.
Ο Αχιλλέας Γεροκωστόπουλος (Πάτερο Κατσανοχωρίων, Ήπειρος 1850[1] - Πάτρα 15 Φεβρουαρίου 1900[2][3]) ήταν Έλληνας πολιτικός κι ευεργέτης της πόλεως των Πατρών. Στην Πάτρα σήμερα υπάρχει οδός με το όνομα του.
Βιογραφία
Γεννήθηκε σε χωριό της Ηπείρου και μετακόμισε με την οικογένεια του στην Πάτρα σε ηλικία 5 ετών όπου ήδη ζούσαν προ της επαναστάσεως συγγενείς του[1]. Ο ανιψιός του Κωνσταντίνος (1865-1921) ήταν επίσης βουλευτής Αχαΐας και υπουργός όπως και ο γιος του Κωνσταντίνου ο Αχιλλέας [4].
Τελειώνοντας τις γυμνασιακές του σπουδές στην Πάτρα[1] στο Α' Γυμνάσιο Πατρών σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας του οποίου έγινε αριστούχος διδάκτωρ και διορίσθηκε εισαγγελέας πρωτοδικών αρνούμενος όμως την θέση πήγε στο Παρίσι όπου σπούδασε δίκαιο και έπειτα στην Ρώμη πολιτικές επιστήμες [1][3]. Επέστρεψε στην Πάτρα όπου άσκησε την δικηγορία[3].
Η πολιτική του καριέρα
Ήταν για πολλά χρόνια βουλευτής Πατρών και πολιτικά προσκείμενος στον Δεληγιάννη. Πρώτη φορά ασχολήθηκε με την πολιτική το 1879 όπου κατέβηκε υποψήφιος βουλευτής χωρίς επιτυχία[1][3] με το Ρουφικό κόμμα[2]. Συμετείχε και στην επόμενη βουλευτική αναμέτρηση του 1882 όπου πάλι δεν κατάφερε να εκλεγεί[1].
Διετέλεσε βουλευτής Αχαΐας το 1885, 1887, και το 1890 ενώ στις εκλογές του 1899 κατέβηκε σαν ανεξάρτητος[3] . Το 1890 έγινε μέλος της Κυβέρνησης Θεόδωρου Δηλιγιάννη διορίστηκε υπουργός εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως (24 Οκτωβρίου 1890-Φεβρουάριος 1892)[5][3] [6][7]. Κατά την υπουργική θητεία του ανακαίνισε όλα τα επαρχιακά γυμναστήρια και τα εφοδίασε με τα απαραίτητα όργανα (ακόντια, δίσκους, εφαλτήρια, σφαίρες, αλτήρες κλπ).
Απεβίωσε το 1900 μετά από βαριά ασθένεια, καρκίνος του στομάχου, την κηδεία του παρακολούθησαν πολλοί πολιτικοί της εποχής που μετέβησαν στην Πάτρα για αυτόν τον λόγο[3].
Η διαθήκη του
Ο Γεροκωστόπουλος έδωσε την περιουσία του για να γίνουν πολλά κοινωφελή έργα στην πόλη, και με διαθήκη του την άφησε στον Δήμο Πατρέων. Σύμφωνα με την διαθήκη του[8][9] άφησε χρήματα, διάφορα ποσά, στο Αρσάκειο Πατρών, στην Σχολή άπορων παίδων, στον Ηπειρο-Μακεδονικό σύλλογο. Άφησε διάφορα ποσά στους υπηρέτες του και στους ανθρώπους που δούλευαν για αυτόν, σε πολίτες να σπουδάσουν, άφησε διάφορα ποσά προίκα στις ανιψιές του ενώ την οικία του την άφησε στους ανεψιούς του με τον όρο αν δεν κάνουν άρρενες απογόνους να περιέλθει στον Δήμο Πατρέων. Χρηματικά ποσά άφησε στο Δημοτικό νοσοκομείο, στο πτωχοκομείο στο βρεφοκομείο αλλά και σε όλους τους ναούς της πόλης.
... Συγχωρῶ πάντας τούς ἐχθρούς μου, όσοι καθ' οἱονδήποτε τρόπον μέ ἐπίκραναν ἢ μέ ἠδίκησαν, λυπούμενος μόνον διότι ή πέραν τοῦ συγκεχωρημένου αντίδρασις καί ἐνίοτε φαρμακερά βέλη φθόνου καί ἰδίως ρυπαραί συκοφαντίαι συνετέλεσαν εἰς τήν μείωσιν τῆς χρησιμότητος μου πρός τόν τόπον. Ἐν τούτοις πάντας συγχωρῶ ...[8]
Παραπομπές
Νεολόγος των Πατρών, φύλο 16 Φεβρουαρίου 1900
Εμπρός, φύλο 16/2/1900
Σκριπ, Φύλλο 16/2/1900
Σαραφόπουλος Νικόλαος, Ιστορικό Λεύκωμα Αχαϊκής Βιομηχανίας 1825-1975, έκδοση Επιστημονικού Πάρκου Πατρών, ISBN 978-960-85817-3-9
Ανδρέα Μουγγολιά, "Το Β' Γυμνάσιον εν Πάτραις", έκδοση Γεώργιος Πετράκης, Πάτρα 1999
Ν. Γ. Πολίτης και Γ. Δροσίνης, Εικονογραφημένη Εστία - αριθ. 43, Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου, Εν Αθήναις, 28 Οκτωβρίου 1890
Τρύφωνος Ε. Ευαγγελίδου, Τα μετά τον Όθωνα : ήτοι ιστορία της μεσοβασιλείας και της βασιλείας Γεωργίου του Α'. (1862-1898), Εκδοτικόν Κατάστημα Γεωργίου Δ. Φέξη, Εν Αθήναις, 1898
Σκριπ, φύλλο 17/2/1900 δημοσίευση της διαθήκης
Εμπρός , φύλλο 17/2/1900 δημοσίευση της διαθήκης
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
