Η Βριζώ ήταν δευτερεύουσα θεότητα στην Ελληνική Μυθολογία, που λατρευόταν ιδίως στο ιερό νησί Δήλος. Η Βριζώ χρησμοδοτούσε και αποκάλυπτε στους πιστούς της και σε όσους προσέτρεχαν σ΄ αυτήν τα μέλλοντα μέσω ονείρων. Στην Βριζώ προσέτρεχαν κυρίως γυναίκες, μητέρες, σύζυγοι και αδελφές των ναυτιλλομένων της αρχαιότητας που ζητούσαν την προστασία της για τα προσφιλή τους πρόσωπα που ταξίδευαν.

Ως αφιερώματα, της προσφέρονταν κυρίως μικρές πήλινες λέμβοι καθώς και ομοιώματα θαλάσσιων φυτών, ακόμη και ζώων ή άλλα αντικείμενα σχετιζόμενα με την θάλασσα, και με απαγορευτικό αποκλεισμό ομοιωμάτων ιχθύων.