.
Ο Αργύρης Ξάφης (1976) είναι Έλληνας ηθοποιός[1][2][3] και σκηνοθέτης[4].
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Περιστέρι[1]. Σπούδασε στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου. Έχει συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, κυρίως του Εθνικού Θεάτρου και του θεάτρου του Νότου, καθώς και σε κινηματογραφικές ταινίες[5]. Το 2001 τιμήθηκε[3] με το βραβείο Χορν για τον ρόλο του στην θεατρική παράσταση «Το στρίψιμο της Βίδας». Έχει λάβει εξαιρετικές[2] κριτικές για πολλές θεατρικές παραστάσεις του. Το 2011 βραβεύθηκε από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου με το βραβείο[6] α΄ ανδρικού ρόλου για τον ρόλο του στην ταινία "απ'τα κόκαλα βγαλμένα".
Κατοικεί στους Αμπελόκηπους[1].
Θέατρο
Shopping and Fucking[1] (Θέατρο του Νότου, 1997), του Μαρκ Ρέιβενχιλ σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Ιβάνωφ (Θέατρο του Νότου, 1997) του Τσέχωφ σε σκηνοθεσία του Νικίτα Μιλιβόγιεβιτς
Η Πυριτιδαποθήκη (Θέατρο του Νότου, 1998), του Ντουκόφσκι σε σκηνοθεσία της Βαρβάρας Μαυρομμάτη
Ηλέκτρα, του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία του Μιχαήλ Μαρμαρινού
Μετά την βροχή[7] (Θέατρο του Νότου, 1999), του S. Belbel σε σκηνοθεσία της Βαρβάρας Μαυρομμάτη
Ο Βυσσινόκηπος[8] (Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, 2000), του Τσέχωφ σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Το στρίψιμο της Βίδας[3] (Θέατρο του Νότου, 2000), του Χένρι Τζέημς σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Πολύ κακό για το τίποτα (2000), του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Κόλπερτ[8] (Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, 2001 - 2002), του Ν. Γκίζελμαν σε σκηνοθεσία της Βίκυς Γεωργιάδου
Mainstream, του Ν. Κρεγκ σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών[8] (Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, 2002), του Καβαμπάτα σε σκηνοθεσία του Γιάννη Χουβαρδά
Push-Up 1 2 3, του Ρ. Σιμελπφένιχ σε σκηνοθεσία της Βίκυς Γεωργιάδου
Διαδικασίες Διακονονισμού Διαφορών (Φεστιβάλ Δοκιμών, 2003), του Δ. Δημητριάδη σε σκηνοθεσία του Γιώργου Λάνθιμου
Η Ζωή είναι ένα όνειρο (Θέατρο Πόρτα, 2004), του Καλντερόν σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Έρωτες, του Α. Σνίτζλερ σε σκηνοθεσία της Βίκυς Γεωργιάδου
Με το ίδιο μέτρο (Θέατρο Πόρτα, 2005), του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Ορέστης (Ελληνικό Φεστιβάλ), του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή
Οδυσσέας, του Δ. Δημητριάδη σε σκηνοθεσία του Γιώργου Κρασσανάκη
Ο Πουπουλένιος (Θέατρο του Νότου, 2005 - 2006), του Μ. ΜακΝτόνα σε σκηνοθεσία της Βίκυς Γεωργιάδου
Τόσο πολύ νερό τόσο κοντά στο σπίτι, του Ρ. Κάρβερ σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Ο πελεκάνος (Θέατρο του Νότου, 2006), του Αυγούστου Στρίνμπεργκ σε σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη
Ηλέκτρα[9] (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2007), του Ο. Φ. Χόφμανσταλ σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Οι Αγριοι - Ο Ανδρας με τα θλιμμένα μάτια (Θέατρο του Νότου, 2007), του Χ. Κλάους σε σκηνοθεσία του Έκτορα Λυγίζου
