Ο Δημήτριος Τσάτσος (1859 - 1921) ήταν πολιτικός και δικηγόρος.
Δημήτριος Ι. Τσάτσος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 29 Δεκεμβρίου 1859 Αθήνα |
Θάνατος | 1921 |
Υπηκοότητα | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός δικηγόρος |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Κωνσταντίνος Τσάτσος Θεμιστοκλής Τσάτσος |
Οικογένεια | Οικογένεια Τσάτσου |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων
(εκλογική περιφέρεια Αιτωλοακαρνανίας) (εκλογική περιφέρεια Ευρυτανίας) |
Βιογραφία
Γεννήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 1859 στην Αθήνα, και συγκεκριμένα στην περιοχή της Καπνικαρέας, και ήταν γιος του Ιωάννου Τσάτσου, εμπόρου και προέδρου του εμπορικού συλλόγου Αθηνών[1], και της Αθηνάς Ρωσσέτη, εγγονής του Κωνσταντίνου Ιωνίδη. Ο παππούς του, Κωνσταντίνος Τσάτσος, ήταν έμπορος και πληρεξούσιος στην εθνοσυνέλευση του Άστρους. Αφού φοίτησε στο σχολείο του Θεόφιλου Καΐρη [2] σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών, ιδιώτευσε σαν δικηγόρος.[3] Για μια περίοδο μάλιστα διετέλεσε[4] μέλος του δημοτικού συμβουλίου Αθηνών. Ασχολήθηκε με την πολιτική και συνεργάστηκε με τον Δεληγεώργη, τον Χαρίλαο Τρικούπη, Δημήτριο Ράλλη και αργότερα με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Εξελέγη[4] για πρώτη φορά βουλευτής στην Ευρυτανία, όπου ήταν και η ιδιαίτερη πατρίδα του, το 1899 και επανεξελέγη[4] άλλες δύο φορές. Αρχικά υποστήριζε την παράταξη του Δημήτριου Ράλλη. [5]Μετά τον πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο προσχώρησε στη βενιζελική παράταξη ως φανατικός γαλλόφιλος[6]. Το 1920 ανέλαβε μαζί με άλλους τρεις δημοσιογράφους την διεύθυνση της εφημερίδας Εστίας.
Απεβίωσε στις 22 Ιανουαρίου 1921 στην Αθήνα[7]. Ήταν παντρεμένος[4] δύο φορές. Σε πρώτο γάμο με την Αλεξάνδρα (Sacha) Τσαμαδού η οποία σκοτώθηκε μετά από πτώση της στη διάρκεια ιππασίας[8] και σε δεύτερο με την Θεοδώρα Ευστρατιάδη. Από τον δεύτερο γάμο απέκτησε δύο παιδιά, τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, μετέπειτα πρόεδρο της Δημοκρατίας, και τον Θεμιστοκλή Τσάτσο, υπουργό. Εγγονός του ήταν ο Δημήτρης Θ. Τσάτσος. Ο Δημήτριος Τσάτσος ήταν τέκτονας[9]
Πηγές
Κωνσταντίνος Τσάτσος, Λογοδοσία μιας ζωής τομ. 1ος, εκδ.Οι εκδόσεις των φίλων, Αθήνα, 2000, σελ.153
Κωνσταντίνος Τσάτσος, Λογοδοσία μιας ζωής τομ. 1ος, εκδ.Οι εκδόσεις των φίλων, Αθήνα, 2000, σελ.153
Κωνσταντίνος Τσάτσος, Λογοδοσία μιας ζωής τομ. 1ος, εκδ.Οι εκδόσεις των φίλων, Αθήνα, 2000, σελ.154
Κωνσταντίνος Τσάτσος, Λογοδοσία μιας ζωής, Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 2001, τόμος Α΄, σελ. 155 - 157
Κωνσταντίνος Τσάτσος, Λογοδοσία μιας ζωής τομ. 1ος, εκδ.Οι εκδόσεις των φίλων, Αθήνα, 2000, σελ.157,234
Κωνσταντίνος Τσάτσος, Λογοδοσία μιας ζωής τομ. 1ος, εκδ.Οι εκδόσεις των φίλων, Αθήνα, 2000, σελ.157
Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος περιγράφει τις τελευταίες στιγμές του πατέρα του: «[...]Κάθως τρώγαμε, κοίταζε ακίνητος[...]Τον ακούσαμε να ανεβαίνει τις σκάλες προς τα απάνω πάτωμα[...]Μόλις πλησιάσαμε τη σκάλα ακούσαμε τον πατέρα μου να κάνει δυνατό εμετό[...]Είχε γίνει το πρόσωπό του μελιτζανί. Δεν μπορούσε να μιλήσει. Βογγούσε[...] Όταν έφθασε (ενν.ο γιατρός) ο πατέρας μου είχε χάσει ήδη τις αισθήσεις του, ξεψυχούσε[...]», Κωνσταντίνος Τσάτσος, Λογοδοσία μιας ζωής τομ. 1ος, εκδ.Οι εκδόσεις των φίλων, Αθήνα, 2000, σελ.159-160, 238
Κωνσταντίνος Τσάτσος, Λογοδοσία μιας ζωής τομ. 1ος, εκδ.Οι εκδόσεις των φίλων, Αθήνα, 2000, σελ.156
«Ο πατέρας μου ήταν ανώτατος τιτλούχος μιας μασσονικής Στοάς [...]»Κωνσταντίνος Τσάτσος, Λογοδοσία μιας ζωής τομ. 1ος, εκδ.Οι εκδόσεις των φίλων, Αθήνα, 2000, σελ.52
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License