων, μέλος της Κοινοβουλευτικές Επιτροπής Εξωτερικών, μέλος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εσωτερικών και μέλος της Κοινοβουλευτικές Επιτροπής Εμπορίου και Βιομηχανίας.[2] Επιπλέον, ήταν αναπληρωματικό μέλος της αντιπροσωπίας της Βουλής στη Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ευρωπαϊκής Ένωσης - Κύπρου.[2]

Στις προεδρικές εκλογές του 2003 στήριξε τον Γλαύκο Κληρίδη.[14] Στις προεδρικές εκλογές του 2008 στήριξε τον Τάσσο Παπαδόπουλο,[15] ενώ στον β΄ γύρο δεν υποστήριξε κανένα υποψήφιο.[16] Στο δημοψήφισμα του 2004 σχετικά με την αποδοχή ή όχι του Σχεδίου Ανάν για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος, ο Ντίνος Μιχαηλίδης υποστήριξε την απόρριψη του.[17]

Στις βουλευτικές εκλογές του 2006 διεκδίκησε επανεκλογή, συμμετέχοντας στο ψηφοδέλτιο του ΕΥΡΩΚΟ, αλλά δεν εξελέγη.[18] Στις ευρωεκλογές του 2009 το κόμμα του στήριξε το ψηφοδέλτιο του ΔΗΚΟ.[19]

Τον Δεκέμβριο του 2010 ο Ντίνος Μιχαηλίδης επέστρεψε στο ΔΗΚΟ μετά την απόφαση του ΑΔΗΚ για ένταξη του στο ΔΗΚΟ, η οποία έγινε αποδεχτή από το ΔΗΚΟ.[12]

Υπόθεση με τη δικαιοσύνη

Τον Φεβρουάριο του 2015 το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Ελλάδας επέβαλε ποινή φυλάκισης 15 ετών στον Ντίνο Μιχαηλίδη «για διακίνηση παράνομων αμοιβών από την αγορά [από το Ελληνικό κράτος των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων TOR M1 επί υπουργίας Άκη Τσοχατζόπουλου».[20][21][22]

Αποφυλακίστηκε στο τέλος του έτους.[21][23]

Τιμητικές διακρίσεις

Ο Ντίνος Μιχαηλίδης έλαβε τα εξής παράσημα:[2]

τον Μεγαλόσταυρο της Τάγματος της Τιμής, από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα, από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
τον Μεγαλόσταυρο του Αγίου Μάρκου, από τον Πατριάρχη Αλεξάνδρειας και πάσης Αφρικής.

Παραπομπές

«50 χρόνια κυπριακού κοινοβουλίου» (PDF). Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). σελ. 158. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2019.
«ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ Μ. ΝΤΙΝΟΣ». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2004.
«Όλοι οι υπουργοί από το 1960 μέχρι σήμερα (πίνακας)». Offsite Politics. 8 Φεβρουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019.
«Υπουργείο Εσωτερικών - Προηγούμενοι Υπουργοί». www.moi.gov.cy. Υπουργείο Εσωτερικών. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019.
«Απεβίωσε σε ηλικία 83 ετών ο Ντίνος Μιχαηλίδης». Πολίτης. 7 Απριλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2020.
«Κατάλογος Ονομάτων Υπουργών και Υφυπουργών από την Ανακήρυξη της Δημοκρατίας». www.cm.gov.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2019.
«Υπό ποιους ΥΠΕΣ έγιναν οι εκλογές». Philenews. Ο Φιλελεύθερος. 10 Ιανουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019.
«Εκλογές 19ης Μαΐου 1991». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2019.
«Μιχαηλίδης - Παραίτηση (1)». www.hri.org. Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων. 18 Μαρτίου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019.
«ΔΗΚΟ: Από τον Αλ.Μιχαηλίδη στη διαγραφή Καρογιάν». Philenews. Ο Φιλελεύθερος. 12 Φεβρουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2019.
«Κόμματά που ήλθαν, είδαν και απήλθαν». ΡΕΠΟΡΤΕΡ. 4 Δεκεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019.
«Ξανά προς το ΔΗΚΟ τραβά». www.sigmalive.com. 22 Δεκεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019.
«Εκλογές 27ης Μαΐου 2001». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2019.
«Πρόεδρος Δημοκρατίας - Πρόεδρος ΑΔΗΚ - Εκλογές». www.hri.org. Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων. 28 Ιανουαρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019.
«Δηλώσεις Ντίνου Μιχαηλίδη». www.radiopafos.com. 11 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2007.
«Επισκόπηση κυπριακού Τύπου». www.naftemporiki.gr. 22 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019.
«Οριστικό «όχι» από ΑΔΗΚ, Επαλξη». www.naftemporiki.gr. 14 Απριλίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019.
«Αποτελέσματα κατά εκλογική κάλπη» (PDF). Ο Φιλελεύθερος. 21 Μαΐου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2019.
«ΑΔΗΚ: Στήριξη ΔΗΚΟ στις ευρωεκλογές». www.sigmalive.com. 12 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019.
«15 χρόνια φυλάκιση σε Ντίνο και Μιχάλη Μιχαηλίδη». Kathimerini.com.cy. Η Καθημερινή. 11 Φεβρουαρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019.
«Ελεύθερος χωρίς εγγύηση αφέθηκε ο Ντίνος Μιχαηλίδης». www.sigmalive.com. 30 Δεκεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019.
«Η λίστα των κρατικών αξιωματούχων που βρίσκονται στις Κεντρικές φυλακές». 1 Μαρτίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019.

