.
Στην ελληνική μυθολογία η Βρισηίδα (Βρισηίς) ήταν κόρη του Βρισέως, βασιλιά των Λελέγων ή ιερέα της πόλεως Λυρνησσού, από τον οποίο πήρε αυτό το προσωνύμιο.
Ο μύθος
Το πραγματικό της όνομα ήταν Ιπποδάμεια ή Αστυνόμη. Ο Βρισέας ήταν αδελφός του Χρύση, πατέρα της Χρυσηίδας. Η Λυρνησσός κυριεύθηκε και καταστράφηκε από τον Αχιλλέα, ο οποίος τότε σκότωσε τον σύζυγο της Βρισηίδας, Μύνητα, και τα τρία αδέλφια της, και πήρε την ίδια αιχμάλωτη. Για να την παρηγορήσει ο Πάτροκλος, της υποσχέθηκε να την παντρέψει με τον απαγωγέα της, του οποίου έγινε η ευνοούμενη και αγαπημένη σκλάβα. Αργότερα, όταν η συνέλευση των πολιορκητών στον Τρωικό Πόλεμο υποχρέωσε τον Αγαμέμνονα, ύστερα από συμβουλή του μάντη Κάλχα, να επιστρέψει τη σκλάβα του, Χρυσηίδα, στον πατέρα της, ο Αγαμέμνων ζήτησε ως αντάλλαγμα τη Βρισηίδα. Απέστειλε τους αγγελιαφόρους του, τον Ταλθύβιο και τον Ευρυβάτη, και πήραν τη Βρισηίδα από τον Αχιλλέα. Μετά από αυτό, ο Αχιλλέας θύμωσε και αρνήθηκε να πολεμήσει. Αυτός ο θυμός («μήνις») του Αχιλλέα αποτελεί το θέμα του έπους Ιλιάδα του Ομήρου, όπως γράφουν και οι πρώτοι δύο στίχοι του διάσημου αυτού έργου.
Η αποχή του Αχιλλέα στοίχισε την υποχώρηση των Ελλήνων στη μάχη και τον θάνατο του φίλου του, Πατρόκλου. Ο Αγαμέμνονας αναγκάσθηκε τελικώς να επιστρέψει τη Βρισηίδα, άθικτη όπως ορκιζόταν, και ο Αχιλλέας ξαναμπήκε στη μάχη.
Λίγο νεότερες παραδόσεις εμφανίζουν τη Βρισηίδα ως μία ψηλή καστανή γυναίκα με λαμπερό βλέμμα, σμιχτά φρύδια και καλοντυμένη. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στους Δελφούς υπήρχε εικόνα της, έργο του Πολυγνώτου.
Υπάρχει μία σύγχυση στη μεσαιωνική λογοτεχνία για το πρόσωπο αυτό, που σε πολλά ιπποτικά μυθιστορήματα αναφέρεται ως Briseida και κόρη του Κάλχα, η οποία αγαπά και αγαπιέται από τον πρίγκιπα Τρωίλο και μετά από τον Διομήδη. Αργότερα αυτή η μορφή συγχέεται με τη Χρυσηίδα, για να καταλήξουμε στο «Τρωίλος και Κρεσίντα» (Χρυσηίδα) του Σαίξπηρ.
Δείτε επίσης
Ο αστεροειδής 655 Βρισηίς (655 Briseïs), που ανακαλύφθηκε το 1907, πήρε το όνομά του από τη μυθική αυτή κόρη του Βρισέως.
Πηγή
Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969.
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
