Στην ελληνική μυθολογία η Βυβλίδα (Βυβλίς, ή και Βιβλίς) ήταν θυγατέρα του Μιλήτου, εγγονή ή δισεγγονή του Μίνωα και δίδυμη αδελφή του Καύνου. Μητέρα της Βυβλίδος ήταν η Αρεία ή η Κυανέη (κόρες του Μαιάνδρου), ή η Τραγασία (κόρη του Κελαινού), ή η Ειδοθέα (κόρη του βασιλιά της Καρίας Ευρύτου).

Η Βυβλίδα ερωτεύθηκε τον αδελφό της Καύνο. Τρομαγμένος αυτός έφυγε από τη Μίλητο και ίδρυσε στην Καρία την πόλη Καύνο. Από τη λύπη της τότε η Βυβλίδα τρελάθηκε και περιπλανιόταν σε όλη τη Μικρά Ασία, ώσπου κρεμάστηκε από μια βελανιδιά ή, σύμφωνα με άλλη παράδοση, τη στιγμή που έτρεχε να πέσει από ένα ψηλό βράχο για να αυτοκτονήσει την έσωσαν οι Νύμφες. Οι Νύμφες τη μεταμόρφωσαν σε ομώνυμη πηγή, από όπου κυλούσε νερό σαν τα δάκρυα της κόρης, το Βυβλίδος δάκρυον (Παυσανίας Ζ 5, 10).

Βυβλίδα, William-Adolphe Bouguereau

Μία αντίθετη παράδοση αναφέρει ότι ο Καύνος ήταν αυτός που είχε ερωτευθεί την αδελφή του (απ' όπου και ο αρχαίος όρος «καύνιος έρως»), πράγμα που προκάλεσε τον απαγχονισμό της. Φαίνεται ότι ο μύθος συνδέεται με τη λατρεία της Αφροδίτης στη Μίλητο και στις αποικίες της πόλεως αυτής στην Κρήτη.

Πηγή

* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969

* Ο αστεροειδής 199 Βυβλίς (199 Byblis), που ανακαλύφθηκε το 1879, πήρε το όνομά του από το μυθικό αυτό πρόσωπο.