Ο Αντίνοος (27 Νοεμβρίου 111 - πριν τις 30 Οκτωβρίου 130)[1] ήταν Έλληνας νέος με καταγωγή από τη Βιθυνία, ευνοούμενος και εραστής, του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού.
Καταγόταν από το Βιθύνιο (Κλαυδιούπολη) της Βιθυνίας και ήταν εξαιρετικής ομορφιάς. Πνίγηκε στα νερά του Νείλου με την πεποίθηση ότι η θυσία του αυτή θα βοηθούσε στο να παραταθεί η ζωή του προστάτη του. Συντετριμμένος από το θάνατο του Αντίνοου, ο Αδριανός που τύγχανε να είναι νοσταλγός και ένθερμος οπαδός της κλασικής ελληνικής αρχαιότητας αλλά και ευεργέτης του μαντείου των Δελφών, διέταξε να στηθούν αγάλματα του όμορφου νέου σε όλα τα ιερά και τις πόλεις, σε κάθε γωνιά της αυτοκρατορίας του. Διέταξε ακόμη τη θέσπιση και την καθιέρωση διεξαγωγής αγώνων προς τιμήν του Αντίνοου, που από τότε δοξάστηκε και λατρεύτηκε σαν θεός. Η μορφή του απαθανατίστηκε στην τέχνη από την αρχαιότητα, διαμέσου της αναγέννησης μέχρι τη σύγχρονη εποχή.
Παραπομπές
Η ημέρα και ο μήνας γέννησής του προέρχονται από μία επιγραφή σε ένα δισκίο που χρονολογείται από το 136 μ.Χ. Το έτος είναι αβέβαιο, αλλά ο Αντίνοος πρέπει να ήταν 18 ετών όταν πνίγηκε, αν και η ακριβής ημερομηνία του πνιγμού είναι κι αυτή ασαφής αλλά σίγουρα λίγες ημέρες πριν από τις 30 Οκτωβρίου του 130 π.Χ., όταν ο Αδριανός ίδρυσε την Αντινοόπολη και άρα πιθανώς στις 22 (φεστιβάλ του Νείλου) ή πιο πιθανό στις 24 (επέτειος του θανάτου του Όσιρις).
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
