.
Ο Δημήτρης Καταλειφός (Αθήνα 22 Μαΐου 1954-) είναι Έλληνας ηθοποιός.
Βιογραφία
Έχει καταγωγή από τη Σέριφο και τη Σμύρνη. Σπούδασε Νομικά και στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη από την οποία αποφοίτησε το 1975. Έχει συνεργαστεί με διάφορους θιάσους και σκηνοθέτες, μεταξύ των οποίων, o Αντώνης Αντύπας («Απλό Θέατρο»)[1] και ο Σπύρος Ευαγγελάτος («Αμφι-Θέατρο»).
Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της εταιρίας θεάτρου «Η Σκηνή» και του θεάτρου «Εμπρός» (θεατρικός οργανισμός «Μορφές») στου Ψυρρή(το οποίο με τη λειτουργία του συνέβαλε στην αναμόρφωση της γύρω περιοχής). Και οι δύο αυτές ομάδες υπήρξαν από τους σημαντικότερους θεατρικούς πυρήνες της εποχής τους. Διαλύθηκαν τη δεκαετία του '80 και το 2000 αντίστοιχα.
Παράλληλα, σκηνοθετεί στο θέατρο από το 1998 (Ο Δον Ζουάν έρχεται από τον πόλεμο, Θέατρο «Εμπρός») και διδάσκει χρόνια σε σχολές, μεταξύ των οποίων η Δραματική σχολή του «Εμπρός» (του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος), του «Εθνικού Θεάτρου» του «Ωδείο Αθηνών» και του «Πανεπιστήμιο Πατρών». Στον κινηματογράφο, σημαντικές εμφανίσεις του υπήρξαν, μεταξύ άλλων, «Τα Πέτρινα Χρόνια» (1985) του Παντελή Βούλγαρη και ο «Θεόφιλος» (1987) του Λάκη Παπαστάθη -για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο Α' ανδρικού ρόλου στο «Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης»-. Στο θέατρο, για τη διετία 2002-2004 («Ο ξεριζωμός», «Τρία βήματα πριν»), τιμήθηκε με το Α΄ έπαθλο Αιμίλιος Βεάκης. Για την ερμηνεία του ως Χιού Ο'Ντόνελ στο έργο «Ο ξεριζωμός» (2003) με το Β΄ βραβείο ανδρικού ρόλου, για τον Πάστορα Μάντερς στους «Βρικόλακες με το Α΄ βραβείο ανδρικού ρόλου, και για τον «Επιστάτη» (2010-11) με το Α΄ βραβείο ανδρικού ρόλου, του περιοδικού «Αθηνόραμα». Σημαντικότερες εμφανίσεις του στην τηλεόραση υπήρξαν το «Μινόρε της αυγής» (1983-4) του Φώτη Μεσθεναίου και το «10» της Πηγής Δημητρακοπούλου, για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο Α' ανδρικού ρόλου, «Πρόσωπα 2008».
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Σμύρνη και τα τελευταία χρόνια ζει στο Παγκράτι.
Εργογραφία
Κινηματογράφος
1978 | 1922
Τα λιμάνια της Πορφύρας |
1979 | Ανατολική Περιφέρεια
Στο δρόμο του Λαμόρε Εκδρομή στη φύση (μικρού μήκους) |
1982 | Ρεπό |
1984 | Αξέχαστες βραδιές (μικρού μήκους) |
1985 | Πέτρινα Χρόνια |
1987 | Θεόφιλος |
1990 | Τα σημάδια της νύχτας |
1994 | Ιαγουάρος |
1995 | Τρειάδα (μικρού μήκους) |
1996 | Καβάφης |
1998 | Όλα είναι δρόμος |
1999 | Safe Sex |
2000 | Σημάδια και Θαύματα |
2001 | Το καλοκαίρι της Άννας
Ημερολόγια Καταστρώματος[2] Γιώργος Σεφέρης |
2003 | Τα Αιγαίο μέσα από τα λόγια των ποιητών |
2004 | Νύφες
Αλεμάγια |
2010 | Ταξίδι στην Μυτιλήνη |
2016 | Έτερος εγώ |
Θέατρο
1976 | Νεφέλες, Αριστοφάνης
