.
Ο Χαμαιλέων ήταν περιπατητικός φιλόσοφος του 4ου π.Χ. αιώνα από την Ηράκλεια του Πόντου. Ενδιαφέρθηκε κυρίως για ζητήματα λογοτεχνίας.[2]
Μεταγενέστεροι αρχαίοι συγγραφείς (κυρίως ο Αθήναιος) μνημονεύουν: [3][4]
α). Τις σχετικές με την ποίηση πραγματείες του·
Περί Ομήρου, Περί Ησιόδου, Περί Στησιχόρου, Περί Σαπφούς, Περί Ανακρέοντος, Περί Λάσου, Περί Πινδάρου, Περί Σιμωνίδου, Περί Θέσπιδος, Περί Αισχύλου, Περί σατύρων (όπου αναφερόταν σε θέματα σχετικά με την τραγωδία) και Περί κωμωδίας·
β). Τα φιλοσοφικά του συγγράμματα·
Περί Θεών, Περί ηδονής,[5] Περί μέθης και Λόγος Προτρεπτικός.
Από τα έργα του Χαμαιλέοντος διασώθηκαν ελάχιστα αποσπάσματα. Συγκεντρώθηκαν και δημοσιεύθηκαν το 1856 στο Βερολίνο από τον Γερμανό φιλόλογο Ερνέστο Κέπκε [Ernst Köpke].[6]
Παραπομπές & Σημειώσεις
«Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.
W. Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Chamaeleon", τόμ. 1, σελ. 681.
Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί (αναφορές για τον Χαμαιλέοντα στα βιβλία: α΄, δ', στ΄, η΄, θ΄, ι΄, ια΄, ιβ΄, ιγ΄, ιδ΄).
Διογένης ο Λαέρτιος, Βίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ εὐδοκιμησάντων, 5.92.
Σύμφωνα με τον Αθήναιο ορισμένοι απέδιδαν το Περί ηδονής έργο στον Θεόφραστο και όχι στον Χαμαιλέοντα. (βλέπε βιβλίο η΄ των Δειπνοσοφιστών: "ὡς Θεόφραστος ἢ Χαμαιλέων ἐν τῷ περὶ ἡδονῆς εἴρηκεν")
E. Köpke, De Chamaeleontis Heracleotae vita librorumque reliquiis, Βερολίνο, 1856.
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
