.
Ήρωας του Β΄ Μεσσηνιακού πολέμου, με εξαιρετική ανδρεία και σπουδαία διπλωματική ικανότητα (7ος αι. π.Χ.). Στον αγώνα των πατριωτών του εναντίον των Σπαρτιατών συνένωσε με συμμαχία τους Αργείους και Αρκάδες και σημείωσε σημαντικές επιτυχίες. Τελικά όμως νικήθηκε από τους αντιπάλους του και κατέφυγε στο οχυρό Είρα μαζί με άλλους Μεσσηνίους. Η μάχη έγινε στη Μεγάλη Τάφρο. Από το οχυρό στο οποίο κατέφυγε κατόρθωσε επί 11 χρόνια να υπερασπιστεί την πόλη, αλλά σε μια προσπάθεια διαφυγής του πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Σπαρτιάτες με άλλους 50 συμπολεμιστές του και ρίχτηκε στον Καιάδα μαζί μ` αυτούς.
Εδώ υπεισέρχεται παράλληλα με τις ιστορικές πληροφορίες και ο θρύλος, γιατί λένε πως ο Αριστομένης γλίτωσε από το θάνατο, γιατί συγκρατήθηκε πάνω στα φτερά ενός αετού και βγήκε από τον Καιάδα με τη βοήθεια μιας αλεπούς. Μετά τη σωτηρία του ξαναγύρισε στην Είρα και σχεδίαζε αιφνιδιαστική επίθεση εναντίον της ίδιας της Σπάρτης. Τα σχέδιά του προδόθηκαν και οι Σπαρτιάτες πάλι επικράτησαν καταστρέφοντας τη Μεσσήνη και εκπατρίζοντας τους κατοίκους της. Ο ίδιος μαζί με το γαμπρό του κατέφυγε στη Ρόδο, από όπου σχεδίαζε να περάσει στη μικρασιατική παραλία, για να ζητήσει τη συμπαράσταση των Λυδών και των Μήδων για το δίκαιο αγώνα της πατρίδας του. Οι πληροφορίες λένε πως ο Αριστομένης πέθανε στη Ρόδο το 663 π.Χ., κοντά στο βασιλιά Δαμάγητο, ο οποίος ήταν γαμπρός του από την τρίτη κόρη του.
Β’ Μεσσηνιακός Πόλεμος (685-668 π.Χ.)
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