Λυσιστράτη, Αριστοφάνης Το Ρωμέικο Πανόραμα, Βαγγέλης Γκουφάς |
1978 | Ταρτούφος, Μολιέρος |
1980 | Ιφιγένει εν Ληξουρίω, Πέτρος Κατσαΐτης[3]Οι Επιτρέποντες, Μένανδρος[4] |
1981 | Ο Φιάκας, Δημοσθένης Μισιτζής[5] |
1982 | Σπασμένη στάμνα, Χάινριχ φον Κλάιστ |
1983 | Συμφορά από το πολύ μυαλό, Αλεξάνδρος Γκριμπογέντοφ |
1987 | Οι τελευταίες πόλεις, (Φοίνισσαι, Ευριπίδης) [6] |
1988 | Βυσσινόκηπος, Άντον Τσέχωφ
Ο θάνατος του εμποράκου, Άρθουρ Μίλλερ |
1990 | Σωσμένος, Έντουαρντ Μποντ |
1991 | Μικρός Έγιολφ, Ερρίκος Ίψεν |
1992 | Αμερικάνικος Βούβαλος, Ντέιβιντ Μάμετ |
1994 | Αγριόπαπια, Ερρίκος Ίψεν |
1995 | Εγώ, ο Φόυερμπαχ, Τάνκρεντ Ντόρστ |
1996 | Κρυπτογράφημα, Ντέιβιντ Μάμετ
Η υπόθεση της οδού Λουρσίν, Ευγένιος Λαμπίς |
1998 | Ο Δον Ζουάν έρχεται από τον Πόλεμο, Έντεν φον Χόρβατ |
1999 | Μια ζωή θέατρο, Ντέιβιντ Μάμετ |
2000 | Κουκλόσπιτο, Ερρίκος Ίψεν |
2002 | Ξεριζωμός, Μπράιαν Φρίελ Οικόπεδα με θέα, Ντειβιντ Μάμετ |
2003 | Τρία βήματα πριν (Αυτός και το παντελόνι του, Ιάκωβος Καμπανέλλης -
Το κύκνιο άσμα, Άντον Τσέχωφ - Η τελευταία μαγνητοταινία του Κράπ, Σάμιουελ Μπέκετ) |
2004 | Βρυκόλακες, Ερρίκος Ίψεν
Ένα αλλιώτικο καλοκαίρι, Μάικ Κένι |
2005 | Βασιλιάς Ληρ, Ουίλιαμ Σαίξπηρ [7]Επανασύνδεση, Ντέιβιντ Μάμετ |
2006 | Μαυροπούλι, Ντέιβιντ Χάροουερ |
2007 | Το νερό γνωρίζει, Δημήτρης Τσεκούρας
Ταξίδι μιας Μεγάλης Μέρας Μέσα στη Νύχτα, Ευγένιος Ο'Νηλ |
2008 | Ροτβάιλερ, Γκιγιέρμο Έρας |
2009 | Ο Πρώτος Έρωτας, Σάμιουελ Μπέκετ
Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γούλφ, Έντουαρτ Άλμπη |
2010 | Ο Επιστάτης, Χάρολντ Πίντερ |
2011 | Ρίττερ, Ντένε, Φος, Τόμας Μπέρνχαρντ |
2012 | Λευκές Νύχτες, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι |
2013 | Ολεάννα, Ντέιβιντ Μάμετ |
2017 | Φεγγίτης,Ντέιβιντ Χέαρ |
2019 | Το τέλος, Σάμιουελ Μπέκετ |
Τηλεόραση
1983 | Το μινόρε της αυγής[8] | σκηνοθεσία Φώτης Μεσθεναίος |
1984 | Ο γάμος (τηλεταινία) | σκηνοθεσία Λευτέρης Ξανθόπουλος |
1987 | Τα καημένα (τηλεταινία), Μένης Κουμανταρέας | σκηνοθεσία Γιάννης Διαμαντόπουλος |
1990 | Νεκροί χωρίς τάφο, Ζαν-Πωλ Σαρτρ | Θέατρο της Δευτέρας |
2007 | Το 10, Μ. Καραγάτσης | σκηνοθεσία Πηγή Δημητρακοπούλου |
2016 | Η λέξη που δε λες | σκηνοθεσία Θοδωρής Παπαδουλάκης |
Ραδιόφωνο - Μουσική
1977 | Βρυκόλακας 10, Πολυδώρης Τζων Γουίλλ
Στο Χριστό στο Κάστρο, έργο του Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης [9] |
Ραδιοφωνικό Θέατρο |
1979 | Άρια Ντα Κάπω, Μίλεη Έντνα | Ραδιοφωνικό Θέατρο |
1984 | Προστάτες, Μήτσος Ευθυμιάδης | Ραδιοφωνικό Θέατρο |
1988 | Ο Βασιλιάς Γκόρντογκαν, Ράντοβαν Ίβσιτς | Ραδιοφωνικό Θέατρο |
1989 | Οι τρεις αδελφές, Άντον Τσέχωφ
Ο Πόθος πιασμένος απ' την ουρά, Πάμπλο Πικάσσο Η σονάτα των φαντασμάτων, Αύγουστος Στρίντμπεργκ |
Ραδιοφωνικό Θέατρο |
1990 | Το τέχνασμα των μπλεγμένων δαχτυλιδιών
