Ο Δαυΐδ Μαύρος (γεν. Κεχριές Εύβοιας, 8 Μαΐου 1955[1]) είναι παλαίμαχος ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν στη θέση του αμυντικού μέσου, πρώην διεθνής[2] προπονητής και νυν διοικητικός παράγοντας. Είναι πρόεδρος στον Ακράτητο Άνω Λιοσίων[3]
Ο Μαύρος ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία σε μικρή ηλικία με την ομάδα του Ακράτητου όπου σε ηλικία 14 ετών έκανε ντεμπούτο στην αναμέτρηση της Β' ΕΠΣΑ μεταξύ ΑΚΡΑΤΗΤΟΥ και Φοίνικα Καλλιθέας. Παρέμεινε στην ομάδα για 10 χρόνια και εν συνεχεία μεταπήδησε στον Ηλυσιακό, όπου έπαιξε τρεις συνεχόμενες χρονιές (από το 1979-80 έως και το 1981-82), στη Β΄Εθνική αναδεικνυόμενος και τις τρεις πρώτος σε συμμετοχές της ομάδας αυτής (συνολικά 103 παρουσίες σε αγώνες πρωταθλήματος). Το καλοκαίρι του 1982 και ακριβώς την τελευταία ημέρα των μετεγγραφών (31 Ιουλίου) αποκτήθηκε από το Αιγάλεω, το οποίο αναζητούσε έναν δυναμικό παίκτη για τη θέση του ανασταλτικού χαφ ύστερα από την αποχώρηση του Μαρτίνου. Κατέκτησε τον τίτλο του Νότιου Ομίλου της Β΄Εθνικής και συμμετείχε σε αγώνες της Α΄ Εθνικής με το Αιγάλεω, την επόμενη διετία. Την άνοιξη του 1984 ο Μαύρος συγκέντρωσε το ενδιαφέρον του ΠΑΟ, αλλά ένας τραυματισμός του στους χιαστούς συνδέσμους είχε σαν αποτέλεσμα να μην ολοκληρωθεί η μετεγγραφή του. Λέγεται ότι ο τότε πρόεδρος του Παναθηναϊκού Γιώργος Βαρδινογιάννης, εκτιμώντας το χαρακτήρα του παίκτη, του χάρισε τη χρηματική προκαταβολή που του είχε δώσει, όταν ο Μαύρος τον επισκέφτηκε στο γραφείο του για να του την επιστρέψει {εκρεμεί παραπομπή}. Στην ομάδα της Δυτικής Αθήνας έμεινε μέχρι και το καλοκαίρι του 1989 (μεσολάβησαν και 6 μήνες που έπαιξε στον Παναιγιάλειο), συμπληρώνοντας 151 συμμετοχές και 14 τέρματα. Ακολούθως μεταπήδησε στον Ακράτητο με τον οποίο αγωνίστηκε στη Δ' Εθνική για τέσσερις συνεχόμενες περιόδους (1989-1993) ενώ τη τελευταία σαιζόν είχε το ρόλο του παίκτη και προπονητή για δύο μηνες στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος σε ηλικία 37 ετών.Τελικά έκλεισε την καριέρα του στον Εθνικό Πανοράματος Φυλής, ως παίκτης-προπονητής. Διακρινόταν για το παθιασμένο παιχνίδι του.
Τα τελευταία χρόνια ηγείται του Δ.Σ. του συλλόγου των Άνω Λιοσίων ενώ έχει καθίσει και στο πάγκο της ομάδας ως προπονητής για 3 συνεχόμενες περιόδους 2006-2009 όταν ο Ακράτητος αγωνίζονταν στη Δ' Εθνική. Ο γιος του, Γιώργος Μαύρος έγινε επίσης ποδοσφαιριστής και πρόσφατα, προπονητής ποδοσφαίρου κατακτώντας το πρωτάθλημα Δυτικής Αττικής με τον Ακράτητο.
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ Η ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ
1968-69: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Β' ΕΠΣΑ)
1969-70: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Β' ΕΠΣΑ)
1970-71: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Α' ΕΠΣΑ)
1971-72: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Α' ΕΠΣΑ)
1972-73: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Α' ΕΠΣΑ)
1973-74: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Α' ΕΠΣΑ)
1974-75: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Β' ΕΠΣΑ)
1975-76: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Β' ΕΠΣΑ)
1976-77: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Α' ΕΠΣΑ)
1977-78: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Α' ΕΠΣΑ)
1978-79: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Α' ΕΠΣΑ)
1979-80: ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ (Β' ΕΘΝΙΚΗ)
1980-81: ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ (Β' ΕΘΝΙΚΗ)
1981-82: ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ (Β' ΕΘΝΙΚΗ)
1982-83: ΑΙΓΑΛΕΩ (Β' ΕΘΝΙΚΗ)
1983-84: ΑΙΓΑΛΕΩ (A' ΕΘΝΙΚΗ)
1984-85: ΑΙΓΑΛΕΩ (A' ΕΘΝΙΚΗ)
1985-86: ΑΙΓΑΛΕΩ (Β' ΕΘΝΙΚΗ)
1986-87: ΑΙΓΑΛΕΩ (Β' ΕΘΝΙΚΗ)
1987-88: ΑΙΓΑΛΕΩ (Γ' ΕΘΝΙΚΗ)
1988-89: ΑΙΓΑΛΕΩ (Γ' ΕΘΝΙΚΗ)
1989-90: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Δ' ΕΘΝΙΚΗ)
1990-91: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Δ' ΕΘΝΙΚΗ)
1991-92: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Δ' ΕΘΝΙΚΗ)
1992-93: ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ (Δ' ΕΘΝΙΚΗ)
1993-94: ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΑΝΟΡΑΜΑΤΟΣ
ΩΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΣΤΟΝ ΑΚΡΑΤΗΤΟ
1991-92: Δ' ΕΘΝΙΚΗ (30η - 38η)
1992-93: Δ' ΕΘΝΙΚΗ (1η - 8η)
2006-09: Δ' ΕΘΝΙΚΗ
Πηγές
Νίκος Δημ. Νικολαΐδης, "50 Χρόνια Αιγάλεω", έκδοση δήμος Αιγάλεω 1998.
Αλέξανδρος Μαστρογιαννόπουλος (Διεθνής ποδοσφαιρική ιστοσελίδα)
Γεώργιος Παγιωτέλης, "Το Έπος της Α΄ Εθνικής", περιοδικό "ΟΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ", τεύχη ετών 1994-1996, έκδοση Κλ. Γεωργαλά Ε.Π.Ε.
"40 Χρόνια Ποδόσφαιρο & ΠΡΟ-ΠΟ" (έκδοση εφημερίδας "Προπόραμα", 2000).
παραπομπές
Αλμπουμ "PANINI" ομάδων Ελληνικού Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου 1983-84
Βραβεύσεις και απονομές στην εκδήλωση του Ακράτητου
Πρόεδρος στον ιστορικό σύλλογο των Άνω Λιοσίων ο Δαυίδ Μαύρος
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License