.
Στην ελληνική μυθολογία ο Αλκυονέας του Διόμου ήταν το μοναχοπαίδι του Διόμου και της Μεγανείρας. Η οικογένεια ζούσε στους Δελφούς. Ο Αλκυονέας αυτός ήταν πολύ ωραίος νέος, αλλά σε αυτόν ύστερα από χρησμό του Μαντείου έπεσε ο κλήρος να φαγωθεί από το τέρας Λάμια ή Σύβαριν για τη σωτηρία του τόπου. Η σπηλιά-λημέρι του τέρατος αυτού ήταν στο βουνό Κίρφη, το σημερινό Ξηροβούνι της Φωκίδας κοντά στην πόλη Κρίσσα. Από εκεί έτυχε να περνά ο Ευρύβατος, που είδε τον Αλκυονέα να τον έχουν στήσει εκεί στεφανωμένο. Μόλις πληροφορήθηκε για ποιο σκοπό ήταν εκεί, όρμησε μέσα στη σπηλιά, έσυρε το τέρας έξω από αυτή και το γκρέμισε από τα βράχια. Εκεί όπου έπεσε το τέρας και σκοτώθηκε, ξεπήδησε πηγή που πήρε το όνομά του: Σύβαρις.
Πηγή
* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