Το μοιρολόγι της φώκιας και άλλα διηγήματα, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης [9] |
Ραδιοφωνικό Θέατρο |
1994 | Ιντερμέτζο, Ζαν Ζιρωντού Ο βωμός, Ιρεντίνσκυ Ιρενέους |
Ραδιοφωνικό Θέατρο |
1995 | Η μελαχροινή κυρία των σονέτων, Τζορτζ Μπέρναρντ Σω | Ραδιοφωνικό Θέατρο |
1998 | Ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων, Σταύρος Κουγιουμτζής | Εισαγωγή |
2007 | Διοσημεία, Τρισδιάστατη μουσικοεικαστική προσέγγιση ενός μύθου | Απαγγελία |
2009 | Τάσος Λειβαδίτης, Περιοδικό "To Δέντρο", τεύχος 171-172 (φθινόπωρο 2009) | Απαγγελία |
2011 | Ένα καράβι για τη γάζα - Οδύσσεια, | Ανάγνωση |
Παραπομπές
http://www.aplotheatro.gr/
http://www.ert-archives.gr/V3/public/d--index-archive-search.aspx?q=%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%86%CE%BF%CF%82#results[νεκρός σύνδεσμος]
http://www.ert-archives.gr/V3/public/page-assetview.aspx?tid=63708&tsz=0[νεκρός σύνδεσμος] http://www.ert-archives.gr/V3/public/pop-view.aspx?tid=63708&tsz=0&act=mMainView[νεκρός σύνδεσμος]
http://www.ert-archives.gr/V3/public/page-assetview.aspx?tid=22710&tsz=0[νεκρός σύνδεσμος]
http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=276
http://www.nt-archive.gr/playDetails.aspx?playID=389
http://www.nt-archive.gr/playDetails.aspx?playID=588
http://www.ert-archives.gr/V3/public/d--index-archive-search.aspx?q=%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%86%CE%BF%CF%82[νεκρός σύνδεσμος]
http://www.e-tetradio.gr/ar6188el_paramonikaixristoygennastotritoprogramma.html
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Cine.gr, Φιλμογραφία:Δημήτρης Καταλειφός
Εθνικό Θέατρο Ψηφιοποιημένο αρχείο
Ωδείο Αθηνών , Δραματική Σχολή[νεκρός σύνδεσμος]
ΕΡΤ, Εκπομπή: "Στα Άκρα".
Tospirto, Ο Δημήτρης Καταλειφός μιλάει στον Γιώργο Μητρόπουλο
Tospirto, Makeing of Επιστάτης
Tospirto, Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γούλφ (YouTube)
ΕΡΤ, Εκπομπή: "Θεατροπληξία"[νεκρός σύνδεσμος], 2003
Μυρτώ Λοβέρδου (5 Δεκεμβρίου 1999). «Τέχνες-Καλλιτέχνες». Το Βήμα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2009.
Γιώτα Συκκά, O μεγαλύτερος βρυκόλακας είναι η εικόνα[νεκρός σύνδεσμος] Εφημ. Η Καθημερινή, 12/12/04
Σταύρος Διοσκουρίδης, Το δέκα το καλό Εφημ. LIFO 07/12/17
Γιώτα Συκκά, Με το θέατρο έγινα καλύτερος άνθρωπος[νεκρός σύνδεσμος], Εφημ. Η Καθημερινή, 16/12/2007
Γιάννης Παπαιωάννου (21/01/08) Ένα σοβαρό παιχνίδι Περιοδικό Homme no.55
Αφροδίτη Γραμμένη, Έχω ακόμη νεανική ορμή και ενθουσιασμό, Εφημ. Το Βήμα, 26/04/2009
Ιωάννα Κλεφτογιάννη, Ουρές για Μπέκετ στην επαρχία , Εφημ. Ελευθεροτυπία, 22/04/2009
Κυριακή Τσολάκη, Αφηγητής ενός μοναδικού έρωτα[νεκρός σύνδεσμος] . Εφημ. Μακεδονία, 29/03/09
Μυρτώ Λοβέρδου, «Βολεύονται όλοι στον μικρόκοσμό τους», Εφημ. Το Βήμα, 12/12/2010
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License