.
Ο Άλκης Ακύλας ή Αχιλλέας Μαδράς (1875 - 29 Νοεμβρίου 1972) ήταν ηθοποιός και σκηνοθέτης του κινηματογράφου. Tο καλλιτεχνικό του όνομα ήταν Άλκης Ακύλας.
Βιογραφία
Τα πρώτα του βήματα ως ηθοποιός τα έκανε με το θίασο της Σάρας Μπερνάρ το 1900 στο Παρίσι και υπήρξε από τους πρώτους ηθοποιούς που εμφανίστηκαν στον κινηματογράφο στις πρώτες γαλλικές ταινίες (1904). Υπήρξε επίσης ο δημιουργός της ελληνικής ταινίας με τον τίτλο Τσιγγάνα της Αθήνας (1923). Στη συνέχεια ενδιάμεσα των δεκαετιών του 1920 και 1930 εργάστηκε στις ΗΠΑ και τον Καναδά.
Έγινε δημοφιλής στην Ελλάδα και απέκτησε ευρύτερη φήμη από τις σκηνές που γύρισε με θέμα τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας του 1922. Άλλες σημαντικές ταινίες που γύρισε ο Μαδράς είναι η Μαρία η Πενταγιώτισσα (1926) που θεωρήθηκε η πρώτη ελληνική κινηματογραφική υπερπαραγωγή και Ο Μάγος της Αθήνας (1930). Δημιούργησε με τη σύζυγό του, επίσης ηθοποιό, Φρίντα Πουπελίνα, την εταιρεία "ΑΖΑΞ ΦΙΛΜ", κινηματογραφικών παραγωγών και εκμετάλλευσης, ενώ παλαίμαχος πλέον, λίγο πριν το ξέσπασμα του Ελληνοϊταλικού πολέμου, δημιούργησε και διεύθυνε την ομώνυμη κινηματογραφική σχολή "Στούντιο Μαδρά".
Κριτική
Ο Αχιλλέας Μανδράς ειδικά μετά την αποτυχία που σημείωσε η ταινία του "Ο Μάγος της Αθήνας" δέχθηκε έντονες σε βάρος του κριτικές μεταξύ των οποίων ήταν και εκείνη του Κώστα Δαφνή στη γενικότερη κριτική του τότε ελληνικού κινηματογράφου, που δημοσιεύτηκε στον "Κινηματογραφικό Αστέρα" σε συνέχειες το 1931. Κατά τις κριτικές αυτές:
"…ο Μαδράς κατάφερνε να τον προσέχουν όλοι από τον θόρυβο που έκανε ο ίδιος για τον εαυτό του για επιτυχίες και ότι διέθετε ιδιαίτερες και πλουσιότερες γνώσεις. Δεν υπήρξε ποτέ του εξαιρετικά ενδιαφέρων τύπος. Στερείται δημιουργικής φαντασίας, αν όχι και κοινού νου. Μολαταύτα κατορθώνει να επιπλέη. Αναμίχθηκε σ΄ όλα τα είδη της τέχνης, για ν΄ αποτύχη σε όλα, και για να βρη στερνό αποκούμπι στον κινηματογράφο ο οποίος θα δεινοπαθήσει στα χέρια του. Ήλθε στην Ελλάδα ύστερα από κάμποσο καιρό απουσίας στην Αμερική, με την αίγλη κάποιων καλλιτεχνικών θριάμβων, τους οποίους μόνος του ήξερε και μόνος του διηγείτο, που περιορίζονταν κατά κάποιες πληροφορίες στο παίξιμό του ως απλός φιγκυράν σε κάποια ταινία του Τζον Τζίλμπερ και ζήτησε να πιστέψουμε όλοι στο καλλιτεχνικό του δαιμόνιο και να εμπιστευθούμε στας εμπνεύσεις του. Και έρχονται η "Μαρία η Πενταγιώτισσα" και ο "Μάγος της Αθήνας" για να μας δώσουν την διαπίστωση της πλήρους ανικανότητας του Μαδρά. Δεν αξίζει τον κόπο ν΄ ασχοληθούμε σοβαρά με τις ταινίες του."
Ανεξάρτητα όμως της παραπάνω δριμύτατης κριτικής ειδικά για το γύρισμα της ταινίας "Μαρία η Πενταγιώτισσα" όλος ο τότε τύπος είχε εξάρει τον Αχιλλέα Μαδρά για την σπουδαία προσπάθειά του, ομοίως και το ίδιο καλλιτεχνικό περιοδικό ο "Κινηματογραφικός Αστήρ".
Σημείωση
Από τον αναγραμματισμό του επιθέτου του (Μαδράς - σαρδάμ) ονομάστηκαν τα φραστικά λάθη, αναγραμματισμού λέξεων, των ηθοποιών και κατ' επέκταση κάθε ομιλητή, όπως παρουσιαστών, δημοσιογράφων, πολιτικών κλπ.
Κινηματογραφικές ερμηνείες
Μαρία Πενταγιώτισσα (1926) .... παπα-Γαβριήλ
Ο μάγος της Αθήνας (1931) .... Μίρκας
Νυχτοπερπατήματα (1964)
Εξωτερικές συνδέσεις
IMDB
Πηγές
Γιάννης Σολδάτος "Ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου" τομ.4ος, σελ.122.
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
