Ο Ιωάννης Βλάχος ή Δασκαλογιάννης (1725 - 17 Ιουνίου 1771) ήταν Έλληνας αγωνιστής.
Την άνοιξη του 1770, και ενώ διεξαγόταν ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1768-1774), ξέσπασαν σε διάφορα μέρη του ελλαδικού χώρου εξεγέρσεις κατά των Οθωμανών, με υποκίνηση της Ρωσίας. Οι εξεγέρσεις αυτές οργανώθηκαν από τους στενούς συνεργάτες της αυτοκράτειρας Αικατερίνης Β΄, τους αδερφούς Ορλώφ, για αυτό και είναι γνωστές ως Ορλωφικά. Αρχηγός της εξέγερσης στα Σφακιά της Κρήτης (1770-1771) ήταν ο Ιωάννης Βλάχος ή Δασκαλογιάννης.
Βιογραφικό
Ο Ιωάννης Βλάχος γεννήθηκε στην Ανώπολη Σφακίων, πιθανόν το 1725. Ο πατέρας του έχοντας αποκτήσει χρήματα από το εμπόριο μπόρεσε να τον στείλει για σπουδές στο εξωτερικό. Γι' αυτό ο Ιωάννης Βλάχος, ως μορφωμένος, απέκτησε το προσωνύμιο Δασκαλογιάννης, με το οποίο και έμεινε στην ιστορία.
Το Φεβρουάριο του 1770, μετά την άφιξη ρωσικών δυνάμεων στη Μάνη, ο Δασκαλογιάννης, που είχε στο μεταξύ συνδεθεί με τους Ορλώφ, έστειλε εκεί μερικές εκατοντάδες Σφακιανούς για βοηθήσουν τους επαναστάτες της Πελοποννήσου. Λίγο αργότερα, την άνοιξη της ίδιας χρονιάς, ξέσπασε και στα Σφακιά εξέγερση και ο Δασκαλογιάννης τέθηκε επικεφαλής. Συγκεκριμένα τον Απρίλιο του 1770, και αφού προηγουμένως είχαν συγκεντρώσει τρόφιμα και πολεμοφόδια και είχαν οχυρώσει καίρια περάσματα στα βουνά, οι Σφακιανοί έδιωξαν τον εισπράκτορα, που πήγε να εισπράξει τον κεφαλικό φόρο. Στη συνέχεια επιτέθηκαν και σκότωσαν αρκετούς Οθωμανούς που ζούσαν σε πεδινά μέρη της περιοχής και άρπαξαν τις περιουσίες τους, αναγκάζοντας τους υπόλοιπους να ζητήσουν καταφύγιο σε κοντινά φρούρια. Αυτή η πρώτη επίθεση κατά των μουσουλμάνων της Κρήτης έγινε το Πάσχα του 1770, σε μια συμβολική κίνηση που σχετίζεται με τη μεσσιανική πίστη των υπόδουλων Ορθοδόξων ότι το γένος των Ρωμαίων θα απελευθερωθεί κάποια μέρα από τους Τούρκους. Μεταξύ άλλων είχε διαμορφωθεί ο μύθος ότι κάθε Πάσχα οι Άγγελοι εορτάζουν το Πάσχα μέσα στο ναό-τζαμί της Αγίας Σοφίας.[1][2]
Τότε οι πασάδες της Κρήτης, ύστερα από εντολή του σουλτάνου, οργάνωσαν στρατιωτική δύναμη 15.000 ανδρών προκειμένου να χτυπήσουν τους εξεγερμένους. Πριν όμως τα οθωμανικά στρατεύματα ξεκινήσουν τις επιχειρήσεις, στάλθηκαν στους Σφακιανούς δύο κληρικοί προκειμένου να τους πείσουν να καταθέσουν τα όπλα, ο Δασκαλογιάννης όμως απέρριψε την πρόταση. Οι Οθωμανοί κατάφεραν με τη βοήθεια του πυροβολικού να καταλάβουν καίρια σημεία που κατείχαν οι επαναστάτες και μερικά χωριά, στα οποία προέβησαν σε σφαγές και λεηλασίες. Τότε οι επαναστάτες με τον Δασκαλογιάννη κατέφυγαν στις κορφές των βουνών και σε σημεία όπου ήταν δύσκολο να φτάσουν οι Οθωμανοί και άρχισαν τον κλεφτοπόλεμο.
