Στην Ελληνική μυθολογία ο Πρίαπος ήταν θεός της γονιμότητας, προστάτης των αγροτικών ζώων, των φρουτοπαραγωγών φυτών, των κήπων και των αντρικών γεννητικών οργάνων. O (Ρωμαϊκός του αντίστοιχος ήταν ο Mutinus Mutunus). Ηταν γιός του Διονύσου και της Αφροδίτης. Γλυπτά του Πριάπου με μεγάλα, ιθυφαλλικά γεννητικά όργανα ήταν τοποθετημένα σε κήπους και χωράφια για να εγγυηθούν μια άφθονη σοδειά. Ήταν πολύ πιο δημοφιλής στην Ρωμαϊκή μυθολογία απ' ό,τι στην Ελληνική. Συλλογή με περίπου 95 ποιήματα και επιγράμματα από τη Ρωμαϊκή εποχή για τον Πρίαπο έχει σωθεί στο βιβλίο Πριάπεια. [1]

Προσπάθησε να βιάσει την Λωτίδα, και αυτή μεταμορφώθηκε στο δέντρο λωτό για την προστασία της. Στο Fasti του Οβιδίου, ο Πρίαπος επιχειρεί να αποκτήσει την Λωτίδα, αλλά την ίδια στιγμή ένας γάιδαρος του Σειληνού (ο οποίος παρέθετε την γιορτή) με το "βραχνό γκάρισμά του" αποκάλυψε τις προθέσεις του Πριάπου και όλο το συγκεντρωμένο πλήθος γέλασε εις βάρος του.

Τοιχογραφία με τον Πρίαπο, Casa Dei Vettii, Πομπηία

Ο ιατρικός όρος πριαπισμός προέρχεται από το όνομα του Πριάπου.