.
Ο Αρτέμης Μάτσας (1930-7 Σεπτεμβρίου 2003) ήταν γνωστός Έλληνας ηθοποιός, κριτικός κινηματογράφου και σκηνοθέτης. Έπαιξε στο θέατρο και σε σημαντικό αριθμό κινηματογραφικών ταινιών και στην τηλεόραση από το 1949 μέχρι και το 1988. Έχει μείνει στη μνήμη των θεατών λόγω της ερμηνείας του σε ρόλους καταδότη - δοσίλογου σε έργα που διαδραματιζόταν κατά την Κατοχή της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο[1][2]. Αδελφός του ήταν ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Νέστορας Μάτσας. Χαρακτηριστική είναι η χρήση του ονόματός του σε δημοσιεύματα αρκετά χρόνια μετά την ενεργό του δράση, για να υποδηλώσει τον προδότη ή τον καταδότη .
Βιογραφία
Ο πατέρας του πέθανε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Αρτέμης Μάτσας είχε σπουδάσει στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών και εργάστηκε με την ιδιότητα του κινηματογραφικού και καλλιτεχνικού συντάκτη σε εφημερίδες και περιοδικά. Οι πρώτες ταινίες στις οποίες έπαιξε στον κινηματογράφο ήταν το Ερωτικό ταξίδι (1949) και τα Αρραβωνιάσματα (1950). Ως σκηνοθέτης είχε το θίασο «Στούντιο Ονείρων»[3][4].
Πέθανε σε ηλικία 73 ετών στην Αθήνα. Οι νεκρολογίες για τον Μάτσα έκαναν αντιπαραβολή του ρόλου του «κακού» που είχε παίξει και λόγω των οποίων ήταν γνωστός, με το γεγονός ότι ο ίδιος ήταν καλόκαρδος[1] και «χρυσή καρδιά», «ένας πραγματικά καλός, ένας σπάνιος άνθρωπος»[5].
Διαβάστε περισσότερα για τη ζωή του στην Κατοχή στο: http://www.mixanitouxronou.gr/artemis-matsas-o-ithopios-pou-egine-gnostos-apo-tous-rolous-os-dosilogos-i-germani-sinelavan-ton-patera-tou-pou-den-epestrepse-pote-apo-to-stratopedo-sigkentrosis/
Φιλμογραφία
Made in Greece (1987)
Ψηλός, λιγνός και ψεύταρος (1986) ..... ο πατέρας της Βιργινίας
Τηλεκανίβαλοι (1986) ..... Σάκης
Φυλακές ανηλίκων (1982) ..... διευθυντής φυλακών
Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι (1980) ..... Αλέξανδρος Τσεκούρας
Ομφαλός (1975)
Παύλος Μελάς (1974)
Γυναικοκρατία (1973) ...... σπιούνος
Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ (1973) ..... Μελέτης
Συνωμοσία στη Μεσόγειο - The naval (1973) ..... David Azaria
Ο Ιπποκράτης και η δημοκρατία (1972) ..... Αστυνόμος
Ο πατούχας (1972) ..... Τερερές
Υποβρύχιο Παπανικολής (1971) .... Ιταλός μηχανικός
Οι γενναίοι του Βορρά (1970) .... αξιωματικός - διερμηνέας
Όταν η πόλη πεθαίνει (1969) ..... ο μπράβος ενός εγκληματία
Ας με κρίνουν οι ένορκοι (1969)
Θέλω πίσω το παιδί μου (1969)
Η θυσία μιας γυναίκας (1969)
Κατάσκοποι στο Σαρώνικο (1968)
Κατηγορουμένη απολογήσου (1968)
Η λυγερή (1968)
Μια μέρα ο πατέρας μου (1968)
Αν όλες οι γυναίκες (1967)
Δρόσω η αρχοντοπούλα (1967)
Εις θάνατον (1967)
Γεύση από έρωτα (1966)
Όταν σημάνουν οι καμπάνες (1965)
Ο επαναστάτης (1965)
Καημοί στη φτωχογειτονιά (1965)
Δύσκολοι δρόμοι (1965)
Δρόμος χωρίς σύνορα (1964)
Νυχτοπερπατήματα 1964 ..... θαμώνας νυχτερινού κέντρου
