* Περίφημος μάντης της Κορίνθου, δισέγγονος του Μελάμποδα και γιος του Κοιρανού. Δύο κατορθώματά του είναι πολύ γνωστά: Το ένα είναι ότι βοήθησε τον Βελλεροφόντη να δαμάσει τον Πήγασο και το άλλο ότι ανέστησε τον νεαρό Γλαύκο. Αυτό το τελευταίο θα το κατάφερνε όποιος μπορούσε να περιγράψει το χρώμα μιας αγελάδας του κοπαδιού του Μίνωα, το χρώμα της οποίας άλλαζε τρεις φορές τη μέρα. Ο Μίνωας κάλεσε τότε τους ικανότερους ανθρώπους του και τους ζήτησε να περιγράψουν το χρώμα του θαυμαστού αυτού ζώου. Ο Πολύιδος είπε πως το ζώο αυτό είχε το χρώμα του μούρου: άσπρο στην αρχή (άγουρο), κόκκινο αργότερα και τελικά μαύρο (ώριμο). Ο Μίνωας έκλεισε τότε τον Πολύιδο κάπου μαζί με το πτώμα του Γλαύκου και τον διέταξε να ξαναδώσει τη ζωή στον γιο του. Καθώς ο Πολύιδος καθόταν δίπλα στο πτώμα, είδε να προχωρά προς αυτό ένα φίδι, φοβήθηκε μήπως το φάει ή το βλάψει και το σκότωσε. Λίγο αργότερα όμως φάνηκε δεύτερο φίδι που, βλέποντας το πρώτο νεκρό, έφυγε για να επιστρέψει σε λίγο έχοντας στο στόμα του ένα χόρτο, με το οποίο άγγιξε το νεκρό φίδι και αμέσως αυτό αναστήθηκε. Ο Πολύιδος άρπαξε τότε το χόρτο, άγγιξε με αυτό τον νεκρό Γλαύκο και αυτός αναστήθηκε. Ο Μίνωας όμως δεν έμεινε ευχαριστημένος και πριν αφήσει τον Πολύιδο να επιστρέψει στην πατρίδα του, του ζήτησε να μάθει την τέχνη στον Γλαύκο. Ο Πολύιδος υπάκουσε, αλλά φεύγοντας έφτυσε στο στόμα του Γλαύκου, κάνοντάς τον να ξεχάσει όλα όσα είχε μάθει.
* Ο Όμηρος και ο Παυσανίας αναφέρουν ότι Πολυείδης ή Πολύειδος ονομαζόταν ο πατέρας του Ευχήνορα, του πολεμιστή που σκότωσε ο Πάρις στον Τρωικό Πόλεμο. Ο Παυσανίας μάλιστα προσθέτει ότι ο Πολύειδος αυτός είχε και δύο κόρες, την Αστυκράτεια και τη Μαντώ, που είχαν ενταφιασθεί στα Μέγαρα, στην είσοδο του ναού του Διονύσου που είχε ιδρύσει εκεί ο Πολύειδος.

Πηγή

* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969