.
Ο Αλέξανδρος ο Φιλαλήθης (πολυτονικό: Ἀλέξανδρος ὀ Φιλαλήθης) ήταν αρχαίος Έλληνας ιατρός από την Λαοδίκεια της Φρυγίας, [1] ο οποίος έζησε ανάμεσα στον 1ο αιώνα π.Χ. και 1ο μ.Χ. καθώς ο γεωγράφος Στράβωνας τον αναφέρει ως σύγχρονο του,[2] και ήταν μαθητής του Ασκληπιάδη του Βιθυνού ο οποίος έζησε κατά τον 1ο αιώνα π.Χ.[3]. Διαδέχτηκε τον Ζεύξι ως επικεφαλής της ιατρικής σχολής που είχε ιδρύσει ο Ηρόφιλος,[2] και ήταν ο δάσκαλος των ιατρών Αριστόξενου και Δημοσθένη Φιλαλήθη.[4] Το έργο του αναφέρεται αρκετές φορές από τον Γαληνό καθώς επίσης και από τον Σορανό τον Εφέσιο,[5] και εμφανίζεται να έχει γράψει πολλά έργα τα οποία δεν διασώζονται πλέον. Ανάμεσα στα έργα του ήταν και ένα με τον τίτλο Ἀρέσκοντα για το οποίο έχει διατυπωθεί η εκτίμηση πως χρησιμοποιήθηκε ως βάση από τους Ανώνυμο του Λονδίνου, Αέτιο τον Αντιοχέα, και Ανώνυμο των Βρυξελλών, ωστόσο δεν θεωρείται πως τεκμηριώνεται αρκετά ώστε να καθιερωθεί ως υπόθεση.[6]
Στα λατινικά είναι γνωστός και ως Alexander Laodicensis από τον Καίλιο Αυρηλιανό,[7]ενώ στην Ιταλική ιατρική φιλολογία ως Alexander Amator Veri βάσει αναφορών του Πρισιανού.[3]
Παραπομπές
Greenhill, William Alexander (1867). «Alexander Philalethes». Στο: William Smith. Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. 1. Boston: Little, Brown and Company, σσ. 125.
«Στράβων, Γεωγραφικά, 12.8.20 - perseus.tufts.edu».
Priscian, iv. p. 102, d.
Γαληνός, Περί Χρειάς Παλμών 4. 4, 10
Σορανός, Γυναικεία (De Arte Obstetr.)
Heinrich von Staden, "Rupture and continuity: Hellenistic reflections on the history of medicine," in Philip J. Van Der Eijk (ed.), Ancient histories of medicine: essays in medical doxography and historiography in classical antiquity, Leiden: Brill, 1999, p. 164
Caelius Aurelianus, On Acute and Chronic Diseases ii. i, p. 74
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License