Ο κλεφτοπόλεμος συνεχίστηκε μέχρι το χειμώνα οπότε η κατάσταση έγινε πολύ δύσκολη και για τις δύο πλευρές. Έτσι τον Μάρτιο του 1771 οι Σφακιανοί πρότειναν να σταματήσουν οι συγκρούσεις με την προϋπόθεση ότι θα τους δινόταν αμνηστία. Η οθωμανική πλευρά δέχθηκε να χορηγήσει αμνηστία αλλά με τους εξής όρους: Να καταβάλλεται πλέον ο κεφαλικός φόρος «κατά κεφαλήν» και όχι όπως μέχρι τότε «κατ' αποκοπήν», να απελευθερωθούν οι Οθωμανοί αιχμάλωτοι και να μην χορηγούν πλέον οι Σφακιανοί τρόφιμα στα πολεμικά σκάφη που έπλεαν γύρω από την Κρήτη. Επίσης επέβαλαν απαγορεύσεις σχετικά με την ενδυμασία των Σφακιανών, την ανέγερση νέων εκκλησιών και πύργων και αφαίρεσαν τη δικαστική εξουσία από τους κοινοτικούς άρχοντες. Κυρίως όμως απαίτησαν να παραδοθούν για να τιμωρηθούν οι πρωταίτιοι της εξέγερσης.
Έτσι ο Δασκαλογιάννης παραδόθηκε μαζί με συντρόφους του στους Οθωμανούς στον Χάνδακα και φυλακίστηκε. Λέγεται ότι ο Δασκαλογιάννης παραδόθηκε αφού έλαβε γράμμα από τον αδελφό του, που είχε συλληφθεί από τους Οθωμανούς, στο οποίο τον διαβεβαίωνε για τις προθέσεις του πασά και του έλεγε ότι έπρεπε να πάει στον Χάνδακα. Στις 17 Ιουνίου του 1771 ο Δασκαλογιάννης ή γδάρθηκε ζωντανός ή κρεμάστηκε. Μαζί του εκτελέστηκαν και πολλοί σύντροφοί του.
Τιμητικές διακρίσεις
Προς τιμήν του Δασκαλογιάννη έχει δοθεί το όνομά του στο Αεροδρόμιο των Χανίων, ενώ άγαλμά του έχει τοποθετηθεί στη γενέτειρά του. Προτομή του έχει τοποθετηθεί σε κεντρικό σημείο της πόλης του Ηρακλείου (πόλη όπου μαρτύρησε και θανατώθηκε), καθώς και το όνομα του έχει δοθεί σε κεντρική πλατεία της ίδιας πόλης, δίπλα στην κεντρική πλατεία "Ελευθερίας". Προτομή του έχει τοποθετηθεί επίσης και σε πλατεία που από το 1957 έχει το όνομά του στο Περιστέρι της Αθήνας.[3]
Πηγές
Ιστορία του ελληνικού έθνους, τόμ. ΙΑ΄, σελ. 76.
Εγκυλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τομ. 16
Παραπομπές
Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
VIAF: 169729081
Marios Hatzopoulos, “From Resurrection to Insurrection: ‘sacred’ myths, motifs, and symbols in the Greek War of Independence”, στο Roderick Beaton & David Ricks (επιμ.), The Making of Modern Greece: Nationalism, Romanticism and the Uses of the Past (1797-1896), 2009, σ. 85, υποσημ. 2
Marios Hatzopoulos (2011). «Oracular Prophecy and the Politics of Toppling Ottoman Rule in South-East Europe». The Historical Review / La Revue Historique VIII: 96. «I would rather opt for the term “Genos of Romans” where appropriate, to refer to the community of the Ottoman-ruled Orthodox.».
http://agonaskritis.gr/χορεύοντας-πεντοζάλι-γύρω-από-την-προ/
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
