Στην ελληνική μυθολογία ο Βίτωνας (Βίτων) ήταν γιος της ιέρειας Κυδίππης στο Άργος. Ο Βίτων και ο αδελφός του Κλέοβις, σύμφωνα με την παράδοση, ζεύθηκαν την άμαξα της μητέρας τους, επειδή τα άλογά της προχωρούσαν υπερβολικά αργά, και οδήγησαν τη μητέρα τους στον ναό. Εκεί πέθαναν μετά από την ευχή της να έχουν τον πιο ευτυχισμένο («μακαριώτερον») θάνατο (στην αρχαία Ελλάδα θεωρούσαν τον μακάριο θάνατο θεϊκή ανταμοιβή για τους θνητούς).