Βιολάρη, Φρόσω (28 Σεπτεμβρίου 2017). «Οι VIPs των Κεντρικών Φυλακών – Το χρονικό». www.sigmalive.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2019.

Πηγές

«50 χρόνια κυπριακού κοινοβουλίου» (PDF). Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). σελ. 158. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2019.
«ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ Μ. ΝΤΙΝΟΣ». www.parliament.cy. Βουλή των Αντιπροσώπων (Κύπρος). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2004.

Πολιτικά αξιώματα

Πολιτικά αξιώματα
Προκάτοχος Στέλιος Κατσελλής	Υπουργός Προεδρίας 23 Σεπτεμβρίου 1982 – 31 Ιουλίου 1985	Διάδοχος Δημήτριος Λιβέρας
Προκάτοχος Ρόης Νικολαΐδης	Υπουργός Εσωτερικών 1 Αυγούστου 1985 – 1 Αυγούστου 1985	Διάδοχος Χριστόδουλος Βενιαμίν
Προκάτοχος Χριστόδουλος Βενιαμίν	Υπουργός Εσωτερικών 28 Φεβρουαρίου 1993 – 11 Νοεμβρίου 1997	Διάδοχος Γεώργιος Σταυρινάκης
Προκάτοχος Γεώργιος Σταυρινάκης	Υπουργός Εσωτερικών 28 Φεβρουαρίου 1998 – 18 Μαρτίου 1999	Διάδοχος Χριστόδουλος Χριστοδούλου

Υπουργείο Εσωτερικών
Διατελέσαντες
υπουργοί

Πολύκαρπος Γιωρκάτζης Επαμεινώνδας Κωμοδρόμος Γεώργιος Ιωαννίδης Νίκος Κόσιης Χριστόδουλος Βενιαμίν Ρόης Νικολαΐδης Ντίνος Μιχαηλίδης Γεώργιος Σταυρινάκης Χριστόδουλος Χριστοδούλου Ανδρέας Παναγιώτου Ανδρέας Χρίστου Νεοκλής Συλικιώτης Χρίστος Πατσαλίδης Ελένη Μαύρου Σωκράτης Χάσικος Κωνσταντίνος Πετρίδης Νίκος Νουρής

Υφυπουργοί εσωτερικών
Στέλιος Κατσελλής Πέτρος Στυλιανού Ηλίας Ηλιάδης

Υπουργείο Προεδρίας
Διατελέσαντες υπουργοί

Γεώργιος Ιωαννίδης Στέλιος Κατσελλής Ντίνος Μιχαηλίδης Δημήτριος Λιβέρας