.
Ο Ανδρέας Καλαμογδάρτης (1779 - 1850) ήταν πρόκριτος και γερουσιαστής.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Πάτρα και ήταν γόνος της πατρινής οικογένειας προυχόντων. Αρχικά ήταν αντίθετος με την ένταξη του στην Φιλική Εταιρεία επειδή δεν ήθελε να προκαλέσει την οργή των Τούρκων στην περίπτωση που αποτύγχανε η επαναστατική κίνηση. Στάλθηκε στην Τρίπολη για να καθησυχάσει τους Τούρκους αλλά φυλακίστηκε.
Το 1821 γίνεται μέλος της Πελοποννησιακής Γερουσίας, η οποία και το επιφόρτισε να καταγράψει τους ελαιώνες της Μεσσηνίας. Διορίστηκε α΄ έπαρχος Τριπόλεως, τον Φεβρουάριο του 1822 διορίζεται έπαρχος Γαστούνης και μετά την επιστροφή του Κουντουριώτη από την εκστρατεία κατά του Ιμπραήμ διοικητής Ναυπλίας (έδρα κυβερνήσεως). Τον Ιούλιο του 1826 έγινε μέλος και τον Σεπτέμβριο πρόεδρος του προσωρινού εγκληματολογικού Δικαστηρίου Ναυπλίου. Το 1828 έγινε μέλος του Πανελλήνιου και τον επόμενο χρόνο, το 1829 εκλέγεται δημογέροντας της Πάτρας και ήταν αντιπρόσωπος Πατρών στην Εθνοσυνέλευση του Άργους. Εκλέχθηκε μέλος της Γερουσίας που αντικατέστησε το Πανελλήνιον. Τάχθηκε υπέρ της έλευσης στην Ελλάδα του Λεοπόλδου γι' αυτό και έπεσε σε δυσμένεια από τον Καποδίστρια. Επί Όθωνα διορίστηκε γενικός οικονομικός επίτροπος των νομών Αχαΐας και Ηλείας. Τέλος είχε χρηματίσει επίτροπος Άμφισσας καθώς και επαρχιακός ταμίας Μεσσηνίας και Αιτωλίας (1842)[1]
Απεβίωσε το 1850 και ετάφη στο νεκροταφείο του Αγίου Ανδρέα. Μεταξύ των παιδιών του ξεχωρίζουν ο Αντώνιος Καλαμογδάρτης και η Καλλιόπη Παπαλεξοπούλου.[2]
Αναφορές
↑ Πάτρα μία ελληνική πρωτεύουσα στον 19ο αιώνα , δεύτερη έκδοση, Νίκος Μπακουνάκης, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1995, ISBN 960-03-0000-3
↑ Ε΄ Ιστορικά, Πάτρα: Πόλις - λιμάνι, Αθήνα, τεύχος 119, σελ. 21
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
