.
Στην ελληνική μυθολογία η Νίκαια ήταν μία Ναϊάδα, θυγατέρα του ποτάμιου θεού Σαγγαρίου και της θεάς Κυβέλης. Παρότι η Νίκαια ήταν ωραιότατη, απεχθανόταν τον έρωτα και αγαπούσε μόνο το κυνήγι. Κάποτε ο βοσκός `Υμνος από τη Φρυγία ερωτεύθηκε τη Νίκαια. Η Νίκαια όμως όχι μόνο απέκρουσε τον έρωτά του, αλλά και τον σκότωσε για να μη την ενοχλεί. Τότε ο θεός Έρως οργίσθηκε για τη βίαιη αυτή πράξη και ενέπνευσε σφοδρό πόθο για τη Νίκαια στον ίδιο τον θεό Διόνυσο. Αλλά η Νίκαια απέκρουσε ακόμα και τον Διόνυσο. Ο θεός μπόρεσε να την κατακτήσει μόνο όταν τη μέθυσε, μετατρέποντας σε κρασί το νερό κάποιας πηγής. Από την ένωσή τους γεννήθηκε η Τελετή. Η Νίκαια ήθελε στην αρχή να αυτοκτονήσει, αλλά τελικώς συμφιλιώθηκε με τον Διόνυσο και απέκτησαν μαζί ένα ακόμα παιδί, τον Σάτυρο. Προς τιμή της ο Διόνυσος ίδρυσε την πόλη Νίκαια στη Μικρά Ασία.
Πηγή
* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
