Ο Δημήτρης Τερζάκης (Αθήνα, 12 Μαρτίου 1938) είναι Έλληνας, από το 1985 πολιτογραφημένος Γερμανός (γερμανικά: Dimitri Terzakis),[3] συνθέτης σύγχρονης μουσικής και καθηγητής.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 12 Μαρτίου 1938. Είναι γιος του συγγραφέα Άγγελου Τερζάκη.[4] Σπούδασε αρχικά ανώτερα θωρητικά στο Ωδείο Αθηνών με τον Γεώργιο Σκλάβο και έπειτα μουσική σύνθεση με τον Γιάννη Γ. Παπαϊωάννου ( 1915 -2000) στο Ελληνικό Ωδείο.[5] Στη συνέχεια μετέβη στην Γερμανία (στην Κολωνία) για περαιτέρω σπουδές σύνθεσης κοντά στον συνθέτη Μπέρντ Αλόις Τσίμερμαν και ηλεκτρονικής μουσικής με τον Χέρμπερτ Άιμερτ.[4]
O Tερζάκης το 1970 δημιούργησε διεθνή αίσθηση με το έργο του «Οίκος», σε κείμενο του Ρωμανού του Μελωδού,[6] του οποίου η πρεμιέρα δώθηκε στο Φεστιβάλ στης Βασιλείας, και χαρακτηρίστηκε από τον γερμανικό μουσικό τύπο ως η σπουδαιότερη αποκάλυψη της διοργάνωσης.[5] Δίδαξε σύνθεση στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία του Ντίσελντορφ, στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία του Βερολίνου και στο Ωδείο της Βέρνης. Είναι τακτικός καθηγητής της Ανώτατης Μουσικής Ακαδημίας «Φέλιξ Μέντελσον Μπαρτόλντι» (Musikhochschule Felix Mendelssohn Bartholdy) της Λειψίας.[5]
Ο Δημήτρης Τερζάκης διαμένει μόνιμα στη Λειψία, επισκεπτόμενος τακτικά την Ελλάδα, διατηρώντας ουσιαστική σχέση με αυτήν.[4] Τον Μάρτιο του 2015 ο Τερζάκης εκλέχτηκε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.[5] Στη δημόσια συνεδρία της υποδοχής του, την 3η Νοεμβρίου 2015, ο τιμώμενος συνθέτης εκφώνησε ομιλία με θέμα «Γιατί είναι η ελαφρά μουσική ελαφρά;».[6]
Έργο
Το συνθετικό έργο του Δημήτρη Τερζάκη κινείται «μεταξύ δύο κόσμων», πάνω σε μια προσωπική μουσική γλώσσα με βάση την Ελλάδα και την Ανατολική Μεσόγειο, με την οποία μπολιάζεται το Δυτικοευρωπαϊκό μουσικό ιδίωμα. Από τα παιδικά χρόνια του, ο Δημήτρης Τερζάκης ήθλε σε επαφή με τη βυζαντινή μουσική, παρακολουθώντας τις λειτουργίες μαζί με τον παππού του, ενώ εξοικειώθηκε και με τη λαϊκή μουσική παράδοση της Ελλάδας στο Ναύπλιο, όπου βρισκόταν τα κτήμα της οικογένειάς του. Στην συνέχεια, η γνώση του Τερζάκη για τη βυζαντινή υμνογραφία επεκτάθηκε, και σε αυτό σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι συχνές επισκέψεις του, από το 1970 και έπειτα, στο Άγιον Όρος.[7]
Στα νεανικά κιόλας έργα του Τερζάκη, εντοπίζονται ηχητικοί συμβολισμοί βασισμένοι σε μελωδικά στοιχεία από παλιότερες ή αρχαίες μουσικές,[8] τα οποία χρησιμοποιούνται από το συνθέτη με τρόπο ευέλικτο, χωρίς υποταγή στους παραδοσιακούς κανόνες, για τη δημιουργία μιας νέας, προσωπικής γλώσσας. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Τερζάκης, η μουσική του συνιστά ένα είδος «αιμοδοσίας στο σώμα της Δυτικοευρωπαϊκής μουσικής, η οποία, απομονωμένη για αιώνες από τους μεγάλους Ανατολικοευρωπαϊκούς και Εξωευρωπαϊκούς μουσικούς πολιτισμούς, έχει φτάσει σε αδιέξοδο». Και δηλώνει εμφατικά: «Δεν χρησιμοποίησα ποτέ αυτούσιο [παραδοσιακό] υλικό. Ρίχνω το βάρος στο μελωδικό στοιχείο, που το τοποθετώ σε βάσεις μη Δυτικές».[4]
Παραπομπές
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2014.
Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
Εναλλακτική, φιλολογική γραφή, στο λατινικό αλφάβητο: Demetres Terzakes. Βλ. κατάλογο της Bibliothek der Robert Schumann Hochschule, Ντίσελντορφ. Ανακτήθηκε στις 4-12-2017.
«Δημήτρης Τερζάκης». Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος «Λίλιαν Βουδούρη». Ανακτήθηκε στις 3-12-2017.
«Στην Ακαδημία Αθηνών ο Δημήτριος Τερζάκης». Real.gr. Ανακτήθηκε στις 3-12-2017.
«Τον συνθέτη Δημήτρη Τερζάκη τιμά η Ακαδημία». Η Αυγή. 23 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3-12-2017.
Papachristopoulos, Ioannis (1996). «Dimitri Terzakis». Στο: Heister, Hanns-Werner και Walter-Wolfgang Sparrer, επιμ (στα γερμανικά). Komponisten der Gegenwart. Μόναχο: edition text + kritik. ISBN 978-3-86916-164-8. Ανακτήθηκε στις 4-12-2017.
Brennecke, Wilfried (2003) (στα γερμανικά). Laudatio auf Dimitri Terzakis. Κολωνία: Dohr, σελ. 11. ISBN 3-936655-03-0.
Πρόσθετη βιβλιογραφία
(Γερμανικά) Brennecke, Wilfried (επιμ.), Gaben und Grüße der Freunde: Festschrift Dimitri Terzakis zum 60. Geburtstag. Dohr: Κολωνία, 2001. ISBN 3-925366-73-3.
(Γερμανικά) Brennecke, Wilfried (επιμ.), Dimitri Terzakis: Werkverzeichnis 2001. Dohr: Κολωνία, 2001. ISBN 3-925366-99-7.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Προσωπική ιστοσελίδα του συνθέτη. (γερμανικά/αγγλικά)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
