.
Ο Αντώνης Μωραΐτης (1914 – 18 Νοεμβρίου 1981[1]), ήταν Έλληνας φιλόλογος, ιδρυτής και διευθυντής της Σχολής Μωραΐτη.
Βίος
Γεννήθηκε στο Καστελλόριζο το 1914. Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Β'Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιός. Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, τον Δεκέμβριο του 1936. Συμμετείχε κατά τη διάρκεια των σπουδών του, στον κύκλο των στενών μαθητών του Ιωάννη Συκουτρή).
Επαγγελματική σταδιοδρομία
Εργάστηκε αρχικά ως καθηγητής στο Λύκειον Αθηνά (σημερινή Σχολή Ζηρίδη), ύστερα στο Ελληνικόν Εκπαιδευτήριον (σημερινή Σχολή Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου) και από το 1941 ως το 1946 διατέλεσε συνδιευθυντής του «Προτύπου Λυκείου Αθηνών», που είχε ιδρυθεί το 1936 από τον μαθηματικό Κάρολο Μπερζάν και τη γυναίκα του Φλώρα (αδελφή του Δημήτρη Ροντήρη). Το 1952 η άδεια λειτουργίας του Σχολείου αυτού μεταβιβάστηκε στον Αντώνη Μωραΐτη, ο οποίος διατήρησε και τη διεύθυνσή του ως το θάνατό του. Από το 1978 το Σχολείο λειτουργεί με την επωνυμία «Σχολή Μωραΐτη»[2].
Με τα ειδικά ενδιαφέροντά του για τη νεοελληνική λογοτεχνία, την αγάπη του για την τέχνη γενικότερα, αλλά ιδίως με την παιδαγωγική του ευαισθησία, ο Α. Μωραΐτης συνέβαλε αρχικά στη διαμόρφωση του προοδευτικού χαρακτήρα του «Πρότυπου Λυκείου», για να του δώσει ύστερα έντονα τη σφραγίδα της δικής του προσωπικότητας. Σκοπός του Σχολείου έγινε, κατά τη δική του διατύπωση, «να διαμορφώνει ολοκληρωμένους ανθρώπους, με γερό σώμα, με στέρεες γνώσεις, με τίμιο και ισχυρό χαρακτήρα, ανθρώπους με πίστη και αγάπη για την Ελλάδα, συνειδητά ενταγμένους στο κοινωνικό σύνολο».
Σε δικές του πρωτοβουλίες, προτροπές ή εγκρίσεις οφείλονται μια σειρά από πρωτοποριακές για τα ελληνικά πράγματα καινοτομίες που εφαρμόσθηκαν στη «Σχολή Μωραΐτη», για να επηρεάσουν αργότερα το κρατικό σύστημα. Αναφέρονται ενδεικτικά η οργάνωση της μαθητικής κοινότητας στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, η αυτονόμηση του μαθήματος της νεοελληνικής λογοτεχνίας από την έκθεση, η συνεργασία με σχολικούς ψυχολόγους, η διδασκαλία και δεύτερης ξένης γλώσσας, η κατάργηση της βαθμολογίας στο δημοτικό σχολείο, ο χωρισμός της μέσης βαθμίδας σε κύκλους (τώρα Γυμνάσιο-Λύκειο), η επιμονή στη χρήση και τη διδασκαλία της δημοτικής σε εποχές που αυτή ήταν αποκλεισμένη από το επίσημο πρόγραμμα κ.ά.
Με την ίδια διάθεση, ο Αντώνης Μωραΐτης ίδρυσε το 1972 τη μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα «Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας», που μέσα στο κλίμα της δικτατορίας «έδωσε το βήμα σε ανθρώπους των γραμμάτων με αδέσμευτη σκέψη, για να εκφραστούν ελεύθερα», όπως σημείωσε ο ίδιος. Πρώτος πρόεδρος της Εταιρείας δέχτηκε να γίνει ο Παντελής Πρεβελάκης – τον διαδέχτηκε ο Γ.Π. Σαββίδης. Η Εταιρεία με τις δημόσιες εκδηλώσεις της (εκθέσεις, διαλέξεις, ελεύθερα μαθήματα), τις εκδόσεις της και τη λειτουργία του Κέντρου Ερευνών Νεοελληνικής Εκπαίδευσης συνεχίζει το έργο της και μετά τη μεταπολίτευση και παρεμβαίνει ουσιαστικά στην πνευματική ζωή της χώρας.
Παραπομπές
Νεκρολογία από τον Κώστα Γεωργουσόπουλο στη "Νέα Εστία", τχ. 1306, 1-12-1981, σελ. 1616.
.Α.Δ., «Αντώνης Μωραΐτης 1914-1981»στο:Μνημοσύνης θρέμματα : αφιέρωμα στη μνήμη του Αντώνη Μωραΐτη ,εκδ. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, Αθήνα, 1993, σελ.11-12
Πηγές
Α.Δ., «Αντώνης Μωραΐτης 1914-1981»στο:Μνημοσύνης θρέμματα : αφιέρωμα στη μνήμη του Αντώνη Μωραΐτη ,εκδ. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, Αθήνα, 1993, σελ.11-13
«Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό», Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1987, τόμ. Ζ', σελ. 144.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
http://www.moraitis-school.com/school/
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