Χωρίς γονείς κι αδέλφια (1964)
Αθώα ή ένοχη (1963) ..... ένας απ’ τους ένορκους
Τα παλιόπαιδα (1963)
Συντρίμμια της ζωής (1963) .... μαστροπός
Οι σκανδαλιάρηδες (1963)
Το μεροκάματο του πόνου (1963) ..... Χρήστος
Το πρώτο χτυποκάρδι (1963)
Λίγο πριν ξημαρώσει (1963) ..... Ιταλός ναυτικός
Αμαρτωλές (1962)
Η ελληνίδα και ο έρωτας (1962)
Τα σκαλοπάτια της ζωής (1962) ..... Τζίμης
Πρέπει να ζήσεις τίμια (1962)
Λαφίνα (1962) ..... Θανασός
Ήρθες αργά (1961) ..... ενεχυροδανειστής
Η απολύτρωση (1961)
Καλημέρα Αθήνα (1960) ..... Τζόρτζιο
Ποτέ την Κυριακή - Never on Sunday (1960) ..... δικηγόρος
Το αγρίμι (1960) ...... Φλωράκης
Τ χαμίνι - Ένας άντρας με φιλότιμο (1960) ..... Τριαντάφυλλος
Το ματωμένο πέπλο (1960)
Το νησί της αγάπης (1960) ..... συμβολαιογράφος
Στην πόρτα της κολάσεως (1960)
Μαλάμω (1960)
Όσο υπάρχουν γυναίκες (1959)
Το νησί των γενναίων (1959) ..... χαφιές
Ταξίδι με τον άρωτα (1959) ..... Αρτέμης
Μπουμπουλίνα (1959) ..... Νάσος
Της τύχης τα γραμμένα (1957)
Γραφείο συνοικεσίων (1956) .... ο πατέρας της Άρτεμης
Γλέντι λεφτά κι αγάπη (1955)
Καταδικασμένη κι απ’ το παιδί της (1955) .... ένας φίλος
Εργογραφία
Βιβλία που έγραψε:[6]
Μεγάλες θεατρικές οικογένειες, Αρτέμης Μάτσας, 1978
Θεατρικές μνήμες, Αρτέμης Μάτσας, Εκδ. Πιτσιλός, 1986
Το άλλο πρόσωπο του θεάτρου, Αρτέμης Μάτσας, Εκδ. Πιτσιλός, 1988
Έλλη Ζουρούδη, μια ζωή χορός, Αρτέμης Μάτσας, Δήμος Λεβιθόπουλος, Αθήνα, Σμυρνιωτάκης 1992
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Αρτέμης Μάτσας (ιστοσελίδα 90 λεπτά), φιλμογραφία
Συντελεστές - Φιλμογραφία: Μάτσας, Αρτέμης
Artemis Matsas, IMDb
Αναφορές
«Έφυγε» ο καλόκαρδος «κακός», Ριζοσπάστης, 9 Σεπτέμβρη 2003
Οι “καλύτεροι” προδότες της Ιστορίας! εφημ. ΠΑΤΡΙΣ «Ο Αρτέμης Μάτσας έμεινε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ως ο καλύτερος…προδότης. Στα περισσότερα από τα «πολεμικά» ή «κατοχικά» αυτά δράματα, σκηνοθετημένα συχνά από σημαντικούς σκηνοθέτες ο Αρτέμης Μάτσας ήταν στο ρόλο του κακού ή του δοσίλογου»
Αρτέμης Μάτσας, Ατάκα, Διμηνιαία Εφημερίδα του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, φύλλο 25, Σεπτ.-Οκτ. 2003, σελ. 13
Πίνακας παραστάσεων ρωσικών έργων στην ελληνική σκηνή (1893-2005) σελ. 235 «Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού, Α. Τσέχοφ «Στούντιο Ονείρων» Αρτέμης Μάτσας, 1967»
Χωρίς τον «κακό» με τη χρυσή καρδιά (Κηδεύεται σήμερα στις 6 μ.μ. ο Αρτέμης Μάτσας), ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 08/09/2003 «Ο αναμφισβήτητος «κακός» του ελληνικού κινηματογράφου, ο ηθοποιός Αρτέμης Μάτσας, ... ήταν όμως ένας πραγματικά καλός, ένας σπάνιος άνθρωπος.»
«Συλλογικός Κατάλογος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών - 9η έκδοση 2013 Αποτέλεσμα από : Συγγραφέας= Μάτσας Αρτέμης». Ανακτήθηκε στις 2014-02-26.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
