Ο Δημήτριος Κατσάμπας ή Κατσιάμπας, ήταν σημαντικός Έλληνας Μακεδονομάχος οπλαρχηγός από το Ραψομανίκι Ημαθίας.

Δημήτριος Κατσάμπας

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Δημήτριος Κατσάμπας γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στο Ραψομανίκι Ημαθίας. Ήταν ετεροθαλής αδελφός του οπλαρχηγού Πρόδρομου Σκοτίδα (μητέρα τους ήταν η Κυράννα από τους Ποζαρίτες). Σε έναν αγώνα πάλης νίκησε το γιο του τοπικού μπέη και προκάλεσε έτσι τη μήνη των Οθωμανών. Μετά απ' αυτό, κατέφυγε στα Πιέρια όρη και επιδόθηκε στην κλέφτικη δράση. Έδρασε για πολλά χρόνια εναντίων των τοπικών Οθωμανών αρχόντων εξοντώνοντας αρκετούς μπέηδες στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας. Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, συγκρότησε ένοπλη ομάδα, της οποίας τέθηκε επικεφαλής και δραστηριοποιήθηκε στο βάλτο των Γιαννιτσών, προσπαθώντας να απωθήσει τις Βουλγαρικές ομάδες που τρομοκρατούσαν τους Ελληνικούς πληθυσμούς. Συνεργάστηκε με τους αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού, που είχαν αποσταλεί στην περιοχή, όπως ο Κ. Μπουκουβάλας (Πετρίλος), Μ. Αναγνωστάκος (Ματαπάς), Π. Παπατζανετέας, Ι. Δεμέστιχας (Νικηφόρος), Τέλλος Άγρας και ο Β. Σταυρόπουλος (Κόρακας). Συνεργάστηκε επίσης, με τους ντόπιους οπλαρχηγούς Απόστολο Ματόπουλο και Γεώργιο Γιώτα, καθώς και με το σώμα του αδελφού του, Πρόδρομου Σκοτίδα. Αναλάμβανε να φέρει εις πέρας επικίνδυνες αποστολές κατά Οθωμανικών και Βουλγαρικών στόχων. Συμμετείχε στην Επιχείρηση της Δόλιανης (Κουμαριάς) κατά Ρουμανιζόντων πρακτόρων.

Τα σώματα των αδελφών Δ. Κατσάμπα και Π. Σκοτίδα

Μετά την επανάσταση των Νεοτούρκων, ο Δημήτριος Κατσάμπας συνέχισε την ένοπλη δράση. Την εποχή εκείνη (1911) ο σουλτάνος Μεχμέτ Ε' Ρεσάτ θα ταξίδευε σιδηροδρομικώς στο Μοναστήρι και ο Δημήτριος Κατσάμπας βρήκε την ευκαιρία να τον δολοφονήσει. Ντύθηκε ιερέας και μετέβη στο Γηδά (Αλεξάνδρεια), όπου ο σουλτάνος είχε προγραμματίσει στάση για να χαιρετήσει τον κόσμο. Τελικά πείστηκε την τελευταία στιγμή από τοπικούς παράγοντες να να μην επιχειρήσει τη δολοφονία γιατί θα προκαλούσε φοβερά αντίποινα. Οι Νεότουρκοι, αργότερα τον επικήρυξαν λόγω της συνολικής του δράσης και μετά από προδοσία δηλητηριάστηκε. Την προδοσία διέπραξε η σύζυγος του ιατρού Αντωνάκη (από το Πήλιο) που συμμετείχε στην διακυβέρνηση τον Νεοτούρκων. Το πτώμα του εκτέθηκε στα τρία πλατάνια (Πλατεία Πλατάνων) στη Βέροια σε δημόσια θέα.[1][2]

Η λαϊκή μούσα θρήνησε το χαμό του Δημήτριου Κατσάμπα σε όλη την Κεντρική Μακεδονία[3][4]:

Ένα Σαββάτο βράδυ, βρε Κατσιάμπα μ', μια Κυριακή πρωί,
βάρεσαν τον Κατσιάμπα το Δημήτρη μεσ' τ' Αντωνόπουλ' το σπίτ'.
Το κρίμα νά 'χει η Δέσπω, η Αντωνούδα, και τ' άδικο ο Αντών'ς
ωχ αμάν Δημήτρη μ', που σε φαρμάκωσεν.
Μαύρ' ήταν η καρότσα, βρε Δημήτρη μ', και μαύρα τ' άλογα.
Σε κλαίει όλ' η Βέροια, βρε Δημήτρη μ', κι όλο το Ρουμλούκ'.

Παραπομπές

↑ Εφημερίδα Βέροιας, ΛΑΟΣ, Δημοτικά Τραγούδια της Βέροιας και της Νάουσας
↑ Τo Ρουμλούκι, Ιστορία - Λαογραφία - Συμμετοχή στο Μακεδονικό Αγώνα, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Δημήτριος Γιοβανόπουλος
↑ Εφημερίδα Βέροιας, ΛΑΟΣ, Δημοτικά Τραγούδια της Βέροιας και της Νάουσας
↑ Πολιτισμός και παράδοση του Ρουμλουκιού, Του Κατσάμπα