Στην ελληνική μυθολογία με τη συλλογική ονομασία Προιτίδες επονομάζονται οι τρεις (κατ' άλλες πηγές δύο) θυγατέρες του Προίτου, βασιλιά της Τίρυνθας, και της Σθενεβοίας (ο Όμηρος την ονομάζει Άντεια). Σύμφωνα με την κυρίαρχη εκδοχή τα ονόματα των Προιτίδων ήταν: Λυσίππη, Ιφινόη και Ιφιάνασσα.

Οι Προιτίδες όταν ήταν νέες έκαναν το λάθος να περιγελάσουν το ξόανο της θεάς `Ηρας, οπότε η θεά τους ενέβαλε δαιμονική τρέλα (μανία). Το αποτέλεσμα ήταν να αφήσουν τους γονείς τους και να περιφέρονται ολόγυμνες στην ύπαιθρο χώρα. Απελπισμένοι οι γονείς τους έβγαλαν επίσημη ανακοίνωση ότι θα πάντρευαν τη μεγαλύτερη με όποιον τις θεράπευε. Μετά από διάφορες αποτυχημένες απόπειρες αποθεραπείας, και αφού η Ιφινόη πέθανε, κατάφερε να γιατρέψει τις άλλες δύο ο Μελάμποδας με καθαρμούς, και συγκεκριμένα λούζοντάς τις στα ιαματικά νερά του ποταμού της Τριφυλίας Ανίγρου. Μετά από αυτό, ο Προίτος πάντρεψε την Ιφιάνασσα με τον Μελάμποδα και τη Λυσίππη με τον αδελφό του Μελάμποδα, τον Βίαντα. Στο μεταξύ, την εποχή που οι Προιτίδες είχαν τη μανία, απέκτησαν και έναν αδελφό, τον Μεγαπένθη (κατ' άλλους και τον Λέρνο). `Ετσι το βασίλειο μοιράσθηκε σε τρία ίσα μέρη, του Αναξαγόρα (γιου του Μεγαπένθη) και των συζύγων των Προιτίδων. Με αυτό τον τρόπο, οι απόγονοι του Προιτίδων βρέθηκαν τελικώς να βασιλεύουν στο Άργος. Από αυτούς προήλθαν τα τρία βασιλικά γένη του Άργους: οι Αναξαγορίδες, οι Μελαμποδίδες και οι Βιαντίδες.

Πηγή

* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969