Μεταμορφώσεις (Θέατρο του Νότου, 2007 - 2008), του Οβιδίου σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Βάκχες[2] (Φεστιβάλ Αθηνών, 2008), του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Οκτώ Γυναίκες[2] (Φεστιβάλ Αθηνών & Ελληνική Θεαμάτων, 2007 - 2009), του Ρομπέρ Τομά σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου
Άλκηστις (Εθνικό Θέατρο, 2009), του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Δωδέκατη Νύχτα (Θέατρο Αλίκη, 2010) του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Ο Τυχερός Στρατιώτης[2] (Θέατρο Πόρτα, 2010), της Ξένιας Καλογεροπούλου και του Θωμά Μοσχόπουλου σε σκηνοθεσία του τελευταίου
Μέδουσα: Σχέδια και αυτοσχεδιασμοί για σχεδίες και ναυάγια (Φεστιβάλ Αθηνών, 2011), του Ζερικό σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Μακμπέθ[1] (Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, 2012), του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου
Βoΰτσεκ (Φεστιβάλ Αθηνών, 2012), του G.Buchner σε σκηνοθεσία της Έλλης Παπακωνσταντίνου
Τραχίνιες (Καλοκαίρι 2013), του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου -ρόλος: Ηρακλής
Ως σκηνοθέτης
Φ (Θέατρο του Νότου, 2006), του ίδιου (σημ.: σκηνοθέτης ήταν και ο Βασίλης Μαυρογεωργίου)
Το Δρακούδι[4] (Θέατρο Μικρής Πόρτας, 2008), της Σουζάν Λεμπό
Φάουστ[2] (Εθνικό Θέατρο, 2008 - 2009), του Γκαίτε σε συν-σκηνοθεσία των Ξάφη, Μαυρογεωργίου, Χιώτη, Γάλλου και ομάδας Blitz
Κινηματογράφος
Από την άκρη της πόλης (1998, Κωνσταντίνος Γιάνναρης)
Η επίθεση του γιγαντιαίου μουσακά[5] (1999, Πάνος Κούτρας)
Κανείς δεν χάνει σ’ όλα[5] (2000, Διονύσης Γρηγοράτος)
Δεκαπενταύγουστος (2001, Κωνσταντίνος Γιάνναρης)
Χρυσόσκονη[10] (2009, Μαργαρίτα Μαντά)
Απ'τα κόκαλα βγαλμένα[5][10] (2011, Σωτήρης Γκορίτσας)
J.A.C.E.[10] (2012, Μενέλαος Καραμαγγιώλης)
Τηλεόραση
Συκοφαντία του αίματος[10] (ΕΡΤ, 1999), σε σκηνοθεσία του Κώστα Ακριτόπουλου
Φεύγα[10] (Mega Channel, 2002), σε σκηνοθεσία του Λάμπη Ζαρουτιάδη
10η εντολή[10] (Alpha TV, 2005 - 2007), σε σκηνοθεσία του Πάνου Κοκκινόπουλου
Μαύρα Μεσάνυχτα[10] (Mega Channel, 2008), σε σκηνοθεσία Πάνου Κοκκινόπουλου
Η λέξη που δεν λες (Alpha TV, 2016), σε σκηνοθεσία Θοδωρή Παπαδουλάκη
Παραπομπές
Συνέντευξη Ξάφη, από την ιστοσελίδα της εβδομαδιαίας εφημερίδας lifo
βιογραφικό Αργύρη Ξάφη, από την εφημερίδα "Το ποντίκι"
Βραβείο Χορν, από την ιστοσελίδα e-go.gr
Συνέντευξη Αργύρη Ξάφη, από την εφημερίδα "Τα νέα"
Κινηματογραφική σταδιοδρομία Ξάφη, από την εφημερίδα "Το Βήμα"
Βραβεία Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, από την ιστοσελίδα cinemart.gr
Μετά την Βροχή, από την ιστοσελίδα της εφημερίδας "Το Βήμα"
Θεατρικές παραστάσεις Ξάφη, από την ιστοσελίδα του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος
Ηλέκτρα, από την εφημερίδα "Η Καθημερινή"
Βιογραφικό Αργύρη Ξάφη, από την βάση δεδομέων IMDB
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
