Στην ελληνική μυθολογία ο Αλθαιμένης ήταν γιος του βασιλιά της Κρήτης Κατρέως και εγγονός του Μίνωα και της Πασιφάης. Αδέλφές του Αλθαιμένους ήταν οι Αερόπη, Κλυμένη και Απημοσύνη.
Ο Κατρέας είχε λάβει χρησμό που έλεγε ότι θα πέθαινε από το χέρι ενός παιδιού του. Τον χρησμό αυτό δεν τον φανέρωσε στα παιδιά του, αλλά έτυχε και τον πληροφορήθηκαν ο Αλθαιμένης και η Απημοσύνη, οπότε με δική τους πρωτοβουλία έφυγαν από την Κρήτη και εγκαταστάθηκαν στη Ρόδο, όπου ίδρυσαν την πόλη Κρητηνία. Κάποτε όμως ο Κατρέας γέρασε, οπότε επιθυμώντας να αφήσει τον θρόνο του στον Αλθαιμένη, πήγε στη Ρόδο να τον βρει. Μόλις αποβιβάσθηκε, μερικοί βοσκοί νόμισαν ότι αυτός και το πλήρωμα του πλοίου του ήταν πειρατές. Μάταια προσπάθησε ο Κατρέας να τους εξηγήσει τον σκοπό του ταξιδιού του στη Ρόδο: τα γαβγίσματα των τσοπανόσκυλων έπνιγαν τις φωνές του. Με την όλη αναταραχή ήρθε και ο Αλθαιμένης, ο οποίος πέταξε το ακόντιό του στον υποτιθέμενο εχθρό και έτσι εκπληρώθηκε ο χρησμός.
Ο Αλθαιμένης ωστόσο μέσα σε λίγη ώρα διεπίστωσε την ταυτότητα του ξένου, οπότε παρακάλεσε τους θεούς να ανοίξει η γη και να τον καταπιεί, πράγμα που έγινε (στην κυριολεξία).
Πηγές
Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969
«Catreus» (Ρωσικά)
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
