Στην ελληνική μυθολογία ο Σώπατρος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πραγματοποίησε θυσία ζώου στην Αθήνα.

Σύμφωνα με τον σχετικό μύθο, στην εποχή του οι άνθρωποι τρέφονταν με φυτικά προϊόντα και αγνοούσαν την κρεοφαγία. Οι θυσίες προς τους θεούς ήταν φρούτα. Ο Σώπατρος ήταν ένας ξένος που είχε έρθει στην Αθήνα. Μία ημέρα, ενώ θυσίαζε στους θεούς καρπούς του, ένας ταύρος εμφανίσθηκε ξαφνικά μπροστά του και του έφαγε τα προσφερόμενα. Ο Σώπατρος θύμωσε και τον σκότωσε. Αργότερα όμως αισθάνθηκε τύψεις για την πράξη του αυτή και αυτοεξορίσθηκε στην Κρήτη. Μετά την αναχώρησή του έπεσε λιμός (πείνα) στην Αθήνα. Οι Αθηναίοι ρώτησαν τους θεούς και αυτοί τους απάντησαν πως μόνο ο Σώπατρος θα μπορούσε να τους σώσει. Ακόμα είπαν ότι ο ταύρος έπρεπε να αναστηθεί οπωσδήποτε και ο φονέας του να τιμωρηθεί.

Οι Αθηναίοι όρισαν ανθρώπους για την αναζήτηση του Σωπάτρου. Τελικώς τον βρήκαν στην Κρήτη, να εξακολουθεί να έχει τύψεις για τον φόνο του ταύρου. Οι Αθηναίοι τον ρώτησαν τι έπρεπε να κάνουν και εκείνος υποσχέθηκε να τους βοηθήσει με τον όρο να τον κάνουν Αθηναίο πολίτη. Οι Αθηναίοι δέχθηκαν. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, ο Σώπατρος σκέφθηκε να τους καταστήσει συνενόχους του. Συγκέντρωσε όλους τους κατοίκους και τους είπε να φέρουν ένα ταύρο όμοιο με εκείνο που είχε σκοτώσει. Παράγγειλε ένα μαχαίρι που είχε ακονιστεί ειδικά από μία ομάδα Αθηναίων. Κόρες των Αθηναίων του προσέφεραν νερό, με το οποίο καθάρισε το μαχαίρι και το εξάγνισε. Τότε ο Σώπατρος έσφαξε τον νέο ταύρο με αυτό το μαχαίρι, τον έδωσε να τον γδάρουν και μετά να το κομματιάσουν. Και έτσι, όλοι πήραν κατά κάποιο τρόπο μέρος στον νέο φόνο. Στη συνέχεια, έλαβαν όλοι από ένα κομματάκι του κρέατός του και το έφαγαν σε ένα κοινό συμπόσιο. Μόλις το φαγοπότι τελείωσε, πήραν το τομάρι του ταύρου και το γέμισαν με άχυρα, κατασκευάζοντας έτσι ένα ομοίωμα του ζώου, το οποίο έζεψαν σε μία άμαξα. Με αυτό τον τρόπο, το ζώο «αναστήθηκε» μεταφορικά. Τέλος, συγκρότησαν ένα δικαστήριο για την εκδίκαση του φόνου του. Η συνέλευση των δικαστών αποφάνθηκε ότι ένοχος ήταν το μαχαίρι, που καταδικάστηκε να ριφθεί στη θάλασσα, πράγμα που έγινε. Το θέλημα των θεών εκπληρώθηκε και ο λιμός σταμάτησε. Η θυσία του ταύρου εξελίχθηκε σε θρησκευτική παράδοση στην αρχαία Αθήνα, την οποία αναβίωναν οι υποτιθέμενοι απόγονοι του Σωπάτρου, οι Σωπατρείδες.

Πηγή

Ηλίας Χ. Χουρζαμάνης: το λήμμα «Σώπατρος (Μυθ.)» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 21, σελίδες 308-309