Στην ελληνική μυθολογία ο Σαλμωνέας (Σαλμωνεύς) ήταν γιος του Αιόλου και της Εναρέτης, απόγονος του Δευκαλίωνα και της Πύρρας. Αδέλφια του Σαλμωνέα ήταν οι Αθάμας και Σίσυφος. Ο Σαλμωνέας πέρασε τη νεανική του ηλικία στη Θεσσαλία, από όπου καταγόταν, και στη συνέχεια μετανάστευσε στην Ήλιδα, όπου ίδρυσε την πόλη Σαλμώνη. Αρχικά πήρε ως σύζυγό του την Αλκιδίκη, θυγατέρα του Αλεού. Από τον γάμο αυτό απέκτησε μία κόρη, την Τυρώ. Μετά τον θάνατο της Αλκιδίκης, ο Σαλμωνέας παντρεύτηκε τη Σιδηρώ, που αποδείχθηκε κακιά μητριά.

Ο Σαλμωνέας ήταν τόσο αλαζόνας, ώστε θέλησε να μιμηθεί τον ίδιο τον πατέρα των θεών, τον Δία. `Ετσι έστρωσε ένα δρόμο με χάλκινα φύλλα και μετά έτρεχε πάνω σε αυτό το δρόμο με σιδερένιο ή χάλκινο άρμα, από το πίσω μέρος του οποίου κρέμονταν αλυσίδες. Ο Σαλμωνέας πίστευε ότι με τον τρόπο αυτό πλησίαζε πολύ το βουητό των κεραυνών του Δία, ενώ για τη λάμψη τους πετούσε καθώς έτρεχε αναμμένους δαυλούς. Ο Δίας οργίσθηκε με αυτή τη βλασφημία και γι' αυτό τον κατακεραύνωσε, σκοτώνοντας συγχρόνως και όλους τους υπηκόους του κατοίκους της Σαλμώνης, ενώ στη συνέχεια εξαφάνισε και τη Σαλμώνη. Πάντως λεγόταν ότι ο Σαλμωνέας δεν ήταν καθόλου αγαπητός στον λαό με αυτά που έκανε.

Πηγές

* Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969