Στην ελληνική μυθολογία η Βία ήταν θεότητα, η προσωποποίηση της βίας. Η Βία, το Κράτος, ο Ζήλος και η Νίκη αναφέρονται από τον Ησίοδο στη Θεογονία του ως αδέλφια, τέκνα της Στυγός και του Πάλλαντα.[1]
Η Βία και τα αδέλφια της ήταν μόνιμοι συνοδοί του Δία: είχαν αυτή την τιμή, αφότου είχαν πολεμήσει στο πλευρό του κατά την Τιτανομαχία μαζί με τη μητέρα τους. Ο Αισχύλος, στην τραγωδία του Προμηθεύς Δεσμώτης, παρουσιάζει τη Βία και το Κράτος ως υπηρέτες και πιστούς εκτελεστές του Δία, να βοηθούν τον Ήφαιστο να δέσει τον Προμηθέα στα βράχια του Καυκάσου.[2]
Παραπομπές
Στὺξ δ᾽ ἔτεκ᾽ Ὠκεανοῦ θυγάτηρ Πάλλαντι μιγεῖσα
Ζῆλον καὶ Νίκην καλλίσφυρον ἐν μεγάροισιν·
καὶ Κράτος ἠδὲ Βίην ἀριδείκετα γείνατο τέκνα (Ησίοδος, Θεογονία, 383-5).
Βλέπε Αισχύλου "Προμηθεύς Δεσμώτης"
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ησιόδου "Θεογονία" (Βικιθήκη)
Αισχύλου "Προμηθεύς Δεσμώτης" (Βικιθήκη)
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
