.
Στην ελληνική μυθολογία ο Δελφός ήταν ήρωας και βασιλιάς που έδωσε το όνομά του στους Δελφούς. Στα χρόνια της βασιλείας του Δελφού ο θεός Απόλλων κατέλαβε το μαντείο. Ο Δελφός αναφέρεται ως γιος του Απόλλωνα και της Κελαινούς, κόρης του Υάμου, ή της Θυίας, ή και της Μελαίνης, κόρης του Κηφισού. Ο Δελφός αναφέρεται επίσης ως γιος του θεού Ποσειδώνα και της Μελανθούς, κόρης του Δευκαλίωνα.
Κατά την παράδοση, ο Δελφός πήρε ως σύζυγό του τη Νύμφη Κασταλία και απέκτησαν μαζί δύο παιδιά, τον Καστάλιο και τη Φημονόη. Ως γιος τους φέρεται επίσης και ο Πύθης. Ο Παυσανίας γράφει ότι το χάλκινο άγαλμα του Δελφού βρισκόταν σε απόσταση 60 σταδίων από την πόλη των Δελφών, στον δρόμο μεταξύ της κορυφής του Παρνασσού και του Κωρυκείου Άντρου.
Σύμφωνα με μία διαφορετική παράδοση, ο Δελφός ήταν αρχηγός των αποίκων Κρητών που έφθασαν στη Φωκίδα και ίδρυσαν εκεί τους Δελφούς. Πραγματικά, σε αργυρό νόμισμα των Δελφών (μεταξύ 421 και 357 π.Χ.) απεικονίζεται ο Δελφός ως μελαψός Κρητικός, άλλοι όμως υποστηρίζουν ότι αυτή η μορφή ανήκει στον Αίσωπο.
Πηγή
Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
