.
Ο Ενυάλιος (Ἐνυάλιος) είναι αρχαιοελληνική θεότητα που λατρευόταν ως θεός του πολέμου. Δεν έχει αποσαφανισθεί, αν αρχικά ήταν απλώς προσωνύμιο του Άρη, όπως απαντά στον Όμηρο ή αυτοτελής θεότητα. Οι μεταγενέστεροι συγγραφείς τον θεωρούν γιο του Άρη και της Ενυούς[1][2] ή του Κρόνου και της Ρέας.[3]
Στα μυκηναϊκά χρόνια διαφοροποιείται ως ξεχωριστή θεότητα. Στη Γραμμική Β της Κνωσού[4] το όνομα Ενυάλιος αναφέρεται στον ίδιο. Στον Όμηρο αναφέρεται στην Ιλιάδα πέντε φορές: τέσσερις στον καταγόμενο από την Κρήτη Μηριόνη ακόλουθο του Ιδομενέα και μια φορά στον Αχιλλέα, που τους αποκαλεί ίσους προς τον ανδροφόνο Ενυάλιον,[5] αλλά και στον όρκο των Αθηναίων οπλιτών.[6]
"Ου καταισχυνώ τα όπλα, ...και τα ιερά τα πάτρια τιμήσω. Ίστορες θεοί Ἀγραυλος, Ἐνυάλιος, Άρης, Ζεύς, Θαλλώ, Αὐξώ, Ηγεμόνη."
⸺
"Δε θα ντροπιάσω τα όπλα μου, ...και τις ιερές παρακαταθήκες των πατέρων θα τιμήσω.Μάρτυρές μου οι θεοί Αγραυλος, Ενυάλιος, Άρης, Ζευς, Θαλλώ, Αυξώ, Ηγεμόνη"
Παραπομπές
Προσωποποίηση της μάχης, σύντροφος του Άρεως Ιλιάδα Ε333, 592
John Chadwick, Ο μυκηναϊκός πολιτισμός (Cambridge University Prees), 1976. σ. 67
A. Bernad, Poeta Epici Graeci, Βερολίνο 1983 σ. 46
Tablet KN V52
Όμηρος, Ιλιάδα, Β651, Η166, Θ264, Χ132, Ρ211 - Άρης δεινός ενυάλιος (πολεμικός, πολεμοχαρής)
Λυκούργος (ρήτορας), Κατά Λεωκράτους 77, Στοβαίος, (Ανθολόγιο Xliii), Ονομαστικόν Πολυδεύκη (Viii,106)
Πηγές
Johann Adam Hartung (1865). «Die Religion und Mythologie der Griechen» (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2009.
Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαίδεια
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
