Στην ελληνική μυθολογία ο Σάρωνας (Σάρων) ήταν ένας βασιλιάς της Τροιζήνας, διάδοχος του Αλθήπου. Ο Σάρωνας ίδρυσε προς τιμή της θεάς Αρτέμιδας ένα ναό τόσο μεγαλόπρεπο, ώστε ονόμασαν τον όρμο της Τροιζήνας «Κόλπο της Φοίβης». Ο Σάρωνας ήταν πολύ ικανός κυνηγός. Κάποτε κυνηγούσε μία ελαφίνα. Το ζώο, μη έχοντας άλλη διέξοδο διαφυγής, έπεσε στη θάλασσα, αλλά ο Σάρωνας συνέχισε να το καταδιώκει κολυμπώντας! Χωρίς να το καταλάβει, απομακρύνθηκε πολύ από την ακτή, οι δυνάμεις του τον εγκατέλειψαν και πνίγηκε. Το πτώμα του Σάρωνα εκβράσθηκε στην ακτή. Από τότε ο κόλπος αυτός, μεταξύ της Τροιζήνας και της Αττικής, ονομάσθηκε «Σαρωνικός Κόλπος» από το όνομα του Σάρωνα. Ο Σάρωνας είναι δηλαδή ο «επώνυμος ήρωας» του κόλπου αυτού.

Σαρωνικός κόλπος

Πηγή

* Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969